بیش از یکسال از دادن وعده برای ساخت سالانه یک‌میلیون خانه می‌گذرد؛ در این مدت دولت ابراهیم رئیسی، نه فقط از هیچ خانه ساخته شده رونمایی نکرده، بلکه اصولا هیچ کارگاهی که در صدد اجرای این وعده رئیس جمهور باشد هم تجهیز نشده است.
اخبار سبز کشاورزی؛ نادر کریمی جونی| اگر روند حاضر ادامه داشته باشد، معلوم نیست که آیا تا پایان مدت زمان ریاست جمهوری رئیسی هیچ یک از واحدهای این چهار میلیون واحد مسکونی که قرار است طی چهار سال ریاست جمهوری وی ساخت شود، آیا واقعا ساخته خواهد شد با این وعده به سایر وعده‌های محقق نشده که همچنان بلاتکلیف رها شده‌اند و رئیس‌جمهورهای پیشین حتی زحمت عذرخواهی درباره آن را به خود ندادند، خواهند پیوست.
وقتی رئیسی این وعده را بر زبان می‌آورد سازکارهای منطقی درباره آن ارائه می‌شد، این سازوکارهای روی کاغذ درست و قابل حصول بود. حتی پیش از به قدرت رسیدن و در هنگام مبارزات انتخاباتی هم، سیدابراهیم رئیسی به‌گونه‌ای درباره اجرای این وعده سخن می‌گفت که گویی همه چیز برای تحقق آن آماده است و اگر روسای جمهور پیشین در ساخت این خانه‌ها تعلل کرده‌اند گناه خودشان بوده است.
در همین باره، البته چهره‌های مرجع بخش خصوصی هم به یاری رئیسی شتافتند و با حمایت‌های جدی از سخنان وی تحقق وعده ساخت یک میلیون خانه در سال را امکان‌پذیر دانستند.
در هنگامی که از تحقق این وعده دفاع می‌شد، البته درباره ملزومات انجام این کار مانند سرمایه، سرمایه در گردش، زمین، زیرساخت‌ها و… تقاضاها و نیازمندی‌هایی بیان شد ولی همان موقع پاسخ داده شده که همه این ملزومات و نیازها در داخل قابل تهیه است و ایرانیان خود می‌توانند با بسیج امکانات، این خانه‌ها را در یکسال تحویل دهند.
هنگامی که درمورد امکان انجام این کار بدبینی‌هایی ابزار می‌شد. برخی ابراز اطمینان می‌کردند که ممکن است در سال نخست فعالیت دولت، ساخت تمامی این نیم میلیون واحد امکان پذیر نباشد؛ اما در سال‌های بعد که ساخت و تولید خانه سرعت می‌گیرد؛ امکان ساخت تعداد بیشتری خانه فراهم می‌شود و به‌همین دلیل کسری ساخت سال نخست مرتفع می‌شود و همان یک‌میلیون خانه در سال، تحویل داده می‌شود.
اما کانون از شروع فعالیت دولت سیدابراهیم رئیسی، بیش از یک سال می‌گذرد و هنوز نه فقط هیچ واحدی تحویل داده نشده، بلکه کارگاه‌هایی که قرار است مجموعه یک میلیون واحد در سال نخست فعالیت دولت را تولید کنند معرفی نشده‌اند.
واقعا معلوم نیست که آیا عملیات اجرایی این یک میلیون واحد برای سال نخست در حال تهیه است یا هنوز برای شروع کار باید مدت مدیدی صبر کرده و انتظار کشید.
به لحاظ عملیاتی، هنوز بسیاری از چیرها مهیا نشده است، مثلا درمورد زمین وقتی دولت متوجه شد که تامین زیرساخت‌ها برای ساخت خانه‌ها، امری بسیار زمان‌بر، هزینه‌بر و پیچیده است؛ تصمیم گرفت تا از زمین وزارتخانه و مجموعه‌های دولتی برای ساخت این خانه‌ها استفاده کند؛ اما همراهی در این باره بسیار اندک بود تا آنجا که دولت مجبور شد از سازمان ثبت اسناد و املاک کشور تقاضا کند که زمین‌های وزارتخانه‌ها و مجموعه‌های دولتی را به نام سازمان ملی زمین و مسکن سند بزند که تاکنون بیش از دو هزار هکتار از این زمین‌ها به نام سازمان مذکور سند زده شده است.
در عین تامین سرمایه هم با چالش‌های ناامیدکننده‌ای مواجه شده است؛ آنچه مشهود است این است که بخش خصوصی انگیزه کافی برای حضور و مشارکت در این پروژه را نداشته است و بانک‌ها هم پیش‌قدم نشدند تا آنجا که سیداحسان خاندوزی، وزیر امور اقتصای و دارایی وارد موضوع شد و بانک‌ها را به حضور و مشارکت در این پروژه فراخواند.
اما باز هم بانک‌ها مشارکت نکردند و آقای وزیر مجبور شد سهم بانک‌های دولتی در این پروژه را دورریز کند و به‌طور اجباری بانک‌های دولتی را در انجام این پروژه‌ها دخالت دهد.
از مجموع گمان نمی‌رود که روند خوبی در انتظار پروژه ساخت یک میلیون خانه در سال باشد، همه می‌دانند که ظرفیت فعلی اقتصاد ایران، توان انجام این پروژه را ندارد و ممکن است دست آخر آنچه حاصل می‌شود با آنچه هدف گرفته شده بود یا وعده داده شده بود، تفاوت فاحش و آشکاری داشته باشد.
به ساخت چند دستگاه خانه میتونه برسه؟
البته اگر محرمانه نیست.