خودرو آب‌سوز کجاست؟!

طرح‏‌هايي از سوي برخي نمايندگان و دولتمردان مطرح مي‏‌شود که قابل تامل است، مانند آنچه روز دوشنبه نماينده رباط ‌کريم بيان کرد.

اخبار سبز کشاورزی به‌نقل از آرمان ملی؛ حسن نوروزي گفت: «يکي از متخصصان ايران ماشين‏‌هاي آب‌سوز توليد کرده و معتقد است مي‏‌توان با 10 ميليون تومان همه خودروها را آب‌سوز کرد. با اين کار آلودگي هواي مراکز استان‏‌ها و تهران رفع مي‏‌شود.»

ترافيک تهران مشکل بزرگي است و اقداماتي مانند طرح کاهش آلودگي هوا نتوانست علاجي براي اين مشکل باشد. اما ارائه مطالب عجيب از سوي نمايندگاني که بايد اطلاعات حداقلي از موضوعات داشته باشند، قابل تامل است.

برخي خودرو آب‏‌سوز مورد اشاره حسن نوروزي را يک ادعا و نظريه‏‌اي در مورد يک نوع خودرو دانستند که انرژي خود را به‏‌طور مستقيم از آب تأمين مي‏‌کند.

اين نوع از خودروها موضوع ثبت اختراعات متعدد بين‏‌المللي، روزنامه‏‌ها و مجلات علمي، تلويزيون و وب‌سايت‏‌ها بوده‏‌اند.

ادعاهایی فاقد مبانی علمی

مشخص شده اين چنيني فاقد مباني علم‌است ادعاهاي ي بوده و شبه‌علم است. ماجرا در ايران از روزي آغاز شد که در يک فيلم مجازي، شخصي شيلنگ آب را داخل باک پژو 405 قرار مي‏‌داد. بعد خودرو را استارت مي‏‌زد و راه مي‏‌افتاد.

همين فيلم پاي مدعي اين اختراع را به شبکه سوم سيما و برنامه صبحگاهي رضا رشيدپور کشاند. جاسمي مدعي شد با هزينه 600 هزارتومان مي‏‌تواند يک خودرو را از «بنزين‏‌سوز» به «آب‏‌سوز» تبديل کند!

علاءالدين جاسمي‌ زرگاني اشاره داشت که در سال 96 در توضيح ماشين آب‏‌سوز گفته بود: «اين خودرو با آب کار مي‏‌کند و کاملا دوستدار محيط ‌زيست است. براي استفاده از آب به‌جاي بنزين و گازوئيل در اين خودرو نيازي به تعويض کليات خودرو نيست و با هزينه بسيار اندک اين جابه‌جايي سوخت امکان‌پذير است.»

پس از آن عضو هيات علمي دانشگاه خواجه نصيرالدين طوسي ادعاهاي جاسمي را رد کرد. شهرام آزادي در گفت‏‌وگو با ايسنا در رابطه با ادعاي امکان حرکت خودرو با آب به‌جاي بنزين، اظهارکرد: تمام اين ادعاها و ديگر ادعاهاي مشابه بدون هرگونه مبناي علمي و کارشناسي بوده و نوعي عوام‏‌فريبي براي مقاصد خاص است.

وي با بيان اينکه اگر مبناي علمي براي به حرکت در آوردن خودرو با آب به‌جاي سوخت‏‌هاي متعارف همچون بنزين وجود داشت، خودروسازان جهاني بايد تاکنون به اين فن‏‌آوري دست مي‏‌يافتند، خاطرنشان کرد: خودروسازان خارجي سالانه ميلياردها دلار با استفاده از برترين متخصصان براي تحقيق و توسعه در صنعت خودرو هزينه مي‏‌کنند ولي با اين حال تاکنون هيچکدام از اين مراکز ادعاي توليد خودروي آب‏‌سوز را نداشته‏‌اند.

عضو هيات علمي دانشگاه خواجه نصيرالدين طوسي ادامه داد: بنابراين بايد از مدعيان تبديل‌کردن خودروهاي متعارف به خودروي آب‏‌سوز پرسيد چگونه مدعي دست‌يافتن به چنين فناوري با منابع و امکانات محدود خود شده‏‌اند، در حالي‏‌که مراکز ميليارد دلاري خارجي تاکنون چنين ادعايي نداشته‏‌اند.

چارلز گرت اولين مدعي اختراع خودروي آب‏‌سوز در سال 1935 اعلام کرد که از طريق الکتروليز هيدروژن مي‏‌تواند انرژي مورد نياز خودرو را تامين کند. در نهايت آقاي گرت نتوانست اين کار را عملي کند. در دهه 80 «استنلي مير» بارديگر بحث خودروي آب‏‌سوز را بر سر زبان‏‌ها انداخت که ناکام شد و در نهايت سال 1996 آقاي «مير» در دادگاهي در اوهايو به جرم کلاهبرداري محکوم شد. سال 2002 شرکت Genesis World Energy مدعي شد دستگاهي براي جداسازي و ترکيب مجدد هيدروژن و اکسيژن ساخته است.

اين شرکت حتي 5/2 ميليون سرمايه هم جذب کرد، اما چون کارشان هرگز رنگ واقعيت پيدا نکرد در سال 2016 موسس شرکت جريمه و به زندان محکوم شد.

همچنين در سال 2012 «وقار احمد» پاکستاني ادعاي مشابهي را مطرح کرد که اختراعش از سوي دانشمندان به‌خاطر نقض قوانين ترموديناميک و دروغ بودن رد شد.