کاهش تولید گندم با قیمت‌گذاری ناعادلانه: آیا خودکفایی از دست می‌رود؟
قیمت‌گذاری کمتر از ۳۲ هزار تومان برای گندم، تولید ملی را تهدید می‌کند. با افزایش هزینه‌های تولید و وابستگی به واردات، آیا امنیت غذایی کشور در خطر است؟
کشاورزان گندمکار ایرانی، هر سال با شروع فصل کشت، چشم به راه قیمت تضمینی گندم هستند تا بتوانند با خیالی آسوده، به تولید این محصول استراتژیک بپردازند.
اخبار سبز کشاورزی؛ اما در شرایط فعلی، خبرها از یک قیمت‌گذاری ناعادلانه حکایت دارند که می‌تواند آینده تولید گندم در کشور را با چالش جدی روبرو کند. کارشناسان هشدار می‌دهند که تعیین قیمتی کمتر از ۳۲ هزار تومان برای هر کیلو گندم، به طور حتم، منجر به کاهش زراعت گندم و وابستگی بیشتر به واردات خواهد شد.
قیمت تضمینی گندم: چرا کمتر از ۳۲ هزار تومان، تولید را تهدید می‌کند؟
در شرایطی که هزینه‌های تولید روز به روز افزایش می‌یابد و کشاورز برای خرید بذر، کود و سموم کشاورزی باید متحمل هزینه‌های سنگین شود، تعیین قیمت پایین برای محصول نهایی، انگیزه را از او می‌گیرد.
این امر، نه تنها به کیفیت محصول آسیب می‌زند، بلکه باعث می‌شود بسیاری از کشاورزان از ادامه کشت گندم منصرف شوند و به سمت محصولات پربازده‌تر بروند.
هزینه‌های گزاف واردات در برابر تولید داخلی
مقایسه قیمت گندم داخلی با هزینه واردات آن، ابعاد فاجعه را بیشتر نمایان می‌کند. در حالی که برای خرید گندم وارداتی، باید علاوه بر قیمت خود محصول، هزینه‌هایی مانند هزینه‌های اداری، بارگیری، حمل و نقل، بیمه، دموراژ و همچنین فساد و رانت را نیز پرداخت کرد که در نهایت، قیمت هر کیلو گندم وارداتی را به ۵۰ هزار تومان می‌رساند، چرا باید به تولید داخلی بی‌توجهی کرد؟ این اختلاف فاحش در قیمت‌ها نشان‌دهنده یک سوء مدیریت در وزارت جهاد کشاورزی است.
چرا گندمکار به قیمت‌گذاری عادلانه نیاز دارد؟
برخلاف برخی محصولات کشاورزی دیگر، گندمکار امکان تغییر کشت خود را ندارد و باید هر سال به تولید این محصول ادامه دهد. بنابراین، تعیین یک قیمت ناعادلانه، به طور مستقیم بر کیفیت و کمیت تولید او تأثیر می‌گذارد.
کشاورزی که درآمد مناسبی ندارد، نمی‌تواند برای ضدعفونی بذر، خرید کودهای پایه و سرک و همچنین استفاده از علف‌کش‌های استاندارد هزینه کند، و این موضوع به مرور زمان، به کاهش تولید ملی منجر می‌شود.
وظیفه مسئولین برای حمایت از گندمکاران
در چنین شرایطی، انتظار می‌رود نهادهای حامی کشاورزان مانند کمیسیون کشاورزی مجلس و بنیاد گندمکاران به میدان آمده و با فشار به شورای قیمت‌گذاری محصولات تضمینی، وزیر جهاد کشاورزی را موظف به تعیین قیمت واقعی و عادلانه گندم کنند.
این اقدام، نه تنها از زحمات کشاورزان قدردانی می‌کند، بلکه تضمینی برای امنیت غذایی کشور و جلوگیری از وابستگی بیشتر به واردات خواهد بود.
