صنعت غذا در ایران برای جام جهانی قطر آماده می‌شود؟
حدود یک سال مانده به برگزاری جام جهانی قطر و بسیاری از کشورهای منطقه در صدد هستند تا از منافع اقتصادی این رویداد بزرگ بین‌المللی خود را بهره‌مند سازند.
حدود یک سال مانده به برگزاری جام جهانی قطر و بسیاری از کشورهای منطقه در صدد هستند تا از منافع اقتصادی این رویداد بزرگ بین‌المللی خود را بهره‌مند سازند. در چند روز اخیر به ویژه موضوع استخدام کارشناس دامپروری ارمنستان خبرساز شده است. ناظران اقتصادی می‌گویند ارمنستان می‌خواهد بخشی از گوشت مصرفی میهمانان و مسافران جام جهانی قطر را که قرار است سال آینده در پاییز برگزار شود، تأمین کند و از هم اکنون تصمیم گرفته تا توان تولید دام زنده و بالاخص گوسفند را به یک میلیون رأس در سال ارتقاء دهد. در این صورت ایروان امید دارد برای سال آینده بخشی از گوشت مصرفی در قطر، از ارمنستان خریداری شود.
ارمنی‌ها به این منظور البته برنامه‌ریزی کرده‌اند که از ایران ـ به دلیل قرابت فرهنگی با ارمنی‌ها ـ و از کشورهای عرب زبان ـ به دلیل هم زبانی با مشتریان قطری ـ کارشناسان دامپروری استخدام کند تا نه فقط توان کارشناسی لازم برای تولید سالانه نیم میلیون رأس گوسفند در این کشور وجود داشته باشد، بلکه کارشناسان عرب زبان در حوزه دامپروری به بازاریابی و فروش گوسفندهای پرورش یافته به قطر و مسافران بازی‌های جام جهانی برای رقابت در کشورهای اطراف قطر ساکن شوند و فقط برای تماشای بازی‌ها راهی قطر شوند؛ در این صورت ممکن است تقاضا برای خرید گوشت قرمز تنها به قطر محدود نشود و کشورهای اطراف قطر را هم دربر گیرد؛ از این رو استخدام کارشناسان دامپروری عرب زبان می‌تواند به طور کلی به بازاریابی در میان کشورهای حوزه خلیج فارس کمک کند.
تمهیدات کشورهای منطقه برای بازی‌های جام جهانی
نظیر این تمهیدات البته در برخی دیگر از کشورهای منطقه اندیشیده شده است؛ ترکیه در این باره امیدوار است تا بخش مهمی از خدمات اجرایی بازی‌های جام جهانی را برعهده گیرد. در ایران نیز با توجه به نزدیکی جزیره کیش به قطر در میان هتلداران ایرانی این امیدواری وجود دارد که بخشی از مسافرانی که برای تماشای بازی‌های جام جهانی به قطر عزیمت می‌کنند شب را در هتل‌ها و اقامتگاه‌های ایرانی در کیش سپری کنند و صبح دوباره راهی قطر شوند. با توجه به فاصله زمانی کمتر از یک ساعت برای تردد میان جزیره کیش و کشور قطر و نیز صرفه اقتصادی سکونت در کیش گمان می‌رود از این ایده استقبال زیادی به عمل آید.
آیا ایران خود را برای سرویس دهی به مسافران جام جهانی آماده می‌کند؟
البته پرسش مهم در این میان آن است که آیا کشاورزان ایرانی خود را برای سرویس دهی به مسافران جام جهانی آماده می‌کنند؟ به عبارت بهتر، آیا مقامات و مسئولان ایرانی می‌دانند کمتر از یک سال دگیر در همسایگی ایران اتفاقی رخ می‌دهد که گاهی قتصاد یک منطقه را متحول می‌سازد؟ آیا ایرانیان که صادرات را در اولویت برنامه‌های خود قرار داده‌اند می‌دانند که این رویداد بزرگ که ده‌ها هزار توریست را جذب حوزه خلیج فارس می‌کند موقعیتی بی‌نظیر برای صادرات محصولات غذایی ایران به کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس فراهم می‌سازد و می‌توانند سود خوبی عاید کشورمان کند؟ این موقعیت همچنین از این جهت با اهمیت تلقی می‌شود که می‌تواند نقش مهم، موثر و بی‌نظیری در معرفی محصولات و توانایی‌های کشورمان به تمامی جهان ایفاء کند؛ چه کمتر رویدادی است که مانند جام جهانی تمامی کشورها و ملت‌ها را حول یک محور صلح‌آمیز جمع کند و بتواند میان شهروندان همدلی به وجود آورد.
غفلت از این فرصت بی‌نظیر و تکرار نشدنی
از این منظر، شاید کشورمان تاکنون رویدادی مشابه را تجربه نکرده باشد. این موقعیت در وهله نخست فرصتی است برای تمام دولتمردان که خواهان افزایش حجم و ارزش صادرات کشورشان هستند تا در این بازار بین‌المللی محصولات و امکانات کشور را تبلیغ و معرفی کنند و بازار به دست آورند.
با این حال، اگر دولتمردان ایرانی تعلل کنند و وظایف خود را به خوبی انجام ندهند، آیا بازرگانان حوزه کشاورزی و دامپروری و فعالان صنعت غذا در ایران آیا نباید به طور مستقل به جام جهانی به مثابه یک بازار بزرگ و پر ثروت نگاه کنند و برای بهره بردن هر چه تمام‌تر از این خوان پر نعمت خود را مهیا کنند؟ آنچه در ایران در این باره مشاهده می‌شود غفلت از این فرصت بی‌نظیر و تکرار نشدنی است؛ در واقع چنین به نظر می‌رسد که کشاورزان، سرمایه‌گذاران، راهبرد نویسان، تاجران و فعالان صنعت غذا در ایران نه فقط اهمیت این رویداد بی‌نظیر و تکرار نشدنی را درک نکرده‌اند، بلکه اصولاً تغییری در هدف‌گذاری و راهبردهای عملیاتی و تجاری خویش برای سال آینده نداده و نمی‌دهند. اگر چنین باشد باید از هم اکنون نگران وضع آینده صادرات مواد غذایی از مبدأ کشورمان و فرصتی که نابود می‌شود، باشیم.
نادر کریمی جونی ـ کارشناس اقتصاد کشاورزی
انتهای پیام/
