قاچاق روغن خوراکی از مرز سیستان رو به افزایش است

اخیراً قاچاق روغن خوراکی از استان سیستان و بلوچستان رو به افزایش است؛ موضوعی که موجب افزایش قیمت و آسیب به تولیدکننده و مصرف کننده می شود.

به گزارش مزرعه سبز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، در مورد قاچاق سوخت در سیستان و بلوچستان زیاد شنیده‌اید اما به سوژه قاچاق روغن خوراکی در این استان به غیر از اخبار منتشره توسط انتظامی پرداخته نشده.

روغنی که باید در تولیدی‌ها یا سر سفره مردم باشد، اما این روز‌ها قاچاق می‌شود و افزایش کشف و ضبط روغن قاچاق توسط پلیس در سیستان و بلوچستان که زیاد نیز رسانه‌ای می‌شود، مؤید همین موضوع است.

بر اساس گزارشات مردمی واصله متوجه شدیم که اخیراً قاچاق روغن خوراکی در استان کنار قاچاق سوخت افزایش پیدا کرده و این را جاده‌های لغزنده جنوب استان گواهی می‌دهند.

یکی از این افراد با نام خالد هوت می‌گوید: شب گذشته در حال رانندگی در جاده «دمبدف» بودیم که به دلیل دیدن حیوانی خواستم ترمز بگیرم، اما همسرم متوجه روغنی بودن جاده شد و به من هشدار داد.

او می گوید : تا این را شنیدم ترمز نگرفتم و به هر شکل ممکن بود در همان جاده غیراستاندارد از کنار حیوان بدون برخورد گذر کردم و در شانه خاکی کنار جاده که آن هم جای خطرناکی است، متوقف شدم و فهمیدم که یک خودروی حامل روغن قاچاق در این جاده چپ کرده و مقداری از روغن‌های خوراکی کف جاده ریخته و خدای نکرده اگر کسی برسد و ترمز کند، معلوم نیست چه بلایی سرش خواهد آمد.

این شهروند چابهاری گفت: حتی در شبکه‌های اجتماعی بلوچستان نیز پیامی ارسال کردم تا مردم متوجه شوند این جاده لغزنده است و بیشتر مراقب باشند؛ جالب اینکه حتی برای حیوانات وحشی نیز هیچ تابلویی در کنار جاده نصب نشده بود.

کمر تولید شکسته خواهد شد

در ادامه سراغ یکی از تولیدکنندگان تن ماهی که ادعا دارد بیشترین ضرر را از بابت قاچاق روغن خواهند دید رفتیم.

رحمت‌پور که رئیس انجمن تولیدکنندگان شهرستان دشتیاری و این روز‌ها به شدت با ماجرای قاچاق روغن درگیر است، می‌گوید: قاچاق روغن به زودی کمر تولیدی‌های تن ماهی را خواهد شکست.

او گفت: روغن‌های قاچاق همان روغن‌هایی هستند که باید چرخ تولید را بچرخانند، اما حالا چرخه قاچاق را طی می‌کنند.

محسن رحمت پور رئیس انجمن تولیدکنندگان دشتیاری می گوید: اینطور که به نظر می‌رسد این روغن‌های قاچاق همان‌هایی هستند که با ارز ۴۲۰۰ تومانی و برای تولیدکنندگان و به نفع مصرف کنندگان وارد ایران شده‌اند، اما حالا در سیکل معیوبی قرار گرفته‌اند.

این تولید کننده تن ماهی گفت: شاید باورش برایتان سخت باشد، اما این روغن‌ها به محض ورود به ایران از سواحل جنوبی، بار خودرو‌های قاچاقبر می‌شوند و مستقیم برای قاچاق به پاکستان به مرز ارسال می‌شوند؛ حالا همین باعث کمبود روغن برای ما شده و گرانی نیز در اثر همین موضوعات رخ می‌دهد؛ وقتی روغن کمیاب و گران شود من تولیدکننده هم باید گران بفروشم تا برایم صرف اقتصادی داشته باشد.

فاکتور غیررسمی می‌دهند!

او گفت: البته شاید شما بگویید که شرکت‌های وارد کننده موظف شده‌اند که این روغن را به ما با قیمت یارانه‌ای عرضه کننداما واقعیت چیز دیگری است؛ آن‌ها روغنی را که باید با قیمت ۱۰ هزار و ۵۰۰ تومان بدهند به قیمت ۱۹ هزار و ۵۰۰ تومان می‌فروشند و حتی برای این موضوع فاکتور رسمی نمی‌زنند و می‌گویند همه پول را دریافت می‌کنیم و بعد محموله را ارسال می‌کنیم.

رحمت‌پورمی گوید: یعنی فرض کنید ما روغنی را با قیمت بالا خریده‌ایم و فاکتوری که برایمان صادر شده روی آن قیمت پایینی درج شده؛ در نتیجه ما نیز باید تن ماهی را گرانتر بفروشیم تا برایمان صرفه داشته باشد و از طرفی هم تن ماهی که نهایتاً برای ما ۱۵ هزار تومان تمام می‌شود به دست مصرف کننده ۳۰ تا ۳۵ هزار تومان می‌رسد، چرا؟ چون دلال‌ها این وسط سود بالایی برای خودشان قائل هستند و بازار هم دست دلال است.

دولت برنامه‌های خوبی برای جمع شدن قاچاق دارد

معاون اقتصادی استاندار سیستان و بلوچستان نیز درباره قاچاق در سیستان و بلوچستان نظر جالبی دارد.

او می‌گوید: نگاه کنید به قیمت کالایی که این سمت مرز و آن سمت مرز قرار دارد، با توجه به این موضوعات قاچاق در کالای یارانه‌ای طبیعتاً اتفاق می‌افتد چرا که قیمت در آن سوی مرز خیلی بالاتر است و دولت یارانه‌ای به این کالا‌ها داده تا به مصرف مردم برسد، اما یک سری سود شخصی را در نظر می‌گیرند و کالا‌های یارانه‌ای را قاچاق می‌کنند؛ مانند سوخت.

داود شهرکی گفت: اکنون دولت برنامه ساماندهی یارانه‌ها را در دستور کار قرار داده و برای مثال برنامه دارد به جای ماشین به نفر سوخت بدهد، خب این خودش مقدمه جمع شدن بساط سوءاستفاده‌کنندگان است. در استان نیز ما برنامه‌های زیادی برای اشتغال‌زایی در دستور کار قرار داده‌ایم که مطمئناً و به زودی با اجرایی شدن آن‌ها خواهید دید آن افرادی که از روی اجبار و تنگدستی سوخت‌کشی می‌کردند، دیگر دست از سوختکشی بر خواهند داشت.