حضور بزرگان واردات درعرصه کشت و کار

مدلل، افراشته پور و توسلی در مشارکت با زارعین دانه های روغنی

معجزه ای عجیب رخ داده و آن رونق کشاورزی قراردادی در کشت دانه های روغنی و ورود واردکنندگان به عرصه تولید است.
آمار بیانگر آن است که سالانه حدود 300 هزار هکتار از اراضی زراعی کشور به کشت انواع دانه های روغنی اختصاص می یابد و امسال با ترویج کشاورزی قراردادی (و البته به نوعی همچون کارخانجات قند که چغندرکاران را تحت حمایت جدی قرار داده و تضمین خرید محصول می کردند) تا پایان شهریور امسال بیش از 200 هزار هکتار زراعت دانه های روغنی (سویا، آفتابگردان، کلزا) در قالب کشاورزی قراردادی زیرکشت رفته و این روند همچنان ادامه دارد.

کشاورزی قراردادی در حقیقت زنجیره تامین غذا است، بویژه اینکه در این قرارداد کارخانه داران بزرگ تولید کننده انواع روغن خوراکی، کنجاله و خوراک دام و طیور با مشارکت زارعین دانه های روغنی این زنجیره را تکمیل می کنند.

جالب توجه این‌که حضرت آقای مدلل بزرگ واردکننده دانه های روغنی و روغن اینک بزرگترین قرارداد کشاورزی را بازارعین دانه های روغنی (در سطح 50 هزار هکتار) منعقد کرده است. آقای افراشته پور و توسلی (شرکت بهپاک)، در همین سطح در استان های مازندران و گلستان عقد قرارداد کرده و بیش از این رقم نیز در سال جهش تولید دستی بر این آتش دارند.

خوشبختانه هلدینگ کشاورزی آستان قدس نیز نزدیک به 40 هزار هکتار زراعت دانه های روغنی را در همین قالب کشاورزی قراردادی تأیید نموده است و دو سه کارخانه دیگر دانه های روغنی نیز وارد قضیه شده اند. براساس کشاورزی قراردادی به نوعی سلف خری علمی صورت می گیرد و هزینه نهاده ها (بذر، کود و سم) توسط کارخانجات پرداخت و در هنگام برداشت و خرید محصول از رقم مطالبات کشاورز دریافت می گردد. بیمه زراعت دانه های روغنی توسط کارخانجات عقد قرارداد می‌شود و در صورت نیاز کشاورزان به آن‌ها مساعده هم داده می‌شود. مهم ترین امتیاز کشاورزی قراردادی خرید محصول به صورت نقدی و بلافاصله پس از تحویل است.

امید می رود این سرنوشت نیکو شامل حال پنبه کاران، سیب زمینی کاران، یونجه کاران، ذرت کاران، جوکاران و…. نیز بشود و قبل از تصمیم کشاورز برای کشت هر محصولی ابتدا الگوی کشت رعایت گردد و سپس کشاورزی قراردادی حاکم شود و در ادامه تأمین نهاده و عملیات کاشت آغاز شود.

در صورت استمرار چنین حرکت و جاری و ساری شدن کشاورزی قراردادی در همه زراعت ها دیگر شاهد عدم برداشت سبزی و صیفی یا دامپینگ کارخانجات صنایع تبدیلی و اختلاف قیمت 5 تا 7 برابری محصول در مزرعه و مغازه نخواهیم بود و کشاورز معیشتی هم به کشاورزی اقتصادی و سودآور تبدیل خواهد شد.

نویسنده: قاسم گلباف