کشت عمودی اقدامی به‌منظور تولید غذا و گیاهان دارویی به‌صورت عمودی در طبقات روی هم قرار داده شده، سطوح مستعد عمودی یا تلفیقی از سایر ساختارها در آسمان‌خراش‌ها، انبارهای وسایل خانگی یا کانتینرهای حمل بار است. اما آیا به مزایایی که این روش تولید می‌تواند داشته‌باشد؛ اندیشیده‌اید؟
مزرعه سبز: در مطلبی که ارائه می‌شود اطلاعات بیشتری درباره موضوعات، فواید و راه‌حل‌های مرتبط با این روش کاشت بیان می‌گردد:
بحران کمبود آب
بخش کشاورزی به‌طور متوسط سالیانه 70درصد از آب شیرین را مصرف می‌کند و عامل مهمی در ایجاد کمبود آب است. بخش کشاورزی بزرگترین مصرف‌کننده نسبت به سایر گروه‌های اجتماعی است و مشکلات زیست‌محیطی فراوانی به آنها مربوط می‌شود.
در جایگاه مقایسه با کشاورزی سنتی، کشت عمودی 95درصد کمتر نسبت به کشاورزی در فضای باز آب مصرف می‌کند. روش‌های هیدروپونیک، آکواپونیک و آئروپونیک در یک سیستم بسته آب را به حرکت درآورده و چیزی از آن به ضایعات تبدیل نمی‌شود.
جنگل‌زدایی
برای گسترش اراضی قابل کشت و زرع روی کره زمین و اجرای عملیات کشاورزی باید جنگل‌ها را ریشه‌کن کرد که همین موضوع عواقب دیگری نظیر تنفس در هوای آلوده و بدون کیفیت لازم را در پی دارد. حال کشت عمودی آن‌گونه که از اسم آن پیدا است موجب استفاده بسیار کمتر از زمین می‌شود و می‌تواند نقطه پایانی بر فعالیت‌های جنگل‌زدایی باشد و علاوه‌بر آن می‌تواند به بازسازی جنگل‌های تخریب شده کمک نماید.
از بین رفتن تنوع زیستی
کاهش و محدود شدن مناطق جنگلی به تنوع زیستی بسیار آسیب رسانده و همان‌طور که دیده می‌شود انواع زیادی از جانداران در معرض نابودی شدید قرار گرفته‌اند.
اولین عامل در از بین رفتن بسیاری از جانداران اعم‌از جانوران و گیاهان، نابود شدن سکونت‌گاه‌های آنان است. بدتر از آن جانورانی هستند که وابسته به آب‌های شیرین هستند که در حدود 81درصد از آنها از سال 1970 در خطر انقراض قرار گرفته‌اند.
حال این اکوسیستم‌های طبیعی، در صورت اجرای کشت‌های عمودی تحت حفاظت قرار می‌گیرند و آن دسته از اراضی که به خاطر اجرای عملیات کشاورزی جدا افتاده و تکه پاره شده‌اند، می‌توانند مجددا به شکل مناطق جنگلی درآیند.
فرسایش خاک و بیابان‌زایی
فرسایش خاک یکی از مهم‌ترین موضوعات مربوط به انجام عملیات کشاورزی در فضای باز است. بسیاری از خاک‌ها قادر به تحمل ناپایداری و انتقال از شکل طبیعی به سمت تبدیل شدن به مزرعه هستند که نتیجه نهایی آن فرسایش خاک سطحی است.
بیابان‌زایی زمانی اتفاق می‌افتد که خاک خشک شده و قادر به ترمیم و حفظ خود و محصولات کشاورزی نیست. این نوع از خاک‌ها به وفور در مناطق خشک مشاهده می‌شوند.
حال آن که کشت عمودی نمی‌تواند موجب فرسایش خاک گردد، چرا که اساسا به آن معنا خاکی برای کشت لازم ندارد. استفاده نشدن از خاک باعث جلوگیری از اجرای عملیات خاک‌ورزی و تخریب آن می‌گردد.
دسترسی به غذای تازه و سالم
تولید موادغذایی رابطه مستقیمی با رشد جمعیت دارد. برای تغذیه جمعیت رو به رشد جهان، بخش کشاورزی باید تا 70درصد به تولید محصولات خود بیفزاید و این در حالی است که جهان با از دست دادن زمین‌های قابل کشت و سایر منابع روبرو است که همچنان در حال افزایش است. حتی اگر به‌طور سالیانه مقداری بر محصولات کشاورزی افزوده شود باز هم دستیابی به آن مقدار مطلوب ممکن نیست. اما کشاورزی عمودی می‌تواند به یاری کشاورزی سنتی بیاید و بخشی از تولید را به عهده بگیرد، ضمن آن که دسترسی به غذای کافی و تازه را برای افرادی که در مناطق دور افتاده و آسیب‌پذیر زندگی می‌کنند، امکان‌پذیر می‌نماید.
نیاز به نیروی کشاورزی بیشتر
با روند ضرورت افزایش عملیات کشاورزی و تعداد افراد و نیروی لازم برای مدیریت محصولات، قطعا افراد کنونی برای ادامه کار روی مزارع در فضای باز، در سال‌های آینده کافی نخواهند بود. حال کشاورزی عمودی با به‌کارگیری نیروهای جوان به آنها اجازه می‌دهد که از تکنولوژی‌های جدید استفاده کنند و نیازی نیست که این افراد حتما در مناطق روستایی زندگی کنند یا حضور داشته باشند. چرا که این کار را در هر منطقه‌ای می‌توان انجام داد.
در شهرهای بزرگ، کشاورزی عمودی می‌تواند بخش زیادی از نیازهای روزمره خانوارها را تامین نماید و مواد مورد نیاز آنها را در کوتاه‌ترین زمان به دست آنها برساند.
ماهنامه دام و کشت و صنعت- شماره ۲۶۱ – اسفند ۱۴۰۰
