روز جهانی ایمنی غذایی، در ایران فقط تشریفات

چرخه تولید غذا پس از برداشت محصول از مزرعه، باغ، مرغداری، دامداری، صید صنعتی و… آغاز می شود وبنا به رشد جمعیت، فسادپذیری محصولات پروتئینی، کشاورزی، سبزی و صیفی برداشت شده ورود و دخالت صنایع تبدیلی، فراوری، تکمیلی، نیمه آماده، منجمد و… ضروری می نماید.

در ایران اگر از آمار دستکاری شده و اغراق آمیز 125 میلیون تن محصولات کشاورزی سالانه بگذریم نزدیک به 50 میلیون تن محصولات کشاورزی( همه زیر بخش ها) باید طی مراحل تبدیل، تکمیل و فراوری قرار گیرد تا به مرور طی سال به مصرف جامعه برسد یا صادر گردد.

آنچه در این میان مهم است و جامعه جهانی ( مجمع عمومی سازمان ملل ، سازمان خواروبار جهانی و سازمان بهداشت جهانی ) روز 7 ژوئن را روز جهانی ایمنی غذایی نامگذاری کرده اند، اهمیت و ضرورت ایمنی و کیفیت موادغذایی است که ممکن است در اثر افزودنی های غیرمجاز، درجه حرارت ها یا سردسازی های غیر استاندارد، پالاینده ها وآلاینده ها، بازرسی ها و مجوز ها، مقررات بهداشت و درصدهای مجاز، موادمغذی و باقیمانده های داروهای دامی، آنتی بیوتیک ها، هورمون ها، آفت کش ها، فلزات سنگین و… امنیت غذایی به خطر بیافتد.

واقعیت امر این است که در ایران متاسفانه استانداردهای جهانی حتی در رابطه با ایمنی غذایی اکثرا به صورت نمادین اجرا می شود به عنوان نمونه چنانچه بازرسان مستقل وبا وجدان وزارت بهداشت و درمان، استاندارد، سازمان دامپزشکی و دیگر نهادهای مسئول سرزده به کشتارگاهها، سردخانه ها، کارخانجات موادغذایی، صنایع تبدیلی و فراوری سربزنند متوجه خواهند شد که اکثر دفاتر R&D قفل و صرفا به تابلویی مزین است. آزمایشگاهها با تجهیزات خاک گرفته خود از گردونه چک وتست و آزمایش خارج شده اند و ایمنی غذا با پول مبادله می شود.

شوربختانه جداول چاپ شده برچسب های روی قوطی ها، جعبه ها و بطری ها و شیشه های موادغذایی تبدیلی، فراوری، حتی شیر ورب وروغن و… همواره با درصدهای موجود در محتوای آن مطابقت ندارد. نه در کیفیت نه در وزن نه در برچسب زمان مصرف!

البته این ادعا در مورد تمامی صنایع غذایی قابل تعمیم نیست ولی درحال حاضر تمیز صره از ناصره ممکن نمی گردد. بخصوص که هراز چندگاهی پته رسوایی یک رستوران یا کارخانه غذایی یا کشتارگاه روی آب می افتد که مشخص نیست چرا موردی چنین شده وآیا آنقدر بازرس، کارشناس، پلیس بهداشت موادغذایی، ضابط ذیربط دادگستری مجوز دار و بدون مجوز را زیر دزه بین قرار دهد. آیا چاپ سیب سلامت روی کالا بدون مجوز صورت می گیرد یا خیر.

این جاست که باید همه فعالان و نقش آفرینان در عرصه تامین موادغذایی در دستیابی به ایمنی غذایی مشارکت کنند زیرا خود و خانوادشان در آن سوی میز و اداره و کارخانه، مصرف کننده موادغذایی دیگر کارخانجات هستند.

فراموش نکنیم امنیت غذایی در گرو ایمنی غذایی است ورعایت مقررات و استانداردها به ویژه در مسایل قبل از تولید غذا(مزرعه،باغ،دامداری،پرورش طیور،شیلات وآبزیان و…) همپایه مسایل ایمنی غذایی در صنایع تبدیلی است. ترویج کشاورزی صحیح و مناسب، مصرف بهینه، به اندازه و در زمان نیاز انواع سموم و کودها، آنتی بیوتیک ها، داروهای دامی در این بخش برزندگی انسانها و مصرف کنندگان غذا تاثیر می گذارد.

فائو و سازمان جهانی بهداشت روزایمنی غذایی را روز مسئولیت همگانی در این حوزه و زمانی برای اطلاع و جلب توجه آحاد جامعه نسبت به ایمنی غذایی و سلامت مصرف کنندگان نامیده اند تا بیماری های ناشی از غذا و مرگ و میرهای این چنینی کاهش یابد به امید اینکه دولتمردان ایران و نهادهای نظارتی جدی تر از گذشته به این موضوع بنگرند زیرا بخش اعظم هزینه های درمانی، بیمارستان ها، تولید و واردات دارو ودر اثر بی توجهی به ایمنی غذایی به ملت و دولت تحمیل می شود.

کبری لطفی