تبعات افزایش عوارض صادرات

هرچند دولت ها سعی می کنند در مقاطعی با افزایش عوارض، برخی از سیاست ها را اعمال کنند، اما در نهایت چنین اقدامی همواره هزینه زیادی دارد.

با افزایش عوارض صادرات، دولت می‌تواند درآمد بیشتری کسب کند. افزایش عوارض صادرات همچنین  می‌تواند به طور موقت از تولید داخلی در برابر رقابت خارجی حمایت کند.

این امر می‌تواند به ایجاد شغل و افزایش تولید ناخالص داخلی (GDP) کمک کند. از سوی دیگر، افزایش عوارض صادرات می‌تواند به طور موقت از خروج کالاها از کشور جلوگیری کند و به این ترتیب به کنترل تورم کمک کند.

اما در کنار چنین نتایجی، نکات منفی زیادی نیز با اجرای این سیاست وجود دارد. افزایش عوارض صادرات می‌تواند به طور قابل توجهی صادرات را کاهش دهد. این امر می‌تواند به ضرر تولیدکنندگان داخلی و به نفع رقبای خارجی آنها باشد.

افزایش عوارض صادرات همچنین می‌تواند به طور موقت رقابت در بازار داخلی را کاهش دهد. این امر می‌تواند به ضرر مصرف‌کنندگان باشد زیرا آنها مجبور به پرداخت قیمت‌های بالاتر برای کالاها و خدمات می‌شوند.

افزایش عوارض صادرات می‌تواند به افزایش قاچاق کالاها از کشور نیز منجر شود. این امر می‌تواند به ضرر دولت و تولیدکنندگان داخلی باشد. اجرای چنین سیاستی همواره هزینه های زیادی به همراه داشته است. برای مثال، در سال ۱۳۹۷، دولت عوارض صادرات فولاد را افزایش داد.

این امر به طور قابل توجهی صادرات فولاد را کاهش داد و به ضرر تولیدکنندگان فولاد ایرانی شد. در سال ۱۴۰۱ نیز دولت عوارض صادرات برخی از محصولات پتروشیمی را افزایش داد. این امر به افزایش قاچاق این محصولات از کشور منجر شد. به طور کلی، افزایش عوارض صادرات می‌تواند یک سیاست اقتصادی پرهزینه باشد.