تراژدی اقتصادی_ اجتماعی
اخیرا و درپی انواع ناترازیها، گرانی، تورم و آلودگی شدید هوا، موجی از انتقادها حتی از طرف مسئولان گفته میشود.
اخبار سبز کشاورزی؛ هر یک از مسئولان، دیگری و سازمان مقابل را مقصر میداند، حتی در چند روز گذشته مسعود پزشکیان اعتراف به ناتوانی دولت کرد و رسما از مردم عذرخواهی کرد و یا در یک بیان دیگر از طرف فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت عنوان شد که کشوری که سرشار از منابع نفت، گاز و انرژی است، باید گاز خانهها را قطع کند که باعث شرمساری است یا بیاناتی از این قبیل.
تو گویی مسئولان در نقش اپوزیسیون عمل کرده و هر یک منتقد دولت و نظام شدهاند؛ اما فارغ از ارائه یک راهحل و راهکار عملی.
سوال اصلی اینجاست که آیا عذرخواهی رئیسجمهور از مردم کافی است؟ و آحاد مردم با این عذرخواهی قانع میشوند؟ واحدهای صنعتی و تولیدی که هر چند روز ساعتها برقشان قطع میشود با یک عذرخواهی ساده میتوانند جبران میلیاردها تومان خسارت وارده را بکنند؟
همه اینها را باید در کنار صحبتهای همتی، وزیر اقتصاد، بگذاریم که گفت: ارز حاصل از صادرات به صندوق دولت بازنمیگردد و با محاسبههای بانک مرکزی قیمت اصلی دلار باید 73 هزار تومان باشد.
این شرایط کنونی اقتصادی کشور حاکی از آن است که دولت نه نتها هیچ راهحلی برای برونرفت از این شرایط ندارد، بلکه خود اذعان به انواع فساد و رانت در بدنه اقتصاد کشور دارد.
اکنون تولیدکننده ناامید از آیندهای مبهم و در مواجه با انواع موانع و مشکلات است، مردم دست به گریبان با آلودگی هوا و انواع بیماریها و نبود هیچ چشمانداز مطلوب برای آیندهاند و شاهد موج مهاجرت تحصیلکردگان، پزشکان، پرستاران، و نخبگان از کشور هستیم که احتمالا در چند سال آینده مجبور به وارد کردن همین افراد هستیم.
بهراستی آقای رئیسجمهور که یکی از صحبتهای تبلیغاتی وی این بود که اگر ظرف سه ماه اول دولت نتواند راهحلی برای مشکلات پیدا کند استعفا میدهد اکنون آیا به این گفته خود فکر میکند.
البته عذرخواهی ایشان در جای خود نشان از شجاعت و صداقت ایشان دارد، ولی کافی نیست و مردم منتظر پاسخگویی ایشان و دیگر مسئولان برای حل مشکلات هستند.
هر روزه مشاهده میکنیم که جمعی از بازنشستگان و شاغلان دستگاههای مختلف دولتی دست به تحصن و تجمع اعتراضی میزنند ولی کو گوش شنوا!
تازه در این میان دولت به فکر افزایش قیمت بنزین و چهار نرخه کردن آن است، جاییکه پزشکیان میگوید روزی 20 میلیون لیتر بنزین گم میشود؛ یعنی واقعا دولت توان مقابله با اینگونه مسائل و دزدیها را ندارد.
به هر روی، امروز ایران در رتبههای وحشتناکی از قبیل شاخص فلاکت و خط فقر قرار دارد و رتبه ایران از نظر رفاه اجتماعی، سیاسی و غیره نیز بسیار تاسفبار است.
مردمی به ریال حقوق میگیرند و به دلار باید هزینه کنند که داستان بسی تلخ و دردناک است و بهتبع همه این سختیها موجی از خودکشیها، خودسوزیها و جنایات خودخواسته را در نقاط کشور هستیم که همگی دلیلی بر به بنبست رسیدن افراد جامعه از فقر و نداری است.
اگر چه این جمله تکراری به نظر میرسد، ولی بار هم امیدواریم دولت چهاردهم دست از معذرتخواهی صرف بردارد و راهحلی برای این مردم و مشکلاتشان ارائه دهد.