جنوب تهران یا ایران، فرقی نمی‌کند!
بی‌عدالتی قطعی برق در ایران؛ ۷۵ درصد خاموشی‌های تهران در مناطق جنوبی
قطعی‌های مکرر برق در مناطق جنوبی ایران و حتی جنوب تهران، در مقابل آسایش شمال شهر، نمادی از بی‌عدالتی در توزیع انرژی است
بی‌عدالتی قطعی برق در ایران: وقتی گرما و تاریکی، مرز نمی‌شناسد!
وقتی در مناطق گرمسیری کشورمان، یا حتی در جنوب پایتخت، مردم ساعت‌ها در گرمای طاقت‌فرسا و تاریکی مطلق گرفتار می‌شوند، اما شمال تهران از آسایش برق پایدار بهره‌مند است، فریاد بی‌عدالتی قطعی برق در ایران بلند می‌شود.
اخبار سبز کشاورزی؛ این نابرابری دردناک، دیگر فرق نمی‌کند «جنوبِ» کجا باشد؛ تهران یا ایران، هرجا باشد یعنی آنجا نابرابری است.
جنوبِ رنج‌کشیده: از بهبهان تا سیستان و بلوچستان
تصور کنید در گرمای ۴۵ درجه بهبهان، پدری نگران کودکان شیرخوار و بیمارانش است که از قطعی دوساعته برق رنج می‌برند. در آبادان، دانش‌آموزان دختر از گرمای طاقت‌فرسا و ناتوانی در انجام تکالیف به دلیل خاموشی شکایت دارند.
در زابل، مردی از سیستان و بلوچستان از بی‌توجهی مسئولان و زیرساخت‌های فرسوده‌ای می‌گوید که قطعی برق را با کمبود آب و ریزگرد همراه کرده است. حتی هرمزگان نیز ۹۰۰ مگاوات خاموشی را تجربه کرده که اعتراضات مردمی را به دنبال داشته است.
داده‌های دو ماه نخست سال ۱۴۰۴ نیز فاجعه‌بار است: ۷۵ درصد خاموشی‌های استان تهران در مناطق جنوبی و غربی مانند شهرری (۳۲ درصد) و اسلامشهر (۲۴ درصد) رخ داده، در حالی که منطقه یک تهران تنها ۱ درصد خاموشی را تجربه کرده است! این آمار، گواهی بر نابرابری آشکار در توزیع خاموشی‌هاست.
ریشه‌های بحران: سوءمدیریت و وعده‌های ناتمام
کارشناسان، ناترازی انرژی را نتیجه سال‌ها سوءمدیریت و تصمیم‌گیری‌های ناکارآمد می‌دانند. مدیرعامل توانیر دلیل خاموشی‌های برنامه‌ریزی‌شده را خشکسالی، کاهش ظرفیت نیروگاه‌های برق‌آبی و تاخیر در تعمیرات نیروگاه‌ها به دلیل کمبود سوخت عنوان کرده است.
این مشکلات، که از دولت قبلی به ارث رسیده، در دولت پزشکیان نیز ادامه یافته و حتی برای اولین بار، قطعی برق برنامه‌ریزی‌شده در زمستان و بهار ۱۴۰۴ اعمال شده است.
استان خوزستان، قلب انرژی ایران، با وجود گرمای ۴۳ تا ۴۵ درجه، بارها در روز با قطعی برق مواجه می‌شود. نمایندگان این استان بارها به وزیر نیرو، عباس علی‌آبادی، هشدار داده‌اند که این خاموشی‌ها تهدیدی برای امنیت جانی مردم است، اما این تذکرات بی‌نتیجه مانده.
سیستان و بلوچستان نیز با زیرساخت‌های فرسوده، شرایط وخیم‌تری را تجربه می‌کند؛ جایی که قطعی برق، کمبود آب را نیز تشدید کرده است.
اقداماتی نمایشی در برابر رنج واقعی
در مواجهه با این بحران، گاه شاهد اقدامات نمایشی هستیم که نه تنها مشکلی را حل نمی‌کند، بلکه نمکی بر زخم مردم می‌پاشد.
برگزاری کارگاه‌های آموزشی نمایشی زیر آفتاب ۴۰ درجه برای کودکان در سیستان و بلوچستان، به جای راه‌حل‌های اساسی، سلامت کودکان را به خطر می‌اندازد. این اقدامات نمایشی در حالی انجام می‌شود که مردم مناطق جنوبی همچنان از گرما، ریزگرد و بی‌آبی رنج می‌برند.
دولت پزشکیان با شعار عدالت و کاهش رنج مردم روی کار آمد، اما قطعی‌های مکرر برق در مناطق محروم و گرم‌تر ایران، نشان‌دهنده شکاف عمیق بین وعده‌ها و عملکرد است. در حالی که ساکنان شمال تهران از خاموشی مصون‌اند، مردم جنوب تهران، پردیس و استان‌های جنوبی در گرما و تاریکی گرفتارند.
این نابرابری، صدای اعتراض مردم و فعالان اجتماعی را بلند کرده و ضرورت اصلاح زیرساخت‌ها و مدیریت عادلانه انرژی را بیش از پیش نمایان ساخته است.
آیا زمان آن نرسیده که به جای شعار، شاهد یک اقدام جدی و عادلانه در توزیع انرژی باشیم؟/عصر ایران
