حذف ۴ صفر از پول ملی؛ اقدامی نمایشی در برابر ضعف تولید

مجلس دیروز ۱۳ مهر ماه اقدام به تصویب حذف ۴ صفر از پول ملی کرد؛ اقدامی که به نظر می‌رسد صرفاً یک اقدام نمایشی برای تقویت پول ملی است.

اخبار سبز کشاورزی؛ غافل از اینکه تا سرمایه‌گذاری واقعی در چرخه تولید و رونق کسب و کار حاصل از آن شکل نگیرد، هیچ حرکتی نمی‌تواند پول ملی را تقویت کند. در حال حاضر، دلار ۱۱۴ هزار تومانی با این تغییر، ۱۱۴ تومان می‌شود، اما کف حقوق ماهانه کارگران همچنان بین ۱۰۰ تا ۱۲۰ دلار باقی خواهد ماند.

«هیچ برای هیچ»؛ تکرار حذف صفرها بدون اصلاح ریشه‌ها

به قول یکی از نمایندگان مجلس در جلسه رأی‌گیری حذف ۴ صفر: «حتی اگر پنج یا شش صفر هم از پول ملی کسر کنیم، هیچ تغییری در وضع ریال محتضر ایران روی نخواهد داد و همچنان ضعیف‌ترین پول دنیا خواهیم بود.»

دلیل این امر، سیستم دلال‌بازی، واسطه‌گری، فساد سیستماتیک، رانت، امضاهای طلایی، رشوه، هبه، سیستم نزولی و ربوی بانکی و عدم رونق کسب و کار از مسیر تولید است. بی‌میلی سرمایه‌گذاری در تولید موجب می‌شود که چند سال دیگر نیز مجلس مجبور به حذف صفرها شود.

«چشم و گوش مجلس مردمی»؛ حساسیت بر فریاد تولیدکنندگان

افتخار نمایندگان مجلس این است که چشم‌ها و گوش‌های خود را به سمت فریادهای تولیدکنندگان حساس کرده‌اند؛ تولیدکنندگانی که با افزایش سرسام‌آور قیمت محصولاتی چون برنج و لوبیا (از ۷۰ هزار تومان پارسال به ۳۰۰ هزار تومان و بیشتر)، متحیر مانده‌اند.

این در حالی است که نیروی کار، زمین، آب و انرژی تغییر محسوسی نداشته و تنها هزینه سم و کود (که سهم کمتری از ۵ درصد هزینه تولید را دارد) افزایش یافته است.

امضاهای استیضاح وزیر جهاد کشاورزی افزایش یافت؛ تمرکز بر ناکارآمدی به جای صفرها

مجلس به جای تمرکز بر حذف چهار صفر که پایه‌های تولید را رونق نمی‌بخشد، اخیراً حساس شده است که چرا ضعف مدیریت وزیر جهاد کشاورزی و ناکارآمدی وی باعث چنین ناامنی در امنیت غذایی مردم شده است.

سوال اینجاست که چرا گوشت مرغ طی یک سال ۱۰۰ درصد و گوشت گوسفند ۱۵۰ درصد و دیگر اقلام بین ۱۰۰ تا ۵۰۰ درصد گران شده‌اند؟ متأسفانه، برخی نمایندگان به جای پیگیری این مسائل، امضاهای خود را پس گرفتند، انگار که در این جامعه با ریال خرید نمی‌کنند.

کار ماندگار استیضاح‌کنندگان؛ پایبندی به اصول در برابر فشارهای سیاسی

نمایندگانی که برای استیضاح وزیر جهاد کشاورزی (به دلیل ناکارآمدی، بی‌انضباطی‌های مالی، سوء مدیریت‌ها، نصب اقوام و دوستان ناتوان و غیرمتخصص در وزارتخانه، و عزل مدیران کارآمد) امضا کرده بودند، خوشبختانه پای بده‌بستان و وعده‌های توخالی نمایندگان وزیر و قول و قرارهای تقسیم پست‌های مدیریتی، کارت‌های هدیه و… سست نشدند.

آن‌ها می‌دانند که قول و قرارهای وزیر در مورد اصلاح زیرساخت‌ها و بنیان‌های تولید، بنیانی ندارد و اگر توانایی در کار بود، در ۱۴ ماه گذشته بروز داده می‌شد. این نمایندگان با پایبندی به مسئولیت خود، بر استیضاح وزیر و اصلاح روندها پافشاری می‌کنند.