کاغذ حواله پرتقال کیلویی چند؟

مزرعه سبز : زمانی که کارگاه و کمیته راهبردی خرید میوه‌های تنظیم بازار شب عید آغاز به کار کرد، باغداران سیب درختی و پرتقال این حرکت را به فال نیک گرفتند و کسی فکر نمی‌کرد حواله کاغذی سهمیه فروش پرتقال (رانت حاصل از حواله) معنی داشته باشد.

زمانی که مشاور عالی سازمان مرکزی تعاون روستایی در مصاحبه با صدا و سیما، خرید پرتقال به قیمت روز آن هر کیلو 7 الی 8 هزار تومان را کیلویی 13 هزار و 500 تومان اعلام کرد، باغداران که پرتقال‌های خود را در انبارها دپو کرده بودند، رقابت و تلاش بی‌وقفه‌ای برای فروش محصول خود به حدود دو برابر قیمت واقعی آغاز کردند که در شرایط عادی و برابر ممکن نبود.

کاری سخت و غیرممکن

از حدود 4 میلیون تن پرتقال تولید کشور قرار بود، حدود کمی بیش از نیم درصد خریداری شود که این مساله می‌توانست دامنه رقابت را به رفاقت، توصیه، دلالی و کاغذ بازی سوق دهد؛ اگر نظارتی بر آن انجام نگیرد.

به نظر می‌رسد از قریب 28 هزار تن سهمیه تخصیصی تنظیم بازار شب عید 14هزار تن (50 درصد) به اتحادیه تعاون روستایی استان‌های مازندران اختصاص یافت و 14هزار تن نیز مستقیماً در اختیار اتحادیه مرکزی شرکت‌های تعاون روستایی قرار گرفت و این دو واحد به عنوان مباشر تامین کننده میوه می‌بایست از باغداران، پرتقال روی درخت را خریداری می‌کردند.

باغدار همیشه داغدار

اما متاسفانه به دلیل اینکه باغدار اصولاً فاکتور و سربرگ چاپی (دسته چک و…) ندارد، پای تعاونی‌ها، سورتینگ‌داران، افراد حقیقی و دلالان به میان آمد و قرارداد امضاء کردند تا زحمت یکسال خون دل خوردن باغدار به نصف قیمت خرید و به دو الی سه برابر قیمت فروخته شود.

حواله‌های کاغذی، بادبادک هایی با گاز نیتروژن

فرض کنید اتحادیه مرکزی، یا اتحادیه یا اتحادیه استان، با یک تعاونی یا سورتینگ‌دار قرارداد خرید 2 هزار تن پرتقال از قرار هر کیلو 13 هزار و 500 تومان (به شهادت و اعلام مشاور اعظم سازمان در مصاحبه با صدا و سیما) امضاء کرده باشد.

حواله هزار تنی و رانت دو میلیارد تومانی

با توجه به انباشت بیش از 300 هزار تن پرتقال در انبارهای سورتینگ‌داران و دلالان استان مازندران (که از باغداران به قیمت هر کیلو مثلاً 5 هزار تومان خریداری شده) و تفاوت قیمت یا رانت 7 تا 8 هزار تومانی قراردادهای (حواله) با قیمت جاری وقت (7 هزار تومان بازار) قاعدتاً آن دسته از بارفروشان، انبارداران که محصول آنها در حال خراب شدن است و سورتینگ‌داران برای فروش و رد کردن پرتقال‌های خود آمادگی دارد تا فرضاً کیلویی دو هزار تومان به صاحبان حواله‌های و قراردادهای (سهمیه تعاون روستایی) پرتقال بدهند و بارهای مانده را رد کنند.

در این فساد تحمیلی ناخواسته، بیشتر هم می‌خواستند می‌دادم

باغداری به خبرنگار مزرعه سبز می‌گوید: 700 تن پرتقال در انبار روی دستش مانده بود و کسی حاضر نبود حتی به قیمت هر کیلو 7 هزار تومان محصول را از وی خریداری کند و بعد از عید علاوه بر هزینه سردخانه باید مبلغی برای خارج کردن و معدوم نمودن آن پرداخت می‌کرد. به همین جهت وی با مراجعه به فردی که دو هزار تن از سهمیه را تعاون روستایی قرارداد بسته بود، توانست با پرداخت هر کیلو حواله 2 هزار تومان، 400 تن از میوه‌هایش را به طرح تنظیم بازار بفروشد.

البته ابن کار یا انحراف ربطی به سازمان تعاون روستایی ندارد اما دقت، نظارت و اطلاع رسانی به موقع و طرح شرایط سازمان به همه باغداران می تواند چنین رویدادهایی را به حداقل برساند.

چهارشنبه‌های خوش‌بختی

اینجا خوشبخت کسی است که بخشی از سهمیه تامین میوه تعاون روستایی را قرارداد منعقد کند، بدون اینکه حتی خودش میوه تامین کند، همانگونه که دلالان و سورتینگ داران گرچه باغدار نیستند اما قرارداد بسته اند، صرفا به این دلیل که حواله به نام وی صادر شده به جای خودش، باغدار یا سورتینگ‌دار درمانده‌ای را به عنوان مسئول تامین پرتقال سهمیه خود معرفی نماید و بلیت لاتاری وی برنده شود.

باغداران می‌پرسند چرا اعلام 28 هزار تن پرتقال به صورت شفاف صورت نگرفته و حواله‌ها بین عده‌ای توزیع یا عقد قرارداد شده و در مواردی پرتقال‌دار واقعی مجبور به خریدار حواله شده است.

برخی شنیده‌ها حاکی است که بعضی از حواله‌ها به افراد خاص یا مثلاً به برادر برخی از مدیران داده شده که به علت مشخص نشدن قطعی اسامی از ذکر نام خودداری می‌شود.