کمک به تشکیل مجلسی همراه با کشاورزی و کشاورزان ایرانی
برخی با تعجب میپرسند که نمایندگان مجلس شورای اسلامی چه میزان از نکات تخصصی میدانند که میخواهند درباره یک مساله تخصصی مثلا در امور معدن، ساختمان سازی، کشاورزی و ... اظهارنظر کنند.
اخبار سبز کشاورزی؛ موضوع آن جا بیشتر به چشم میآید که همین افرادی که به نظر میرسد تخصصی در امور فنی ندارند، میخواهند درباره همین امور تصمیم بگیرند و قوانینی تصویب کنند که ماهها و بلکه سالها در کشور جاری باشد و کارکردهایی در امور فنی یا در مورد کارآفرینان و فعالان صنعتی – اقتصادی داشته باشد.
اما همین نهادی که اعضای آن به ناآگاهی در امور فنی و تخصصی متهم میشوند، اجزایی به نام کمیسیون دارد که براساس امور جاری کشور در همه زمینههای اقتصادی، اجتماعی، سیاسی – امنیتی، بینالملل و سیاست خارجی، فرهنگ و هنر و آموزش مسئولیت تصمیم سازی و ویرایش طرحها و لوایح قانونی را برای ارائه به صحن علنی و تصویب نهایی برعهده دارد.
این اجزا البته مسئولیتهای دیگری را هم بر عهده دارد از جمله تحقیق و تفحص، ملاقات با مقامات دستگاههای اجرایی و نظارت بر حسن اجرای قانون در حوزههای کاری. در واقع کمیسیونها، بازوی تخصصی و فنی مجلس شواری اسلامی در همه زمینههای مورد نیاز کشور است.
حتی اگر در موضوعی کمیسیون لازم وجود نداشته باشد یا لازم باشد که کمیسیون متخصص آن موضوع تشکیل و تامین شود نه فقط مجلس میتواند به تعداد کمیسیونهای فعالی بیفزاید، بلکه میتواند در قالب کمیسیون ویژه و بهطور موقتی کمیسیونی در آن موضوع تاسیس کند و پس از اتمام ماموریت (حتی اگر سالها طول بکشد)، آن کمیسیون ویژه را منحل کند.
در این صورت اعضای کمیسیون منحل شده دوباره و بر اساس نیاز به سایر کمیسیونهای تخصصی مجلس شواری اسلامی منتقل خواهند شد.
در عین حال، گاهی از این انتقاد میشود که کمیسیونهای تخصصی مجلس شورای اسلامی، از ترکیب مناسبی برای بررسی و تصمیمگیری در مورد مسائل تخصصی برخوردار نیستند و اعضایی که در این اجزای پارلمان عضو شدهاند نه فقط تحصیلات مرتبط با موضوع کمیسیون ندارند، بلکه اصولا تجربهای هم در این زمینه ندارند.
البته در این گونه موارد گاهی اعضای یک کمیسیون، علی رغم دارا نبودن تحصیلات یا تجربه مرتبط، با محورهایی در آن خصوص آشنا هستند.
این امر از آن رو حاصل شده که این اعضا در اثر باقی ماندن مداوم در یک کمیسیون و پس از آن که چند دوره به مجلس شورای اسلام راه یافتند، به طور تجربی بالاخره با مفاهیم و اطلاعات آن حوزه آشنا میشوند و از آن اطلاعات، برای تصمیم گیری و تصمیم سازی هر چه سریعتر در آن حوزه استفاده میکنند.
البته کمیسیونهای مجلس باید از اعضای متخصص و آشنا به امور بهرهمند باشد تا بتواند چه در تصمیم سازی و آماده سازی لوایح برای ارائه به صحن علنی و چه در نظارتها و تحقیق، رفتاری علمی و کارشناسانه داشته باشد تا نتیجهای که در پایان حاصل میشود قرین واقعیت و نزدیک به مطلوب باشد.
از انتقادهای مهم ابراز شده در مورد کمیسیونهای مجلس شورای اسلامی، متخصص نبودن اعضای آن است. در واقع گاهی چنین به نظر میرسد که برخی نمایندگان میخواسته اند وارد کمیسیون خاصی شوند، اما چون ظرفیت آن کمیسیون تکمیل شده و آنان از راهیابی به آن کمیسیون بازماندهاند، به ناچار وارد کمیسیونی شدهاند که در آن تخصص ندارند.
حال اگر نهادهای صنعتی و اتحادیهها، مثلا در حوزه کشاورزی به متخصصان و افراد آشنا به بخش کشاورزی، دامپروری و... و صنایع بالا یا پایین دستی آن که نامزد راهیابی به مجلس شدهاند کمک کنند تا در انتخابات پیروز و وارد مجلس شوند و سپس آنان را برای ورود به کمیسیون کشاورزی ترغیب کنند، در نهایت کمیسیونی در حوزه کشاورزی تشکیل میشود که هم وامدار کشاورزان، نهادهای صنفی و غیردولتی کشاورزی هستند و هم به نیازها، ملاحظات و خواستهای کشاورزی و کشاورزان آگاه هستند و به این ترتیب آنچه در طول فعالیت های این مجلس و این کمیسیون انجام میگیرد، کاملا با نیازها و احتیاجهای کشاورزی و دستاندرکاران آن آشنا هستند. در نتیجه، حتما رویدادهای خوبی در انتظار بخش کشاورزی ایران خواهد بود.
به علاوه اگرچه وزارت جهاد کشاورزی به سبب دولتی بودن نمیتواند از شخص یا جناح خاصی حمایت کند، اما حمایتهای معنوی وزیر آن هم از متخصصانی که مرتبط با حوزه کاری این نهاد است، نه فقط منع قانونی ندارد که حتما و لزوما منافع بخش کشاورزی که از جمله شامل منافع راهبردی کشور، مانند امنیت غذایی است را تامین خواهد کرد.