ناباوری های 21 سپتامبر، روز جهانی صلح و دوستی

امروز 21 سپتامبر، روز جهانی صلح و دوستی و قاعدتاً برابری و شایسته سالاری انسانی است. اما دوستی و صلح دو بال دارد و هنگامی بین انسان ها برقرار می شود که حتی اگر عدالت هم نباشد تعادلی در کار زندگی بشر وجود داشته باشد و اکثریتی از انسان ها هنگام دیدن اقلیتی از انسان ها از آن‌ها متنفر نشوند.

بال نخست صلح و دوستی، تأمین غذا برای آحاد جامعه است. جامعه ای که در آن 128 میلیون تن در سال محصولات کشاورزی و غذا تولید و بیش از 10 میلیون تن وارد می شود کسی نمی پرسد آیا روستایی بی‌کار و بی‌درآمد و حتی درس نخوانده سیستان و بلوچستانی،ایلامی یا… سالیانه 1650 کیلو نان و گوشت و شیر و لبنیات و میوه، سبزی و صیفی (میانگین مصرف سالانه یک فرد ایرانی با درامد متوسط ) مصرف می کند یا کل مصرف این فرد در سال کمتر از 200 کیلو است.

شاید این چالش در صحرای بیافرای آفریقا مورد توجه و مداقه قرار نگیرد. اما در ایران با آن همه مخازن و معادن و ثروت ملی، قاعدتاً به گسست بیشتر صلح و دوستی بین اقلیت و اکثریت جامعه می انجامد.

نمی توان بین فردی که در یک روستای فراموش شده و متروکه کنارک مثلاً روستای «چگردانی لاش» کلاً با ماهی یک و نیم دلار یارانه دولتی زندگی و خوراک و پوشاک و بهداشت و حمل‌ونقل خود را تأمین می کند و در مقابل، برادر و برادرزاده و آقازاده‌ای که در تهران تنها با یک اختلاس کوچک 3 هزار میلیارد تومانی در یک طرفه العین، 660 میلیون برابر توان زندگی یک ماهه هموطن ایرانی خود، دزدی و سرقت کرده و ثروت ملی و حق الناس را به کرات در سکوت ناظران و قانونگذاران به یغما میبرد و آنوقت بخواهیم 21 سپتامبر بین این دو، صلح و دوستی برقرار کند.

شاید این چالش در صحرای بیافرای آفریقا مورد توجه و مداقه قرار نگیرد. اما در ایران با آن همه مخازن و معادن و ثروت ملی، قاعدتاً به گسست بیشتر صلح و دوستی بین اقلیت و اکثریت جامعه می انجامد.

این شما و 21 سپتامبرتان و غفلت صلح دوستی بین آحاد جامعه.
علی برکت ا… .

نویسنده: قاسم گلباف