به مناسبت 15 اکتبر روز جهانی زنان روستایی

اخبار سبز کشاورزی؛ سازمان ملل متحد روز 15 اکتبر(24 مهر ماه) که در تقویم بین المللی روز جهانی زنان روستایی نام گرفته است را با شعار: « توانمندسازی و مدیریت تاب آوری زنان روستایی در مقابل COVID-19» جشن می گیرد و همچنین به ما یاد آوری می کند که جهان شدیدا درگیر تغییرات آب و هوایی است و این که یادمان باشد تاثیر زنان و دختران روستایی در ایجاد تاب آوری، غیرقابل انکار است.

نه تنها رهبران، بلکه کل جمعیت جهان می بایست به ایجاد تغییرات برای ساختن جهانی بدون کربن فکر کنند.

مدیریت تاب آوری زنان روستایی در مقابل کوید 19

شیوع ویروس کوید 19 در جهان، اهالی مناطق روستایی را بیش از اهالی سایر مناطق با دشواری مواجه کرده است. در این میان زنان و دختران روستایی آسیب بیشتری می بینند چرا که قبلاً در زندگی روزمره خود با چالش های متداول خاصی روبرو بوده اند.

روستاییانی که در مناطق بسیار دور از شهر زندگی می کنند به سختی می توانند به ملزومات بهداشتی مربوط به کووید 19 دسترسی پیدا کنند. بنابراین احتمال دسترسی آنها به خدمات بهداشتی با کیفیت ، داروهای ضروری و واکسن بسیار کمتر است و در این میان هنجارهای اجتماعی محدودکننده و کلیشه های جنسیتی، توانایی زنان روستایی در دسترسی به خدمات بهداشتی را محدود می کند.

علاوه بر این ، بسیاری از آنها از انزوا ، گسترش اطلاعات غلط و عدم دسترسی به فن آوری های مهم برای بهبود کار و زندگی شخصی خود رنج می برند.

از منظر دیگر، موضوع کارهای مراقبتی و کارهای معمول خانگی زنان روستایی است که بدون مزد انجام می شود و این یک مشکل کاملاً رایج برای زنان ساکن در مناطق روستایی است. در روستاهای دور افتاده، به ویژه روستاهای حاشیه نشین، ما به تدابیری برای کاهش بار کارهای مراقبتی ناشی از کووید 19 و توزیع بهتر آن بین زنان و مردان و خانواده ها و خدمات عمومی- تجاری نیاز داریم.

ما باید به دنبال خدمات کافی ( آب ، بهداشت ، برق و غیره ) برای حمایت از مراقبت های مولد و بدون حقوق زنان و کارهای خانگی باشیم مراقبت هایی که در این دوران بحران بیشتر می شود.

در عین حال، حتی کار با حقوق از مزایا و معایب جنسیتی بیشتری نسبت به مناطق شهری برخوردار است و اگر زنان در مناطق روستایی به اندازه مردان به ذخایر و نهاده های کشاورزی، آموزش و بازار دسترسی داشته باشند، می توانند تولید محصولات کشاورزی را افزایش دهند و اینگونه می توان امیدوار بود که تعداد گرسنگان جهان تا 100-150 میلیون نفر کاهش خواهد یافت.

زنان و دختران روستایی پیشگامان کشاورزی، امنیت غذایی و تغذیه، مدیریت زمین، مدیریت منابع طبیعی و کارهای روزمره بدون مزد خانگی هستند. هنگام تهدید منابع طبیعی و کشاورزی، آنها در خط مقدم هستند.

در حقیقت، در سطح جهانی، از هر سه زن شاغل یک نفر در کشاورزی کار می کند. زنان همچنین سوخت های زیست توده را جمع آوری، مواد غذایی را به صورت دستی و سنتی فرآوری و گاه آب را پمپاژ می کنند. در هشتاد درصد خانوارهای فاقد آب لوله کشی، جمع آوری آب توسط زنان و دختران انجام می شود.

رهبران جهان متعهد به برابری جنسیتی در سیاست و تغییرات آب و هوایی شده اند، اما هنوز روند پیشرفت کند است. در روز جهانی زنان روستایی، بخش زنان سازمان ملل، خواستار اقدام برای حمایت از زنان و دختران روستایی و رشد ظرفیت های آنها برای پاسخگویی به تغییرات آب و هوا از طریق تولید محصولات کشاورزی، امنیت غذایی و مدیریت منابع طبیعی است.

سهم ارزشمند زنان روستایی در توسعه

نقش حیاتی زنان و دختران در تضمین پایداری خانوارها و جوامع روستایی، بهبود معیشت روستایی و رفاه کلی خانوار برای هیچ کس پوشیده نیست. زنان بخش قابل توجهی از نیروی کار کشاورزی ، از جمله کار غیررسمی را تشکیل می دهند و مراقبت از خانه و خانواده و کارهای خانگی در و خانوارهای مناطق روستایی را آنان انجام می دهند. آنها سهم قابل توجهی در تولید محصولات کشاورزی، امنیت غذایی و تغذیه، مدیریت زمین و منابع طبیعی و تاب آوری در برابر آب و هوا دارند.

حتی در این شرایط، زنان و دختران روستایی به طور نامتناسبی از فقر چند بعدی رنج می برند. با وجودی که فقر شدید در سطح جهانی کاهش یافته است، هنوز 1 میلیارد نفر در جهان که زندگی فقیرانه ای دارند، در مناطق روستایی متمرکز شده اند.

نرخ فقر در مناطق روستایی در بیشتر مناطق بیشتر از مناطق شهری است. با این وجود کشاورزی خرده مالکین تقریباً 80٪ مواد غذایی آسیا و جنوب صحرای آفریقا را تولید و معیشت حدود 2.5 میلیارد نفر را تامین می کند. کشاورزان زن ممکن است به اندازه همتایان مرد خود مولد و کارآفرین باشند اما کمتر می توانند به زمین، اعتبار ، نهاده های کشاورزی، بازارها و زنجیره های مواد غذایی با ارزش بالا دسترسی پیدا کنند و قیمت های کمتری برای محصولات خود بدست آورند.

موانع ساختاری و هنجارهای اجتماعی تبعیض آمیز، قدرت تصمیم گیری و مشارکت سیاسی زنان در خانوارها و جوامع روستایی را نیز محدود می کند. زنان و دختران در مناطق روستایی از دسترسی مساوی به منابع و دارایی های تولیدی ، خدمات عمومی، مانند آموزش و مراقبت های بهداشتی و زیرساخت ها ، از جمله آب و بهداشت برخوردار نیستند،

در حالی که کار آنها اغلب دیده نمی شود و بدون پرداخت است. گاها بار کار(مثلا به دلیل مهاجرت مردان به شهرها بیشتر می شود) در سطح جهان، شاخص های جنسیتی و توسعه ای نشان می دهند که زنان روستایی وضعیت بدتری نسبت به مردان روستایی و زنان شهری دارند و به طور نامتناسبی فقر، محرومیت و اثرات تغییرات اقلیم را تجربه می کنند.

گردآوری و ترجمه: شیرین افتخاری