نقش حرارت خاک در گسترش آفات+اینفوگرافی

نتایج یک تحقیق و مطالعه نشان می دهد که گرمای خاک می تواند نقش بسیار موثری در ظهور برخی آفات از جمله آفت بلال ذرت (Helicoverpa zea) داشته باشد، آفتی که موجب صدمه زدن به محصولات دیگری از قبیل پنبه، سویا، گوجه فرنگی، انواع فلفل و بسیاری گیاهان دیگر است. این آفت در واقع همان لارو شب پره هلیوتیس(Heliothis) است که آفتی همه چیز خوار بوده و به بیش از 50 نوع گیاه مختلف حمله میکند و به همین دلیل ضرورت مبارزه با آن اهمیت بسیار دارد.

اخبار سبز کشاورزی؛ مهدی رجول دزفولی | توانایی پیش بینی و رصد کردن این آفت به کشاورزان فرصت می دهد تا بتوانند کنترل موثری بر آن داشته و بتوانند ضمن کاهش هزینه های مالی و اثرات زیست محیطی، سموم کمتری مصرف کنند.

محققان با ترکیب سوابق اطلاعات حرارتی خاک و داده های دراز مدت به دست آمده از این آفت، چگونگی شرایط بقا و زمستان گذرانی آن در زیر خاک را در زمستان های سرد، مورد بررسی قرار داده اند.

موفقیت آفت در زمستان گذرانی میتواند موجب توسعه مناطق زندگی و رشد آفت گردد که حوزه جغرافیایی فعالیت آن را نیز افزایش میدهد. به طور کلی زمستان گذرانی موفق در مناطق شمالی، پتانسیل آسیب رسانی آفت را بالا میبرد و تغییرات اقلیمی میتواند این پتانسیل را تحت تاثیر قرار دهد.

نظریهای از پیش انگاشته وجود دارد که حشرات این آفت، توفیق کمتری در زمستان گذرانی در عرض جغرافیایی 40 درجه دارند که در سالهای دهه 1930 ممکن بود قابل قبول باشد، اما در حال حاضر شواهد کافی برای این پرسش وجود دارد که: «این آفت عملا در چه جاهایی می تواند زمستان گذرانی کند؟»

تحقیقات به عمل آمده نشان می دهد که معیار 40 درجه عرض جغرافیایی تقسیم بندی درستی برای تعیین زمستان گذرانی این آفت نیست و بر همین اساس، محققان داده های سه منطقه جغرافیایی مختلف را در دستور کار بررسی قرار دادند.

این مناطق جغرافیایی عبارت بودند از:

• دامنه های جنوبی که آفات در تمام طول ماه های زمستان به بقای خود ادامه می دهند.

• محدوده های مناطق شمالی که معمولا حشرات آفت قادر به زنده ماندن در طول زمستان نیستند.

• یک منطقه بینابینی در حد فاصل مناطق شمالی و جنوبی که امکان دارد آفات قادر به زنده ماندن در طول زمستان نباشند. این مناطق از نظر بیولوژیکی مناسب بوده و مورد مطالعه قرار گرفتند.

محققان، سوابق تاریخی سه منطقه مذکور را برای نشان دادن چگونگی ظهور آفت هلیوتیس (آفت بلال ذرت)، تحت بررسی قرار داده و سپس یک مدل برای پیش بینی های لازم در چگونگی گسترش آن طی یک قرن گذشته به کار بردند.

آنچه به دست آمد نشان داد که دامنه های جنوبی به نحو چشمگیری و در حدود 3 درصد از سال 1981 به بعد در ظهور آفت رشد داشته اند.

مدلها نشان داد که دامنه های جنوبی در این دوره و تا پایان قرن بیستم تا حدود 2 برابر افزایش داشته و به سمت دامنه های شمالی گسترش یافته اند، یعنی حوزه فعالیت آفت با افزایش درجه حرارت زمین گسترش یافته است.

از سال 1950 تا 2021 در مناطق دارای زمستانهای سخت، این آفت زمستان گذرانی موفقی نداشته است. حال آنچه باید مورد توجه کشاورزان قرار گیرد، دامنه فعالیت و آسیب رسانی آفات به دلیل تغییرات ناشی از شرایط اقلیمی و گستردهتر شدن حوزههای جغرافیایی آنان است.

آفت بلال ذرت که یکی از تخریب کنندگان جدی این محصول و از بین برنده آن و ده ها محصول دیگر است، با گرمتر شدن زمین، خشکسالی و کاهش حوزه های جغرافیایی بسیار سرد که موجب کنترل آن می شود، می تواند دامنه فعالیت خود را توسعه داده و هزینه های بیشتری برای مبارزه با آن را به کشاورزان تحمیل نماید.

در اینجا باید با پیش بینی های لازم نسبت به مدیریت این آفت اقدام و با رعایت تناوب های زراعی و خودداری از کاشت گیاهانی که می توانند به بقای آن در هر منطقه کمک نمایند، روش های مناسبی را در مبارزه با این آفت به کار گرفت