اعتماد به تشکل‌های کشاورزی تنها راه تضمین امنیت غذایی
در همه کشورها تشکل‌های کشاورزی توانمند میدان‌دار صفر تا صد زنجیره‌های تأمین و ارزش کشاورزی می‌باشند.
اخبار سبز کشاورزی؛ با روی کار آمدن دولت سیزدهم، واگذاری صفر تا صد مدیریت امور زنجیره‌های کشاورزی به تشکل‌های کشاورزی به‌عنوان یک سرفصل محوری در دستور کار وزارت جهادکشاورزی قرار گرفت و در سال اول با وجود جنگ اوکراین و اختلال در بازارهای جهانی، موفقیت‌هایی نیز حاصل شد و انتظار می‌رفت در ادامه، با پشتیبانی کامل، کل زنجیره از تأمین نهاده تا صادرات به تشکل‌های کشاورزی قدرتمند و دارای پشتوانه قوی اعضا واگذار شود تا هم در سال جهش تولید با مشارکت مردم مصداق عینی اهمیت‌دهی به مشارکت در عمل رخ دهد و هم تشکل‌ها به عنوان نمایندگان اعضا و البته مشاوران امین وزارت جهادکشاورزی، بتوانند توان و ظرفیت عملیاتی خود را نشان دهند و در طول مشیر آن را تقویت نمایند.
اعتماد به تشکل‌های کشاورزی تنها راه تضمین امنیت غذایی
نویسنده بر این باور است که تنها راه تضمین امنیت غذایی در بخش‌های مختلف، "اعتماد، اعتماد و اعتماد به تشکل‌های کشاورزی" و " پشتیبانی از آن‌ها" است زیرا تولیدکنندگان واقعی اعضای این تشکل‌ها هستند که در بحران‌های مختلف، با غیرت کامل تولیدات مورد نیاز مردم را داشته و مظهر و نماد مشارکت مردمی در اقتصاد بوده‌اند.
هرگونه حاشیه‌سازی برای تشکل‌ها، دور کردن آن‌ها از وظایف ذاتی‌شان، تهدید منافع معیشتی آن‌ها و یا به حاشیه راندن تشکل‌های به مفهوم "قربانی کردن تشکل‌های کشاورزی و تهدید و تحدید امنیت غذایی" خواهد بود که بنابر فرمایش مقام معظم رهبری" مسئله درجه یک کشور است".
نویسنده معتقد است چنین بازی، بازی و حکمرانی خطرناکی است که به مفهوم صف‌آرایی در مقابل مشارکت مردم و صف‌آرایی در مقابل جهش تولید است که پیام‌های مثبتی را از آن به بخش تولید مخابره نخواهد کرد.
باید از ظرفیت مشارکتی تشکل‌های کشاورزی استفاده کرد
جهش تولید با مشارکت مردم در بخش کشاورزی به مفهوم استفاده از ظرفیت تشکل‌های کشاورزی و دیگر بازیگران زنجیره‌های کشاورزی برای تقویت تولید و امنیت غذایی است. لذا باید از ظرفیت مشارکتی تشکل‌های کشاورزی در همه حوزه‌ها به ویژه حلقه‌هایی از زنجیره کشاورزی استفاده کرد که می‌تواند از یک سوی با ایجاد فضای رقابت به ارزان‌سازی غذا منجر شود و از دیگر سوی، به تقویت روحیه تعاون و مشارکت اعضا برای مدیریت زنجیره بینجامد.
ذی‌حق‌ترین بازیگران زنجیره‌های تأمین و ارزش کشاورزی برای برخورداری از یارانه‌ها و منافع اقتصادی عملیات موجود در حلقه‌های زنجیره، تشکل‌های کشاورزی می‌باشند؛ زیرا هم منافع آن به اعضا خواهد رسید و هم توان مالی تشکل‌ها را ارتقا خواهد داد تا بتوانند برای اعضای خود خدمات تسهیلاتی و تأمینی قابل قبولی را ارائه دهند که در نهایت منافع آن نصیب مردم می‌شود و حتی می‌تواند موجبات افزایش انگیزه‌های تولید و ارتقای بهره‌وری را نیز فراهم آورد.
امید این‌که مدیران عالی جهادکشاورزی در مقطع کنونی حساسیت‌های بالای امنیت غذایی و لزوم استفاده از عنصر مشارکت تولیدکنندگان در قالب تشکل‌های کشاورزی را به‌طور کامل درک کرده و با ترسیم "نقشه عادلانه و واقعی مشارکت‌دهی تشکل‌های کشاورزی"مبتنی بر سهم‌دهی، زمینه‌های ارتقای ضریب امنیت غذایی را فراهم آورند و با هرگونه عامل و یا عوامل (بیرونی و درونی) ایجادکننده اختلال در مسیر استفاده از ظرفیت تشکل‌های کشاورزی به شدت برخورد کرده و از "مشاوران امین تأمین‌‌کننده امنیت غذایی" پشتیبانی قوی داشته باشند که منافع بخش و حتی تمرکز مدیران بر موضوعات زیرساختی بخش کشاورزی در آن است.
