در همه کشورها تشکل‌های کشاورزی توانمند میدان‌دار صفر تا صد زنجیره‌های تأمین و ارزش کشاورزی می‌باشند و دولت‌ها از این میدان‌داری بیشترین سود و مردم بیشترین منافع را می‌برند به‌گونه‌ای که با چنین مدیریتی هزینه‌های دولت‌ها کاهش می‌یابد و تشکل‌های کشاورزی توانمندتر می‌شوند تا جایی که هم در بازارهای بین‌الملل مانور بالایی می‌دهند و هم در بازار داخل تنظیم بازار را به بهترین شکل انجام می‌دهند تا بازار کالاهای کشاورزی کمترین نوسانات را داشته باشد (رفاه حداکثری تولیدکنندگان، مصرف‌کنندگان و دیگر بازیگران کشاورزی).
هیچ کشوری وجود ندارد که مصرف‌کنندگان آن با درجهای کاملاً متوازن، انواع مختلف گوشت را مصرف کنند. شاهد جدی این مدعا علاوه بر میزان مصرف متنوع و متفاوت انواع گوشت، کششهای تقاضا برای آن‌ها است.
واریان می‌گوید برای دریافت یک قاعده رفتاری کافی است به رفتارها نگاه شود که چه پیامی را دیکته می‌کنند. برای دریافت نوع مدیریت‌ها و چرایی آن‌ها کافی است موج‌ها بررسی و ارزیابی عمیق شوند تا علل ظاهر شوند. بر این اساس هم توانست رفتارها را مدل‌سازی کند و به چرایی تفاوت رفتارها دست‌یابد.
تعاون ریشه‌ای قرآنی دارد و در ایران سابقه‌ای طولانی به شکل غیررسمی و قدمتی ۵۵ ساله به شکل رسمی و البته با اساسنامه‌ای بسیار جامع.
این را همه می‌دانند که همه کشورها از بخش کشاورزی به انحاء مختلف و در قالب‌های گوناگون حمایت می‌کنند تا جایی‌که در قوانین سازمان تجارت جهانی نیز این‌گونه حمایت‌ها حذف نشده و تحت عنوان جعبه سبز مورد تأکید و تأیید قرار گرفته است.