تصمیم راسخ امارت اسلامی افغانستان به گسترش کشاورزی

اخبار سبز کشاورزی؛ اواسط آذر ماه بود که در نشست تخصصی مقامات اتاق بازرگانی ایران و افغانستان، مقامات عالیرتبه وزارت زراعت، آبیاری و مالداری افغانستان و نمایندگان بخش خصوصی از جمله چندین شرکت از اعضای اتحادیه واردکنندگان نهاده‌های دام و طیور زمینه‌های همکاری بین دو کشور در حوزه کشاورزی و فرصت‌ها و چالش‌های موجود را مورد بررسی قرار دادند.

در این نشست، آقای عثمانی از وزارت زراعت، آبیاری و مالداری افغانستان به بیان امکانات و فرصت‌های موجود در زمینه کشاورزی و دامپروری این کشور پرداخت و از علاقه‌مندی دولت مستقر این کشور به بهره‌گیری از دانش و تجربه ایران در زمینه کشاورزی و تجارت در این کشور خبر داد.

همچنین اتاق بازرگانی ایران و افغانستان با ارائه خلاصه ای از وضعیت کلی اقتصاد و فرصت‌های سرمایه‌گذاری در این کشور پرداخت که حاوی نکات جالب توجهی است.

قابلیت‌های کشاورزی در افغانستان

بنا بر گزارشی که توسط اداره همکاری‌های بین‌المللی آمریکا تهیه شده است، ۸۰درصد مردم افغانستان پیشه کشاورزی و دامپروری دارند و بیشتر از ۳۰ درآمد ملی از محصولات زراعی است.

دومین منبع درآمد افغانستان از محصولات کشاورزی و دامپروری است که اقلام عمده آن میوه‌جات، میوه خشک، پشم گیاهان دارویی و پوست حیوانات است.

همچنین ۴۵ درصد زمین‌های افغانستان زیرکشت گندم است که مصرف داخلی دارد و البته به دلیل عدم کفاف باز هم واردکننده گندم است. آبیاری و کشت در افغانستان همچنان به صورت سنتی است، ولی در سال‌های اخیر و تلاش‌های هرچند نه چندان موفق برای دستیابی به کشاورزی مکانیزه انجام شده است. این مورد جزو اولویت‌های مورد تاکید حکومت جدید است.

همچنین۸۰ درصد منابع آبی افغانستان را کوه‌های هندوکش تامین می‌کند و موجب قابل کشت شدن ۷۸ میلیون هکتار مساحت قابل کشت مشتمل بر ۳.۳ میلیون هکتار کشت آبی و ۴.۵ میلیون هکتار کشت دیم است.

پتانسیل‌های صنعت دامپروری در افغانستان

دامپروری افغانستان مانند کشاورزی بسیار سنتی است. گاو گوسفند بر شتر اسب مرغ، مرغابی بوقلمون و کبک عمده دام‌های پرورش یافته در افغانستان هستند.

پوست پشم و روده ازجمله منابع مهم صادراتی افغانستان هستند. بر اساس نظر کارشناسان، کشاورزی در سال‌های پیش رو مهم‌ترین و ساده‌ترین راه توسعه افغانستان است. به طور کلی کشاورزی و دامپروری و مشاغل وابسته  ۷۸ درصد کل اشتغال افغانستان را در بر می‌گیرد، در حالی‌که ۶ درصد در صنعت و  ۱۶ درصد نیز در بخش خدکات مشغول به کار هستند.

مشکلات و چالش‌های موجود

مهم‌ترین مشکل بخش کشاورزی افغانستان، عدم معرفی جایگزینی مناسب پس از حذف کشت کوکنار (تریاک) از محصولات کشاورزی قانونی افغانستان است که آسیب زیادی را به کشاورزان و سهم کشاورزی در افغانستان تحمیل کرده است.

عدم استفاده از سیستم کشت مکانیزه، عدم وجود آبیاری مدرن، کمبود متخصص برای رشد کشاورزی مدرن، بازدهی خیلی کم زمین‌های زراعی، جنگ دائم و عدم امنیت از دیگر مشکلات بخش کشاورزی افغانستان است.

فرصت‌های سرمایه‌گذاری

بنابر گزارش مذکور تا قبل از روی کار آمدن امارت اسلامی، سهم کشاورزی در تولید ناخالص ملی به طور مداوم در حال کاهش بود و این به سبب توجه بیشتر مردم و دولت به دو بخش صنعت و خدمات است.

به گمان فعالان اقتصادی حوزه این کشور، کشاورزی در افغانستان به دلایل ذیل بسیار مطلوب است و امکان کشت اکثر گونه‌های گیاهی کاشتنی را به آن می‌دهد از جمله آب و هوا و اقلیم مناسب،  منابع آبی فراوان، زمین کافی و خاک مناسب.

اداره همکاری‌های بین المللی امریکا در بخش دیگری از این گزارش بستر زراعت افغانستان را بسیار بکر و دست نخورده دانسته که با توجه به اینکه تاکنون سرمایه‌گذاری بزرگی در این بخش انجام نشده است و حکومت امارت اسلامی خود را مشتاق گسترش کشاورزی نشان می‌دهد می‌تواند زمینه بسیار مناسبی برای سرمایه‌گذاری باشد.

بر همین اساس، نیاز فوری در افغانستان برای تاسیسات ساده‌ای چون کشتارگاه‌ها و سردخانه‌های صنعتی احساس می‌شود.

همچنین کشاورزی و دامپروری بخش اصلی محصولات صادراتی در افغانستان را تشکیل می‌دهد. میوه‌های تازه میوه‌های خشک شده انواع مغزیات و دانه های روغنی پشم، پوست، پنبه گیاهان طبیعی و قالی افغانی مهم ترین محصولات مرتبط با کشاورزی در افغانستان می باشد.

با توجه به شرایط مطلوب آبی در افغانستان، سرمایه‌گذاری و شراکت در پروژه‌های کشاورزی و کشت فراسرزمینی در زمینه‌های مختلف کشاورزی و پرورش دام می‌تواند پیشنهاد بسیار مطلوبی باشد؛ به‌خصوص آنکه دولت اسلامی افغانستان تصمیم راسخ به گسترش کشاورزی دارد./ آوندا نیوز