حمایت از کشاورزان خرده‌پا در امنیت غذایی

اخبار سبز کشاورزی؛ کشاورزان خرده‌پا، قهرمانان بی نام و نشانی در عرصه‌های سخت کشاورزی جهانی هستند و با توجه به جایگاه کوچکشان مسئولیت عظیمی در پایداری سهم خود در تولید غذای جهانی به ویژه در مناطق عقب مانده و کشورهای در حال توسعه دارند.

در حالی که جهان دست به گریبان چالش‌های دوگانه‌ای چون اطمینان از امنیت غذایی و مقابله با تغییرات اقلیمی است، حمایت از این کشاورازن نه فقط مفید، بلکه اساسی است.

کشاورزان خرده پا، ستون فقرات امنیت غذایی جهانی هستند و اگر چه چنین افرادی بر روی اراضی کوچکی که گاه از یک هکتار کمتر است، فعالیت می‌کنند، اما نقش موثری در تامین غذا دارند. این افراد اغلب با روش‌های سنتی و کار اعضای خانواده به کشت محصولات کشاورزی و دامداری مشغولند. آنان، به ویژه در مناطق دور افتاده و روستاهای محروم از امکانات رفاهی، نقشی تعیین کننده در امنیت غذایی جهانی بر عهده دارند، در سطح جهانی، افزون بر 600 میلیون کشاورز خرده مالک وجود دارد که بین 28 تا 31 درصد از تولید محصولات کشاورزی، بین 30 تا 34 درصد از تامین غذا و 24 درصد از سهم کل کشاورزی را در اختیار دارند.

با توجه به نقش محوری کشاورزان خرده‌پا، این قشر با چالش‌های بسیاری مواجهند که بهره‌وری و سودآوری آن‌ها را کاهش و مانع از رشد آن‌ها می‌شود. محدودیت دسترسی به ابزار پیشرفته و تکنولوژی‌های نو و خدمات مالی و بازارهایی که اغلب آن‌ها را گرفتار می‌نماید، یک چرخه مداوم برای آن‌ها به وجود آورده است.

علاوه‌بر آن، این کشاورزان در میان آسیب‌پذیرترین اقشار از تغییرات اقلیمی که به نوبه خود محصولات آن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد، هستند و به دلیل کشاورزی مبتنی‌بر نزولات آسمانی و ظرفیت‌های محدود، با مشکلات تغییرات اقلیمی نیز دست به گریبان‌اند.

با اشاره به نیازهای خاص و چالش‌هایی که کشاورزان خرده‌پا با آن‌ها روبرو هستند، برخی از قوانین می‌توانند با توانمند ساختن آن‌ها به توان تولیدی‌‎شان کمک نموده و به شکل موثرتری به بازار جهانی غذا کمک نمایند. ارتقاء دسترسی آن‌ها به منابع و عملیات کشاورزی پایدار، نه فقط موجب کمک به رفع فقر از آن‌ها می‌شود، بلکه یک سیستم انعطاف‌پذیر غذایی نیز به وجود می‌آورد.

قوانینی که بر این زمینه‌ها تمرکز می‌کنند، نه‌فقط برای هر یک از افراد این قشر موضوعی حیاتی هستند، بلکه به سلامت مجموعه ساکنان کره زمین نیز کمک می‌نماید.

کشاورزی و تغییرات اقلیمی

کشاورزی در موقعیتی قرار دارد که هم قربانی و هم یکی از عوامل تغییرات اقلیمی است. اجرای کشاورزی سنتی و به‌ویژه آنانی که پس از برداشت محصول، اراضی کشاورزی را به آتش می‌کشند، منابع پایداری در تولید آلاینده‌های کربنی هستند و موجب گرم شدن هوای زمین می‌شوند.

هم‌زمان، بخش کشاورزی متاثر از پیامدهای تغییرات اقلیمی است که شامل افزایش درجه حرارت، باران‌های سیل آسا و رخدادهایی که باعث تخریب محصول کشاورزی است که تهدیدکننده امنیت غذایی و آسیب پذیری کشاورزان در سراسر جهان می‌باشد. در این شرایط استفاده از «biochar» یا زغال‌زیستی می‌تواند موجب کاهش اثرات زیانبار به بخش کشاورزی گردد. این زغال‌زیستی نه‌فقط وابستگی به کودهای شیمیایی و آفت‌کش‌هایی را که به‌نوبه خود انرژی زیادی مصرف و آلاینده‌های بسیاری به جای می‌گذارند کاهش می‌دهد، بلکه به سلامت خاک نیز کمک می‌کند. خاک سالم باعث حفظ آب و عناصر غذایی شده و نیاز به آبیاری و افزودن کودهای شیمیایی را تقلیل می‌دهد.

زغال‌زیستی «biochar» تا میزان زیادی باعث ترسیب‌کربن شده و هنگامی که با ذرات خاک متصل می‌شود، کربنی را که معمولا وارد فضای اطراف می‌گردد، تثبیت می‌کند و قرن‌ها آن را در خاک نگه می‌دارد.

تولید زغال زیستی توسط کشاورزان خرده‌پا

تولید زغال‌زیستی نوآوری جدیدی است که ضایعات کشاورزی را به ماده‌ای مفید و قدرتمند علیه تغییرات اقلیمی، تبدیل می‌کند. با تدوین قواعد و دستورالعمل‌هایی، کشاورزان خرده‌پا، آموزش‌هایی کارامد در تبدیل بیوماس، ازقبیل بقایای زراعی و کودهای دامی به زغال‌زیستی دریافت می‌کنند که خدمات بلندمدت در اختیار آن‌ها قرار می‌دهد.

مزایای زغال‌زیستی، بسیار فراتر از اثرات زیست‌محیطی آن است، چرا که ضایعات به‌جا مانده از فعالیت‌های کشاورزی را به کالایی ارزشمند تبدیل می‌کند. با غنی‌سازی خاک از عناصر غذایی و حفظ آب، نیاز به کود، آب و مبارزه با آفات کاهش می‌یابد، ضمن آن که موجب کسب درآمد بیشتر برای کشاورزان می‌شود. این اقدام در واقع یک راه‌حل برد-برد برای کشاورزان خرده‌پا است تا این‌گونه از محیط‌زیست نیز نگهداری کنند. ایجاد تغییر با حمایت از کشاورزان خرده‌پا حمایتی از آن‌‎ها است تا این‌گونه از محیط‌زیست نیز نگهداری کنند.

ایجاد تغییرات با حمایت از کشاورزان خرده‌پا

حمایت از کشاورزان خرده‌پا با وضع قوانین ضروری، تاثیر پایداری بر شرایط محلی و جهانی برجای می‌گذارد. این حمایت نه فقط باعث بهره‌وری و پایداری در کشاورزی می‌شود، بلکه با افزایش درآمد آنان موجبات رها شدن از چرخه فقر را نیز فراهم می‌نماید، ضمن آن که باعث کاهش اثرات زیان‌بار بر تنوع زیستی می‌گردد. با توانمند کردن چنین جوامع ضعیفی، ابزار و دانش مورد نیاز آنان برای زندگی بهتر نیز فراهم می‌شود. با حمایت هدفمند می‌توان این کشاورزان را در مواردی چون تولید زغال‌زیستی کمک نمود که مزایای بلندمدت در پی دارد.

علاوه‌بر آن، هنگامی که سرمایه‌گذاری‌های لازم توسط دولت‌ها و یا بخش‌های خصوصی برای مجموعه کشاورزان خرده‌پا به اجرا درآید، اقدامات توام با موفقیت کشاورزان می‌تواند به ارتقای سطح زندگی در مناطق روستایی، بهبود دسترسی به تحصیل و سوادآموزی، تامین بهداشت و سایر موارد رفاهی به دلیل افزایش درامد این دسته از کشاورزان، میسر گردد.

برگزیدن اقدامات لازم برای اجرای یک کشاورزی پایدار به‌معنی داشتن اکوسیستم‌های سالم‌تر و سیستم‌های تامین غذای خدشه‌ناپذیر است که می‌تواند فشارهای ناشی از تغییرات اقلیمی را تا اندازه‌ای برطرف نماید.

با حمایت از اجرای چنین قواعد و دستورالعمل‌هایی نه‌فقط به هر فرد کشاورز خرده‌پا کمک می‌شود، بلکه به داشتن یک کره زمین سالم‌تر و مبتنی‌بر عدل و انصاف، جایی که تمام کشاورزان بتوانند فرصت‌های کافی برای توسعه و پیشرفت به وجود می‌آید و سهمی دراقتصاد جهانی داشته باشند.