کشت روی بسترهای بلند؛ فناوری نوین برای افزایش بهره‌وری گندم در ایران+ ویدئو

در دنیای امروز که مدیریت بهینه منابع آب و افزایش بهره‌وری در کشاورزی اهمیت حیاتی یافته است، استفاده از فناوری‌های نوین بیش از پیش ضروری به نظر می‌رسد.

اخبار سبز کشاورزی؛ یکی از این راهکارهای مؤثر، کشت روی بسترهای بلند است. این روش نوین که نویدبخش بهبود چشمگیر عملکرد محصول، مدیریت کارآمدتر آب و ارتقای سلامت گیاه است، به ویژه برای مزارع گندم در مناطقی مانند استان گلستان که ممکن است با چالش‌های زهکشی یا مصرف بهینه آب روبرو باشند، پتانسیل‌های فراوانی دارد.

کشت روی بسترهای بلند چیست و چه مزایایی دارد؟

کشت روی بسترهای بلند یک سیستم آماده‌سازی زمین است که در آن مناطق کاشت به صورت ردیف‌های مرتفع (پشته‌هایی با ارتفاع حدود ۱۵ سانتی‌متر) ایجاد شده و شیارها یا فاروهایی برای عبور آب و زهکشی بین آن‌ها قرار می‌گیرد. این ساختار فیزیکی ساده اما کارآمد، مزایای متعددی را به همراه دارد.

از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به بهبود فوق‌العاده زهکشی خاک و مدیریت بهتر رواناب ناشی از بارندگی‌های شدید اشاره کرد که مانع از غرقاب شدن ریشه گیاه می‌شود.

همچنین، این روش به مدیریت دقیق‌تر آبیاری و در نتیجه ارتقای سلامت کلی محصول گندم کمک می‌کند. این تکنیک در شرایط اراضی ماندابی، مناطق پرباران و به طور کلی زمین‌های آبی بسیار سازگار و مؤثر است.

افزایش کارآیی مصرف آب و بهره‌وری مزرعه با کشت روی بسترهای بلند

فراتر از مدیریت بهتر آب، کشت روی بسترهای بلند به طور مستقیم بر کارآیی مصرف آب در مزرعه تأثیر می‌گذارد. در روش‌های سنتی آبیاری (مانند غرقابی یا شیاری در زمین مسطح)، اغلب شاهد توزیع ناهموار آب، اشباع بیش از حد بخشی از مزرعه و هدر رفت منابع ارزشمند آب هستیم.

اما در سیستم کشت روی بسترهای بلند، آب به صورت هدفمند در شیارها حرکت کرده و ریشه گیاه را تغذیه می‌کند، بدون اینکه نیاز به آبیاری کل سطح مزرعه باشد.

این امر منجر به افزایش قابل توجه راندمان مصرف آب می‌شود. به گفته محمد اسماعیل اسدی، پژوهشگر و مروج این سامانه‌ها، استفاده از این روش به کشاورزان اجازه می‌دهد تا با استفاده بهینه‌تر از نهاده‌ها، بهره‌وری مزرعه را افزایش دهند و در نهایت، معیشت خود را بهبود بخشند.

فناوری بومی؛ مکانیزاسیون کشت روی بسترهای بلند در ایران

یکی از نکات مثبت در زمینه توسعه کشت روی بسترهای بلند در کشور، دسترسی به فناوری بومی است. صنعتگران داخلی موفق به طراحی و تولید دستگاه‌های کارنده مخصوصی برای کشت روی پشته شده‌اند. این دستگاه‌ها به سادگی به تراکتورهای استاندارد کشاورزی متصل می‌شوند و قادرند عملیات ایجاد بستر بلند، کاشت محصول و ایجاد شیار را به صورت همزمان و با سرعت انجام دهند.

این مکانیزاسیون، پیاده‌سازی روش کشت روی بسترهای بلند را برای کشاورزان آسان و مقرون به صرفه می‌سازد و زمینه را برای گسترش این فناوری در مزارع گندم فراهم می‌آورد.

با توجه به چالش‌های موجود در بخش کشاورزی، به ویژه در زمینه منابع آبی، فناوری کشت روی بسترهای بلند پتانسیل بالایی برای متحول کردن روش‌های زراعت گندم در ایران، خصوصاً در استان‌هایی مانند گلستان دارد.

این روش با بهبود زهکشی، افزایش کارآیی مصرف آب، بالا بردن بهره‌وری مزرعه و سازگاری با انواع اراضی، می‌تواند گامی مؤثر در جهت کشاورزی پایدار و افزایش تولید محصولات راهبردی مانند گندم باشد. ترویج و به‌کارگیری گسترده این فناوری بومی، نویدبخش آینده‌ای روشن‌تر برای گندم‌کاران و امنیت غذایی کشور است.