بن‌بست واردات نهاده‌های دامی؛ بازی با زمان و از دست رفتن میلیاردها تومان در بنادر ایران
با بررسی صحبت‌های محمدرضا کلامی و تأکید رهبر بر «اقتصاد رقابتی»، به راهکارهایی برای بهره‌گیری از ظرفیت‌های موجود و کاهش تأخیر در واردات می‌پردازیم
بن‌بست واردات نهاده‌های دامی؛ بازی با زمان و از دست رفتن میلیاردها تومان در بنادر ایران؟ با بررسی صحبت‌های محمدرضا کلامی و تأکید رهبر بر «اقتصاد رقابتی»، به راهکارهایی برای بهره‌گیری از ظرفیت‌های موجود و کاهش تأخیر در واردات می‌پردازیم
واردات نهاده‌های دامی؛ یک بن‌بست یا یک فرصت؟
اخبار سبز کشاورزی؛ تصور کنید یک کشتی پر از نهاده‌های دامی ماه‌ها در انتظار پهلوگیری در بندر است، در حالی که دامداران و مرغداران برای تأمین خوراک دام خود با مشکل روبرو هستند.
این تصویری است که محمدرضا کلامی، دبیر اتحادیه واردکنندگان نهاده‌های دام و طیور، در ویدئوی اخیر خود به آن اشاره می‌کند. اما آیا این بن‌بست قابل شکستن است؟ راهکار کجاست؟ پاسخ شاید در کلیدواژه‌ای باشد که رهبر بارها بر آن تأکید کرده: «اقتصاد رقابتی».
بحران واردات: چرا نهاده‌های دامی به موقع نمی‌رسند؟
صحبت‌های کلامی در نشست کمیسیون کشاورزی اتاق ایران، وضعیت نابسامان واردات را به وضوح نشان می‌دهد.
او به یک نمونه تلخ اشاره می‌کند: واردکننده‌ای که با تخصصصی مربوط به آبان سال گذشته، بالاخره موفق به خرید یک کشتی شده، اما پس از ماه‌ها، کشتی‌اش به دلیل عدم انتقال ارز و مشکلات مالی در نوشهر متوقف شده و حتی اجازه پهلوگیری به آن داده نمی‌شود.
دلیل اصلی این تأخیر چیست؟ «عدم تخصیص ارز». این مشکل نه تنها زمان را هدر می‌دهد، بلکه اعتبار واردکنندگان را نیز از بین می‌برد. کلامی به نکته مهمی اشاره می‌کند: «روس‌ها می‌گویند تا پول ندی، اسناد بهت نمی‌دیم.» این جمله نشان می‌دهد که راه‌حل‌های سنتی و دیرین دیگر کارساز نیستند.
اقتصاد رقابتی؛ کلید حل مشکل در واردات
این در حالی است که سخنان رهبری بر لزوم «رقابتی کردن واردات کالاهای اساسی» تأکید می‌کنند. این دیدگاه دقیقاً نقطه مقابل رویکرد فعلی است که واردات را با قوانین دست‌وپاگیر و انحصاری مواجه کرده است. آقای کلامی نیز در تأیید این موضوع، به مثالی از یک راهکار رقابتی اشاره می‌کند: «ال‌سی (اعتبار اسنادی) با روسیه».
او توضیح می‌دهد که این روش، نه تنها از پرداخت به درهم در امارات جلوگیری می‌کند، بلکه امکان پرداخت مستقیم با روبل در روسیه را فراهم می‌سازد. در این مدل رقابتی، طرف روسی حاضر است در ازای پرداخت به موقع، 5 درصد از قیمت مصوب را کاهش دهد.
این کاهش هزینه، به معنی از بین بردن هزینه‌های اضافی مانند «دموراژ» (خسارت تأخیر کشتی) است که گاهی تا 10 درصد به قیمت تمام‌شده کالا می‌افزاید.
چگونه از ظرفیت‌های موجود بهره ببریم؟
سخنان کلامی و رهبر یک پیام مشترک دارند: به جای نادیده گرفتن «ظرفیت‌های موجود»، باید از آن‌ها به نفع اقتصاد کشور استفاده کرد. راهکارهای پیشنهادی شامل موارد زیر است:
- فعال‌سازی مسیرهای جایگزین تأمین ارز: همانند استفاده از روبل در معاملات با روسیه.
- تشویق به رقابت: با حذف قوانین دست‌وپاگیر و بوروکراسی‌های اداری، به واردکنندگان اجازه داده شود که با سرعت بیشتری وارد عمل شوند.
- استفاده از توانمندی‌های داخلی: در کنار واردات، حمایت از تولید داخلی نیز باید در دستور کار قرار گیرد تا وابستگی کاهش یابد.
آیا تغییر رویکرد ممکن است؟
وضعیت فعلی نشان می‌دهد که سیستم سنتی واردات در تأمین به موقع و با قیمت مناسب نهاده‌های دامی شکست خورده است. با این حال، همانطور که محمدرضا کلامی و رهبر تأکید کردند، راه‌حل دور از دسترس نیست.
با تکیه بر «اقتصاد رقابتی» و استفاده بهینه از «مبادی تأمین» جدید، می‌توان این بحران را به فرصتی برای ثبات بازار و حمایت از تولیدکنندگان داخلی تبدیل کرد. این تنها یک درخواست نیست، بلکه یک ضرورت اقتصادی است.
