نقش زنان روستایی در رفع بحران جهانی غذا

اخبار سبز کشاورزی؛ بر اساس یک گزارش از موسسه CARE، در سال 2021، بیش از 150 میلیون زن نسبت به جمعیت مردان در جهان، تحت تاثیر ناکافی بودن غذای به دست آمده قرار داشته‌اند که جهشی بیش از حد انتظار نسبت به سال 2018 دارد؛ چرا که در آن زمان این رقم حدود 18 میلیون نفر بود. همان گزارش معلوم می‌نماید که این شکاف جنسیتی در میان جوامع گرسنه‌تر، بیشتر است.

این شکاف جنسیتی به دست آوردن غذا، بحرانی واقعی برای زنان در جهان است، مشکلی ناشی از بی‌عدالتی که نمی‌توان آن را به طور کامل از بین برد.

بیشتر بخوانید: زن روستایی ظرفیت رها شده

اینجا است که دقیقا نقش زنان به عنوان تولیدکننده، فرآوری کننده، بازرگان، فروشندگان خرد، مسئولان خانه‌داری و به ویژه در جنبه‌های اقتصادی ظاهر و اهمیت زنان روستایی، خودنمایی می‌کند.

حال واکنش جهانی به بحران غذا باید اولویت بندی جنسیتی و توانمندسازی و تجهیز زنان در تغییر دادن شرایط کنونی، تقویت کامل جوامع و از بین بردن شکاف گرسنگی ناشی از تفاوت‌های جنسیتی باشد.

شواهد نشان می‌دهد که بهبود وضعیت زنان خانه‌دار در به دست آوردن غذای بهتر، موجب بهینه شدن شرایط زندگی و انعطاف‌پذیری بیشتر خواهد شد و زنان درگیر این عرصه، درآمدهای به دست آورده خود را برای تمام افراد که در عرصه‌های تولید یک محصول نقش داشته‌اند، خرج کرده و موجب بهبود وضعیت جوامع خود می‌شوند، در حالی که مردها این‌گونه نیستند. به عنوان مثال، زنان روستایی خانواده‌های کشاورز در کشور آفریقای جنوبی هنگامی که مشکلات و نوسانات آب و هوایی رخ می‌دهد، نقش مهمی در نگهداری مزارع دارند.

در بنگلادش نیز خانواده‌ها با تساوی در حق تصمیم‌گیری‌ها برای تولید محصول، به کاهش خطرات و آسیب‌های آب و هوایی ،شرایط بازار فروش محصولات و امنیت غذایی، عمل می‌کنند. اجرای تصمیمات همه جانبه در عملیات کاری و زیست محیطی تا حد زیادی متکی به دیدگاه‌ها و شواهد نابرابری جنسیتی در سیستم‌های غذایی است که با ایجاد موانعی موجب خروج و طرد زنان از چرخه دسترسی به غذای کافی می‌شود.

اطمینان از داده‌های جمع آوری شده در مورد امنیت غذایی شکسته شده ناشی از جنسیت، می‌تواند به پر کردن شکاف‌های سطحی و فرصت‌های لازم به منظور شکل دادن به کوشش‌های موثر انسانی بیانجامد.

بدون چنین داده‌ها و اطلاعاتی، اطمینان از تصمیم‌گیری‌های مفید برای زنان و توانمند کردن آنها در جوامع روستایی چندان میسر نخواهد بود. برخی منابع اخیرا ساختاری برای تعریف«تاثیر جنسیت» در به دست آوردن غذا به وجود آورده‌اند تا اهمیت همه جانبه نگری را برای ایجاد امنیت غذایی در این نابرابری جنسیتی، بیان کنند.

این‌گونه تحقیقات می‌تواند به دولت‌ها در عبور از سیاست‌ها، نوآوری‌ها، برنامه‌های کشاورزی و ایفای نقش در توجه به بحران جهانی غذا و چالش‌های مربوط به زنان، کمک نماید.

اگر چه اجتناب از نتایج ناخواسته که می‌تواند سهوا موجب شرح و بسط نابرابری جنسیتی شود، موضوعی حیاتی است. به عنوان مثال، مردها و زن‌ها در زمان مواجه شدن با بحران‌های غذایی خود را به خاطر تغذیه سایر اعضاء خانواده در خطر سوء تغذیه قرار داده و در واقع از حق خود برای سیر کردن شکم فرزندان و افراد فامیل، گذشت می‌کنند.

دیده می‌شود که برنامه‌های مراقبتی به منظور دسترسی زنان به تکنولوژی‌های جدید کشاورزی به منظور مزایای چندگانه در امکان تغذیه بهتر، سلامتی و امنیت غذایی به اجرا در می‌آید. به عنوان مثال در کشور بنین استفاده از آبیاری قطره‌ای با به کارگیری انرژی خورشیدی موجب بهبود دسترسی به غذا در میان زنان شده است.

در حالی که دنیا در شرایط واکنش نشان دادن به بحران غذایی جهانی است، نقش زنان در ایجاد امنیت غذایی به شکل بارزتری معلوم می‌شود. چنانچه جوامع بشری در صدد محدود کردن تخریب‌های گسترده ناشی از بحران غذا در حال حاضر و آینده باشند، تمامی جوامع و کشورها باید کوشش‌ها و حمایت‌های خود را بر توانمندسازی زنان متمرکز نمایند. چنین اقدامی نه فقط مزایای فردی بلکه برای تمام جوامع رو به رشد مفید است.

سمیه لطفی- خبرنگار