پرورش برنج به همراه اردک ، آزولا و ماهی

با این اقدام کشاورز و کارآفرین ژاپنی و با ترکیب پرورش اردک در کشت ارگانیک برنج، دیگر نیازی به کود، علف کش و آفت کش نیست. روشهای وی در کتاب "قدرت اردک" ثبت شده است.

این رویکرد اکنون با موفقیت قابل توجه در سراسر جنوب شرق آسیا به عنوان یک روش موثر برای افزایش درآمد کشاورزان ، کاهش تأثیرات زیست محیطی و بهبود امنیت غذایی تکرار می شود.

بیوسیستم طبیعی تاکائو

سیستم تاکائو، رویه های سنتی کشاورزی برنج کاران ژاپنی را کسترش داد. در این روش بطور همزمان جوجه اردک های آیگامو، ماهی تیان( لوچ)، برنج و آزولا را پرورش داد.

جوجه اردک ها با کنترل طبیعی جمعیت آفات و حفر یا خوردن علف های هرز رقیب، مدیریت یکپارچه آفات را جایگزین آفت کش ها و علف کش ها می کنند.

ضایعات ماهی تیان و اردک، همراه با خواص تثبیت کننده نیترات آزولا ، باعث افزایش تغذیه خاک و حفظ سطح بهره وری قابل مقایسه با عملیات کشاورزی معمول و بدون نیاز به کودهای مصنوعی پرهزینه است. که بعداً می توان گیاهان آزولا را برای خوراک دام جمع آوری کرد.

یک مزرعه طبیعی برنج ارگانیک برای پایین نگه داشتن علف های هرز و حفظ سلامت خاک به نیروی انسانی قابل توجهی نیاز دارد، اما حرکت طبیعی جوجه اردک ها باعث هوادهی خاک و تقویت ساقه های برنج می شود.

کاهش تلاش انسانی که با این فرآیند پشتیبانی می شود، به کشاورزان امکان می دهد تا محصولات خود را متنوع کنند که شامل برنج، ماهی، گوشت اردک و تخم مرغ می باشد. در نتیجه آسیب پذیری آنها در برابر شوک های خارجی مانند نوسانات قیمت کاهش می یابد و به طور بالقوه پاداش نقدی خود را از بازارهای جذاب مواد غذایی ارگانیک کسب می کنند.

دکتر فورونو سیستم اردک-برنج را با محصولات گیاهی متفاوت تغییر می دهدو این امکان را فراهم می آورد تا در یک زمین کوچک در ژاپن عملیاتی بسیار پربار انجام گیرد.

کشت برنج به این روش، مقدار قابل توجهی از انتشار گازهای گلخانه ای را که شالیزارها تولید می کنند خنثی می کند.

درآمد و رضایت

مزرعه 3.2 هکتاری تاکائو سالانه 160 هزار دلار آمریکا از طریق تولید برنج، سبزیجات ارگانیک، تخم مرغ و جوجه اردک درآمد دارد.

از طریق نوشتن، سفر، سخنرانی ها و همکاری با سازمان های کشاورزی و دولت ها، روش های وی به بیش از 75000 کشاورز در ژاپن، کره، چین، ویتنام، فیلیپین، لائوس، کامبوج، مالزی، بنگلادش، ایران و کوبا گسترش یافته است.

اشتیاق او به حفظ و سلامت مزرعه کوچک خانوادگی با درک عمیق نحوه کار جامعه مدرن پشتیبانی می شود. تاکائو می گوید: "رویای من این است که ببینم اردک‌ها در تمام شالیزارهای ژاپن و سایر کشورهای آسیایی با خوشحالی در این طرف و آن طرف شنا می کنند".

مشکل حلزون طلایی سیب - یک تجربه

در ژوئیه 2013، تاکائو نامه ای به ما نوشت تا اطلاع دهد:

"اخیرا برای من و سایر کشاورزان کشت یکپارچه برنج در ژاپن مشکل روز افزون حلزون های طلایی سیب در مزارع برنج پیش آمده است. حضور آنها در آنجا برای آزولا مشکل ساز شده است، تا زمانی که حلزون ازولا را می خورد، آزولا به طور موثری بر روی سطح آب پخش شود. "

طبق وب سایت: فائو

"حلزون طلایی سیب در اوایل دهه 1980 توسط کشاورزان بخش خصوصی از فلوریدا و آمریکای لاتین به تایوان (استان چین) و فیلیپین معرفی شد که امیدواربودند از صادرات حلزون به اروپا سود زیادی کسب کنند.

بخاطر پروش سریع و آسان آن و همچنین محتوای پروتئین بالای حلزون، ظاهراً به یک مکمل ایده آل برای رژیم غذایی کم پروتئین در روستاهای فقیر تبدیل گشته است.

متاسفانه حلزون ها محصول موفقی نبود، اگرچه در ابتدا گران بود، اما خیلی زود ارزش بازارش سقوط کرد. "حلزون های فراری و دور ریخته شده به سرعت در آبراه ها و کانال های آبیاری گسترش یافتند.

وقتی به مزارع برنج رسیدند، زیستگاه ایده آلی پیدا کردند و شب و سحر از گیاهان جوان شیرین مانند گیاهان برنج و علف های هرز تازه پیوند خورده ، استفاده کردند.

حلزون ها که فقط چند دشمن طبیعی داشتند به سرعت در بسیاری از مناطق اراضی زیر کشت برنج در آسیا تبدیل به آفت جدی شدند. رشد سریع و تولید مثل آنها - ماده ها یک بار در هفته توده تخم مرغ تا 500 تخم تخم گذاری می کنند - منجر به سطح جمعیتی شد که می توانست محصولات برنج را از بین ببرد. "

منبع: بنیاد آزولا
مترجم: معصومه صالحی وزیری