رکورد جدید تولید جهانی شیلات و آبزی پروری

بر اساس گزارش جدید سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد، تولید شیلات و آبزی پروری جهان به اوج جدیدی رسیده است، به طوری که تولید آبزی پروری آبزیان برای اولین بار از صید ماهی پیشی گرفته است.

اخبار سبز کشاورزی به نقد از فائو؛ نسخه 2024 وضعیت جهانی شیلات و آبزی پروری (SOFIA) بیان کرد که تولید جهانی شیلات و آبزی پروری در سال 2022 به 223.2 میلیون تن افزایش یافت که 4.4 درصد نسبت به سال 2020 افزایش داشت.

آمریکای لاتین و دریای کارائیب 17.7 میلیون تن تولید شیلات و آبزی پروری، 8 درصد از کل جهان را به خود اختصاص داده اند که با در نظر گرفتن تنها تولید آبزیان، به 9 درصد افزایش می یابد.

مدیر فائو گفت: "فائو از دستاوردهای مهم تاکنون استقبال می کند، اما اقدامات متحول کننده و انطباقی بیشتری برای تقویت کارایی، فراگیر بودن، انعطاف پذیری و پایداری سیستم های غذایی آبزیان و تثبیت نقش آنها در رسیدگی به ناامنی غذایی، کاهش فقر و حکمرانی پایدار مورد نیاز است."

ژنرال کیو دونگیو به همین دلیل است که فائو از تبدیل آبی حمایت می کند تا نیازهای کلی تولید بهتر، تغذیه بهتر، محیط زیست بهتر و زندگی بهتر را برآورده کند و هیچ کس را پشت سر نگذارد.

پتانسیل توسعه آمریکای لاتین و دریای کارائیب

در سال 2022 و برای اولین بار در تاریخ، آبزی پروری به عنوان تولید کننده اصلی آبزیان از صید ماهی پیشی گرفت. تولید جهانی آبزی پروری به رقم بی سابقه 130.9 میلیون تن رسید که 94.4 میلیون تن آن را آبزیان تشکیل می دهد که 51 درصد از کل تولید آبزیان را تشکیل می دهد.

آمریکای لاتین و دریای کارائیب 4.3 میلیون تن تولید آبزی پروری را به خود اختصاص داده اند که حدود 3.3 درصد از کل جهان را تشکیل می دهد. این منطقه را به دومین تولیدکننده بزرگ آبزی پروری تبدیل می کند، البته به طور قابل توجهی پس از آسیا (91.4 درصد کل جهان).

در حال حاضر تعداد کمی از کشورها بر آبزی پروری در منطقه تسلط دارند. شیلی و اکوادور 53 درصد از کل تولید آبزی پروری حیوانات آبزی در آمریکای لاتین و کارائیب را به خود اختصاص داده اند که هر دو در بین ده کشور برتر جهان قرار دارند.

ماریو لوبتکین، معاون مدیر کل و نماینده منطقه‌ای آمریکای لاتین و کارائیب، گفت: «سیاست‌های هدفمند، انتقال فناوری، ظرفیت‌سازی و سرمایه‌گذاری مسئولانه برای تقویت آبزی پروری پایدار در جایی که بیشتر مورد نیاز است، حیاتی هستند.»

لوبتکین تاکید کرد: «ما باید مدیریت موثر و پایدار همه شیلات و تشدید و گسترش پایدار آبزی پروری را ارتقا دهیم تا سهم سیستم های غذایی آبزیان را در امنیت غذایی، ریشه کنی فقر و استفاده پایدار از منابع طبیعی، در راستای آنچه که پیش از این بود، افزایش دهیم.»

افزایش دوباره مصرف جهانی غذاهای آبزی

تولید بی سابقه غذاهای آبزی پتانسیل این بخش را در مقابله با ناامنی غذایی و سوء تغذیه نشان می دهد. مصرف ظاهری جهانی غذای حیوانات آبزی در سال 2021 به 162.5 میلیون تن رسید. این رقم از سال 1961 تقریباً دو برابر نرخ جمعیت جهان افزایش یافته است، با مصرف سرانه جهانی سالانه از 9.1 کیلوگرم در سال 1961 به 20.7 کیلوگرم در سال 2022.

در آمریکای لاتین و دریای کارائیب، مصرف ظاهری غذا 7 میلیون تن بود که نشان دهنده مصرف سرانه 10.7 کیلوگرم بود. در حالی که تنوع زیادی در بین کشورها وجود دارد، میانگین منطقه ای فقط آفریقا را دنبال می کند و به طور قابل توجهی از میانگین جهانی عقب تر است.

حمایت از مصرف بیشتر از منابع پایدار در منطقه برای تقویت رژیم غذایی سالم و بهبود تغذیه در سراسر جهان بسیار مهم است. غذاهای حیوانی آبزی پروتئین های با کیفیت بالا، 15 درصد از پروتئین های حیوانی و 6 درصد از کل پروتئین ها در سراسر جهان و مواد مغذی کلیدی از جمله اسیدهای چرب امگا 3، مواد معدنی و ویتامین ها را فراهم می کنند. در سال 2021، آنها حداقل 20 درصد از تامین سرانه پروتئین از همه منابع حیوانی را به 3.2 میلیارد نفر در سراسر جهان اختصاص دادند.

ذخایر پایدار شیلات صید شده

تولید جهانی شیلات صید از اواخر دهه 1980 ثابت مانده است. در سال 2022، این بخش 92.3 میلیون تن تولید کرد که شامل 11.3 میلیون تن از داخل و 81 میلیون تن از جذب دریایی است. علیرغم رشد آبزی پروری، صید صید منبع اصلی تولید آبزیان باقی مانده است.

تولید ماهیگیری حیوانات آبزی در آمریکای لاتین و دریای کارائیب حدود 12.8 میلیون تن بود که 14 درصد از کل تولید جهانی را تشکیل می دهد. پرو که نزدیک به شش درصد از تولید جهانی حیوانات آبزی را به خود اختصاص داده است، تنها کشور منطقه است که در بین ده کشور برتر تولیدکننده صید ماهیگیری در جهان قرار دارد.

در سطح جهانی، نسبت ذخایر دریایی صید شده در سطوح بیولوژیکی پایدار به 62.3 درصد در سال 2021 کاهش یافت که 2.3 درصد کمتر از سال 2019 است. با وزن دهی بر اساس سطح تولید، تخمین زده می شود که 76.9 درصد از فرودهای سال 2021 از ذخایر تحت نظارت فائو مربوط به ذخایر پایدار بیولوژیکی این امر بر نقشی تأکید می کند که مدیریت مؤثر شیلات می تواند در تسهیل بازیابی ذخایر و افزایش صید ایفا کند و نیاز فوری به تکرار سیاست های موفق برای معکوس کردن روند کاهشی فعلی را برجسته می کند.

افزایش تولید و مصرف پروژه های فائو

SOFIA پیش بینی می کند که انتظار می رود تولید آبزیان تا سال 2032 با 10 درصد افزایش به 205 میلیون تن برسد، در حالی که پیش بینی می شود مصرف ظاهری 12 درصد افزایش یابد تا به طور متوسط 21.3 کیلوگرم سرانه در سال 2032 تامین شود. افزایش درآمد و شهرنشینی، بهبود در پست انتظار می‌رود شیوه‌های برداشت و توزیع و روندهای غذایی بیشتر این افزایش را به همراه داشته باشد.

این گزارش همچنین سناریویی را ارائه می‌کند که پیامدهای بالقوه پویایی جمعیت را بر عرضه غذای حیوانات آبزی تا سال 2050 نشان می‌دهد. فقط برای حفظ نرخ مصرف سرانه فعلی غذاهای آبزی در سال 2050، آمریکای لاتین و کارائیب باید عرضه خود را تا سال 2050 افزایش دهند. 13 درصد بیشتر، و حتی اگر منطقه بخواهد به میانگین جهانی سالانه 20.7 کیلوگرم سرانه نزدیک شود، حتی بیشتر از آن. این امر نیاز به تسریع اقدامات اولویت دار «تبدیل آبی» را در جهانی که غذاهای آبزی نقش مهم تری در پایان دادن به گرسنگی، سوء تغذیه و فقر دارند، برجسته می کند.

اشتغال بخش برای میلیون ها نفر حیاتی است

علاوه بر تغذیه و امنیت غذایی، شیلات و آبزی پروری منبع مهمی برای امرار معاش هستند. بر اساس آخرین داده ها، در سال 2022 حدود 61.8 میلیون نفر در بخش اولیه شیلات و آبزی پروری شاغل بوده اند که نسبت به 62.8 میلیون نفر در سال 2020 کاهش یافته است.

در آمریکای لاتین، حدود 2.3 میلیون نفر در بخش اولیه، 4 درصد از کل جهان، شاغل بودند.

داده های تفکیک شده بر اساس جنسیت نشان داد که زنان 24 درصد از کل نیروی کار جهانی را در بخش اولیه تشکیل می دهند، اما 62 درصد در زیربخش پردازش را تشکیل می دهند. مسائل مربوط به نابرابری جنسیتی، از جمله تفاوت در دستمزدها، به رسمیت شناختن ناکافی سهم زنان در این بخش، و خشونت مبتنی بر جنسیت همچنان باقی است.

SOFIA یک گزارش شاخص فائو است که وضعیت و سلامت ذخایر شیلات جهانی و همچنین روند شیلات و آبزی پروری را در سطح جهانی و منطقه ای تجزیه و تحلیل می کند. نسخه 2024 پیشرفت‌های ملموس تبدیل آبی را در عمل نشان می‌دهد و نقش فائو را در همکاری با اعضا و شرکا در ایجاد تغییر به سمت گسترش و تشدید آبزی‌پروری پایدار، مدیریت مؤثر شیلات و زنجیره‌های ارزش که کارایی، ایمنی و برابری را در اولویت قرار می‌دهند، نشان می‌دهد. .

گزارش تولید

- تولید جهانی شیلات و آبزی پروری: 223.2 میلیون تن آمریکای لاتین و کارائیب - 17.7 میلیون تن (8 درصد)

- تولید جهانی آبزیان: 185.4 میلیون تن آمریکای لاتین و کارائیب - 17.1 میلیون تن (9 درصد)

- تولید جهانی جلبک: 37.8 میلیون تن آمریکای لاتین و کارائیب - 540 368 (1.4 درصد)

- تولید جهانی آبزی پروری: 130.9 میلیون تن آمریکای لاتین و کارائیب - 4.3 میلیون تن (3 درصد)

- صید جهانی: 91.0 میلیون تن آبزیان؛ 1.3 میلیون تن جلبک آمریکای لاتین و کارائیب - 12.8 میلیون تن آبزیان (14 درصد) تولید آبزیان بر اساس منطقه: آسیا (70 درصد)، اروپا (9 درصد)

- آمریکای لاتین و دریای کارائیب (9 درصد)، آفریقا (7 درصد)، آمریکای شمالی (3 درصد) و اقیانوسیه (1 درصد)

تولیدکنندگان اصلی آبزیان بر پایه کشور

چین (36 درصد)، هند (8 درصد)، اندونزی (7 درصد)، ویتنام (5 درصد) و پرو (3 درصد)

کل ارزش فروش اول تولید شیلات و آبزی پروری (سطح جهانی): 472 میلیارد دلار

کل ارزش فروش اول تولید آبزی پروری (سطح جهانی): 313 میلیارد دلار برآورد شده است

پایداری (سطح جهانی)

- نسبت ذخایر دریایی صید پایدار تحت نظارت فائو (2021): 62.3 درصد

- نسبت سطح ذخایر دریایی صید پایدار تحت نظارت فائو بر اساس وزن تولید (2021): 78.9 درصد

مصرف ظاهری

- مصرف جهانی غذاهای آبزی حیوانات (2021): 162.5 میلیون تن

- آمریکای لاتین و کارائیب - 7.0 میلیون تن

- سرانه مصرف جهانی غذاهای حیوانی آبزی (2021): 20.6 کیلوگرم

- آمریکای لاتین و کارائیب - 10.7 کیلوگرم

- افزایش مصرف ظاهری جهانی غذای حیوانات آبزی سرانه: از 9.1 کیلوگرم در سال 1961 به 20.6 در سال 2021

استخدام

- افراد شاغل در تولید اولیه: 61.8 میلیون آمریکای لاتین و کارائیب - 2.3 میلیون (4 درصد)

- کارگران بر اساس بخش: شیلات (54 درصد)، آبزی پروری (36 درصد)، بخش مشخص نشده (10 درصد)

- درصد مشاغل بر اساس منطقه: آسیا (85 درصد)، آفریقا (10 درصد)، آمریکای لاتین و کارائیب (4 درصد)، اروپا، اقیانوسیه و آمریکای شمالی روی هم رفته (1 درصد).