آب هیرمند به ایران نمی رسد
هیچ یک از وعدههایی که حسن کاظمی قمی درمورد جاری شدن آب هیرمند یبان کرده نه فقط تاکنون محقق نشده، بلکه چشماندازی هم برای تحقق آن وجود ندارد.

هیچ یک از وعدههایی که حسن کاظمی قمی،نماینده ویژه رئیسجمهور در امور افغانستان، درمورد جاری شدن آب هیرمند یبان کرده نه فقط تاکنون محقق نشده، بلکه چشماندازی هم برای تحقق آن وجود ندارد.
اخبار سبز کشاورزی : نماینده ویژه ایران در امور افغانستان تاکنون چند بار و به اشکال گوناگون با طالبان و نمایندگان آنان ملاقات کرده و درمورد جاری شدن آب هیرمند به سوی ایران با ایشان گفتوگو کرده است.
در همه این دیدارها بر ضرورت دریافت حقابه ایران و سیراب شدن دریاچه هامون تاکید شده است؛ اما درمورد نتایج این مذاکرات دو قرائت متفاوت وجود دارد؛ طرف ایرانی و مشخصا حسن کاظمی قمی همواره پس از مذاکرات تصریح کرده که در زمینه روان شدن آب بهسوی ایران گفتوگوهای جدی رخ داده و طرف افغانستان قول داده است که حق ایران درمورد آب هیرمند را محترم شمارد و حقابه ایران را پرداخت کند.
بیشتر بخوانید: باز هم بدقولی طالبان؟!
در این موضعگیریها که اکنون چند بار رخ داده است؛ اگرچه تقویم زمانی مشخصی ارائه نمیشود؛ اما همواره وعده ورود آب به خاک کشور در چند روز آینده بیان و تاکید میشود که در این باره از طالبان قول مساعد گرفته شده است.
اما در طرف مقابل طالبان هیچگاه نه در شبکههای اجتماعی فضای مجازی و نه بهصورت بیانیه و نه بهصورت سخنرانی یا مصاحبه درمورد حقابه ایران، پرداخت آن و تعهد طالبان در این باره نه موضعگیری کرده و نه حتی مطلبی بیان یا اظهار کرده است.
از این بابت واقعاً معلوم نیست که در مذاکرات مورد ادعای حسن کاظمی قمی واقعا چه چیزی مطرح شده و طالبان درمورد چه چیزی نظر مثبت داشته یا تعهد داده است.
به لحاظ تکنیکی نمیتوان مطمئن بود که درمورد حقابه ایران پرداخت آن از سوی طالبان و روان شدن آن به سوی ایران یک طرف دروغ میگوید؛ چراکه نه فقط این آب به سوی ایران روان نشده است، بلکه خبرهای موثق که صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران آن را تایید و منتشر نموده حاکی از آن است که آب بهسمت منطقه شورهزار و خالی از سکنه گود زره هدایت و در همان منطقه دفن میشود.
هدایت آب به سوی یک منطقه شورهزار در واقع به معنای نابودی و مرگ آب است؛ چراکه آب دفن شده در این منطقه بهدلیل املاح فراوان و شوری حتی قابلیت استحصال و بازیابی هم ندارد و نمیتوان گفت طالبان به جای ارسال آب به سوی کشورمان و عمل به تعهدشان در قبال پرداخت حقابه ایران، آب را در منطقه خودشان ذخیره کرده و به صورت آب زیرزمینی درآوردند.
این عمل طالبان در واقع بیان این موضع خطرناک و عجیب است که طالبان حاضر است آب را نابود کنند، ولی به ایران ندهند.
با این موضع غیرقابل پذیرش، معلوم نیست حسن کاظمی قمی و همکاران چه چیزی در رفتار و مواضع طالبان دیدهاند که کماکان به پرداخت این حق امیدوار هستند و در مصاحبههای خود درمورد پرداخت حق ایران از آب هیرمند همواره ابراز خوشبینی میکنند و وعده میدهند که این حق در آینده نزدیک پرداخت خواهد شد.
جالب است که مقامات ایرانی پرداخت نشدن این حقابه را به اختلافهای درونی حکومت طالبان نسبت میدهند و میگویند که در کابل به این موضوع موافقت شده؛ ولی در ایالات به دستور مرکز عمل نمیشود.
مقامات ایرانی البته برای این ادعا هیچ مدرکی ارائه نمیکنند و معلوم نیست این ادعا چقدر واقعیت داشته باشد؛ اما قدر مسلم آن است که ایران هنوز حکومت طالبان در افغانستان را به رسمیت نشناخته و به خواست مقامات کابل در این باره تمکین نکرده است.
از این بابت، احتمالاً طالبان هم پرداخت این حقابه را به پذیرش حکومتشان از جانب تهران منوط کردهاند. امری که البته تحقق آن چشمانداز روشنی ندارد و به همین دلیل جاری شدن آب هیرمند به سوی خاک ایران هم امکانپذیر نیست.
نادر کریمی جونی