دریاچه ارومیه و وعده هایی که نمک روی زخم است
دریاچه ارومیه سالها است حال و روز خوشی ندارد و بدترین روزهای خود را سپری میکند، این روزها خبری از دریاچه نیست و تا چشم کار می کند خشکی و نمک است.
دیگر چیزی به نام دریاچه باقی نمانده
دریاچه ارومیه سال ها است حال و روز خوشی ندارد و بدترین روزهای خود را سپری می کند، این روزها خبری از دریاچه نیست و تا چشم کار می کند خشکی و نمک است.
به گزارش اخبار سبز کشاورزی به نقل از مهر | به رسم همیشگی، هرازگاهی موضوع دریاچه ارومیه مورد توجه قرار گرفته و سپس فراموش میشود؛ طی هفته اخیر نیز مجدداً با خبر تأخیر در انتقال آب تونل کانی سیب موضوع دریاچه ارومیه مورد توجه قرار گرفت و خیلی زود همه آرام شدند و به فراموشی سپرده شد.
بیشتر بخوانید: وعده‌های احیای دریاچه ارومیه به کجا رسید؟
خشکی دریاچه ارومیه اصلاً موضوع عجیب و غریبی نیست، سالها است که روی آن بحث می شود و مسئولان زیادی روی کار آمدند و رفتند، مسئولانی که به جای آب، با وعده های خود، دریاچه را پر کردند!دریاچه ارومیه روزگاران گذشته آبی بود و بیکران اما حالا دیگر نفسی برای جنبش ندارد و تنها نمک مانده است و نمک؛ منتظر است که باد نمک ها را بلند کند و به این سو و آن سو ببرد، دریاچه دیگر نای ایستادن ندارد.
دیگر چیزی به نام دریاچه باقی نمانده است و شورهزاری بیش نیست، وقتی دریاچه را میبینی، یاد پرندگان مهاجری می افتی که روزی آخرین مقصدشان دریاچه نیلگون ارومیه بود، یاد آرتمیاهایی که فقط و فقط در این دریاچه یافت می شدند و هزاران چشم منتظر محقق شدن وعده های مسئولین.
از اقدامات مسئولان در سالهای اخیر باید به ستاد عریض و طویل احیای دریاچه ارومیه اشاره کرد. ستادی که نتوانست دریاچه ارومیه را احیا کند!
حالا که تلاشهای ستاد احیا با وجود هزینه کرد بالا نتیجه نداده مجلس هم در سال جاری یادش افتاده و هیأت تحقیق و تفحص راه انداخته است.
صدای بیآبی دریاچه ارومیه سال ها است که بلند شده اما گوش شنوایی نیست و علیرغم اقدامات کم و بیش مسئولین هر روز خبرهای بغرنج تری از وضعیت آن مخابره می شود.
