عجبا! حیرتا!

اخبار سبز کشاورزی ؛ صدها و بلکه هزاران سال است که مردم فلات ایران گرفتار دولتمردان، اُمرا و هر آن دسته از افرادی است که روزی، ماهی، یا سالیانی بر مسند قدرت نشسته و هر آنچه خواسته‌اند گفته‌اند و هر آنچه اراده کرده‌اند، انجام داده‌اند و کسی را یارای کوچک‌ترین پرسشی از آن‌ها نبوده است.

از ظل‌الله گرفته تا خلیفه‌الله و از شاه شاهان گرفته تا حاکم و وزیر و …، همگی متکلم‌الوحده و خلایق منحصراً، مطیع و مستمع.

این که چرا از گذشته‌های دور چنین جفایی بر این مردم روا داشته شده می‌تواند به دلایل زیر باشد:

1- کنش و رفتار نگاه از بالا و هم تراز ندانستن احاد جامعه با خود، از سوی افرادی که بنا بر دلایل و عواملی که بیان آنها موجب اطاله کلام می‌شود، به جاه و مقامی که یکی از ویژگی‌های چنین افرادی است و رسیدن از «سربازی و به تیمساری و سرداری» بدون طی کردن مراحل و دوره‌های مرتبط و با نشان دادن قابلیت‌ها و سزاواری‌ها، بنابراین قرار گرفتن بر چنان مسند و جایگاه برازنده آنها نیست.

2- اساسا چنین افرادی در مقابل آنچه می‌گویند و انجام می‌دهند، پاسخگو نیستند و همانطور که در سطور پیشین متذکر شد، منحصراً گوینده‌اند و کسی حق پرسش یا انتقاد از گفته‌های آنان را ندارد و چنانچه سخنی بر خلاف اظهارات آن‌ها بیان شود، حمل بر جسارت تلقی می‌گردد.

3- اظهارنظرهای بدون متر و معیار یکی از پیوست‌های پاسخگو نبودن این گونه نیروها است، چرا که اگر قرار باشد در مقابل گفته‌ها و وعده‌های خود اندک مسئولیتی احساس کنند، قطعا پیش از بیان هر موضوعی، اندکی به آن می‌اندیشیدند.

تامین آب برای دو میلیارد نفر، تامین غذا برای ۳۰۰ میلیون نفر

این روزها، اعداد، ارقام و آمارهای ریز و درشت و رنگارنگ از در و دیوار و آسمان و کهکشان می‌بارد و بسیاری از آن‌ها ناقض و منسوخ کننده یکدیگرند، از مردم عادی یا مسئولان در هر پست و مقام، در مورد آنچه بیان کرده‌اند مورد سوال واقع نمی‌شوند و حال آن که هر یک از اظهارنظرها را می‌توان ذیل «تشویش اذهان عمومی» قرارداد و گوینده را بازخواست کرد. طی افزون بر چهار دهه‌، چنانچه قصد بر جمع‌آوری قول‌ها، وعده‌ها، تعهدها، اظهارنظرها، احکام و قوانین معطل مانده و… باشد، شاید بتوان ده‌ها جلد به قفسه‌های مخازن کتابخانه‌ها اضافه کرد، اما نکته آن است که این روند همچنان ادامه دارد، چرا که گویندگان در مقام پاسخگویی نبوده و نیستند.

یکی از این دسته اظهارات که در نشریه یکم خرداد 1402 روزنامه اطلاعات در صفحه اخبار شهرستان‌ها آمده، نقل قولی است از سوی معاون وزیر جهادکشاورزی و رئیس سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور که:«برای 2 میلیارد نفر هم می‌توانیم آب تامین کنیم» عجبا!

یا ایشان از وضعیت وخیم آب در سرتاسر کشور، از شرق تا غرب و از شمال تا جنوب اطلاعات کافی ندارند، که احتمالا بعید است این گونه باشد، و یا نمی‌دانند که برای یک‌چهارم (25درصد) از جمعیت کره زمین آب تامین کردن آن هم در سرزمین خشک و کم بارانی مانند ایران در زمره معجزات الهی و چیزی مانند طوفان نوح را می‌طلبد.

ما مناطق تشنه و بدون آب بسیاری در کشور داریم که به عنوان مثال 15 هزار روستا محروم از داشتن آب شرب دائمی هستند و به طور روزانه با تانکر و در حد آب خوردن به آن‌ها آب‌رسانی می‌شود. استان‌هایی چون سیستان و بلوچستان، هرمزگان، مناطقی از کرمان، خراسان‌جنوبی، خوزستان(علی‌رغم داشتن چند رودخانه)، اصفهان و… به آب کافی دسترسی نداشته و به شدت به آب نیاز دارند. اگر معاون محترم وزیر، فقط آب مورد نیاز 2 میلیون نفر(نه دو میلیارد نفر) را تامین نماید، بندگان تشنة خداوند، دعاگوی ایشان خواهند شد.

ایشان در ادامه سخنان خود گفته‌ است:«ما می‌توانیم 50 میلیون اصله درخت در یک روز غرس کنیم و این رکورد«رکورد گینس» را در اختیار بگیریم. حیرتا!! ضرب‌‌المثلی است که می‌گوید:«فلانی، قاچ زین را بگیر اسب‌دوانی پیشکشت».

سطح جنگل‌های کشور از 3/4 میلیون هکتار در سال 1335، هم اکنون به 1/6 میلیون هکتار کاهش یافته و تا پایان این قرن دیگر چیزی به نام جنگل در ایران وجود نخواهد داشت.

براساس اظهارات کارشناسان، سالانه 28 هزار هکتار از جنگل‌ها از بین می‌روند. کاش معاون محترم به جای دردسرها و زحمات بسیار در کاشت 50 میلیون نهال در یک روز، به حفظ و نگهداری همین اندک جنگل‌های باقیمانده همت می‌گماشت.

فراموش نکنیم که جواد ساداتی‌نژاد وزیر کنار گذاشته شده وزارت جهادکشاورزی در برنامه ارائه شده خود برای کسب رای اعتماد از مجلس گفته بود «احتمالاً تعهد کرده بود» که سالی 9 میلیون تن به محصولات کشاورزی (36 میلیون تن طی 4 سال) اضافه نماید.

چنین گفته‌های غیرکارشناسانه‌ای نشان از نبود شناخت کافی نسبت به شرایط و زیرساخت‌های الزام‌آور در بخش کشاورزی دارد و بدتر اینکه نمایندگانی که به چنین تعهداتی رای مثبت می‌دهند نیز کمترین آگاهی و اطلاعاتی از جامعه، اقلیم، بهره‌بردار، تولید، نیاز و مصرف ندارند.

و کلام آخر: پیشنهاد می‌شود که در هر وزارت‌خانه برای رصد کردن و تحلیل گفته‌ها و اظهارات مسئولان یک اتاق 3×2 با یک یا دو کارشناس مستقل و غیرحزبی، کارکشته و دانا و دو میز و صندلی(بدون هرگونه هزینه اضافی) به کار گمارده شوند تا عواقب و نتایج سخنان آن‌ها را به ایشان یادآوری نمایند.

ماهنامه دام و کشت و صنعت - شماره ۲۷۵ - خرداد ۱۴۰۲