​کنفرانس‌های آب و هوایی COP متهم به تداوم بی‌عملی

اخبار سبز کشاورزی؛ پس از کنفرانس تنوع زیستی سازمان ملل متحد (COP16) در کالی، کلمبیا، در اکتبر و کنوانسیون آب و هوا در باکوی آذربایجان، در نوامبر کنوانسیون مبارزه با بیابان‌زایی (UNCCD) در ریاض، عربستان سعودی، از دوشنبه، دوم دسامبر آغاز شد.

براساس دو گزارش (UNCCD ) که توسط رابط علمی- سیاست  (SPI) در COP15 که در می 2022 در ابیجان، ساحل عاج برگزار شد، نگرانی های عمیقی در خصوص مناطق "فوق خشک" جهان بوجود آمده، چنانکه بین دوره‌های 1961 تا 1990 و 1991 تا 2020، مناطق خشک جهان از 37.5 درصد به 40.6 درصد از سطح زمین جهان پیش روی نموده، و بدون احتساب قطب جنوب، معادل حدود 4.3 میلیون کیلومتر مربع افزایش یافته است.

مناطق "فوق خشک" در صحرای آتاکاما در شیلی و پرو، صحرا، نامیبیا، شبه جزیره عربستان، چین و مغولستان شناسایی شده اند که 9.1 درصد از کل این مناطق را تشکیل می دهند. سایر مناطق خشک را می توان در جنوب شرقی ایالات متحده، مکزیک، برزیل و مهمتر از همه در قاره های آفریقا و آسیا یافت. امروزه حتی منطقه مدیترانه نیز تحت تاثیر قرار گرفته است.

کنفرانس‌ها فقط برای فرار از انتقاد افکار عمومی

 بنابراین زمان "ایجاد هم افزایی" بین سه COP فرا رسیده است، زیرا گرمایش جهانی در مقایسه با سطوح پیش از صنعتی شدن احتمالاً از آستانه 1.5 درجه سانتیگراد فراتر خواهد رفت و اگر کشورها با هم در برابر خشکسالی فزاینده و پیشبرد تخریب زمین مبارزه نکنند هرگز به اهدافی که برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و حفاظت از گیاهان و جانوران تعیین شده دست نخواهیم یافت. در این رابطه کنفرانس‌های آب و هوایی COP متهم به تداوم بی عملی هستند و فشار انتقاد افکار عمومی بیش از همیشه بر جلسات سنگینی می‌کند.

چنانکه معاون وزیر محیط زیست عربستان "سوء تفاهم ها" پیرامون COP16 را محکوم کرد. او در ابتدای مباحث گفت: "عموم مردم به اشتباه بر این باورند که این فقط یک COP دیگر است که فقط به کشورهای بیابانی مانند عربستان سعودی مربوط می شود. اما بیابان‌زایی همه را تحت تاثیر قرار می دهد زیرا نه تنها شامل گسترش بیابان ها می شود، بلکه شامل تخریب خاک و از بین رفتن حاصلخیزی می شود و سوالاتی را در مورد کاهش منابع آبی ایجاد می کند. بنابراین، نیاز فوری به بسیج وجود دارد".

اسامه ابراهیم فقیه ها، سخنگوی (ریاض COP16) هم در پاسخ به انتقادات شدید اظهار نمود که "هدف شماره یک ما افزایش آگاهی جهانی، هم در مورد موضوع بیابان‌زایی و هم ارتباط آن با مسائلی است که در دو COP دیگر به آن پرداخته نشده است"، حدود 46 درصد منطقه جهانی طبقه بندی شده به عنوان زمین های خشک، محل زندگی یک سوم بشریت است. 145 کشور در سال 2021 متعهد شدند که جنگل زدایی را تا سال 2030 متوقف کنند. اما از دست دادن عرصه های جنگلی از آن زمان ادامه دارد.

در حال حاضر، تخریب زمین امنیت غذایی را مختل می کند، مهاجرت را تحریک می کند و به درگیری ها دامن می زند. منطقه جهانی تحت تاثیر تخریب زمین - تقریبا. 15 میلیون کیلومتر مربع، بیشتر از کل قاره قطب جنوب یا تقریباً به اندازه روسیه هر سال حدود یک میلیون کیلومتر مربع گسترش می یابد. کشاورزی متعارف عامل اصلی تخریب زمین است که به جنگل زدایی، فرسایش خاک و آلودگی کمک می کند. شیوه های آبیاری ناپایدار منابع آب شیرین را کاهش می دهد، در حالی که استفاده بیش از حد از کودهای مبتنی بر نیتروژن و فسفر اکوسیستم ها را بی ثبات می کند. ظاهرا در این میان کشاورزی مقصر اصلی است چون کشاورزی 23 درصد از انتشار گازهای گلخانه ای، 80 درصد از جنگل زدایی، 70 درصد استفاده از آب شیرین را تشکیل می دهد.

بیش از 10 درصد زمین‌های قابل کشت جهان تا سال 2018 با محصولات اصلاح‌شده ژنتیکی کاشته می‌شدند، که الگوی کشت سویا (78 درصد)، پنبه (76 درصد) و ذرت (30 درصد) در آن غالب هستند. تا سال 2050، سه نفر از هر چهار نفر در سراسر جهان - تا هفت و نیم میلیارد نفر - تأثیر خشکسالی را احساس خواهند کرد.

 عربستان،ریاست شانزدهمین کنفرانس (COP16)

 به هر حال عربستان سعودی در مراسم افتتاحیه روز دوشنبه در ریاض رسماً به عنوان رئیس شانزدهمین کنفرانس اعضا (COP16) کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با بیابان‌زایی (UNCCD) انتخاب شد. عربستان COP16 را برای یک دوره دو ساله رهبری می کند تا تلاش های بین المللی در احیای زمین، احیای باروری و سرزندگی، و مبارزه با بیابان‌زایی و خشکسالی را هدایت کند.

ریاض هم به مرکزی برای سیاستگذاران، سازمان‌های بین‌المللی، کسب‌وکارها، سازمان‌های غیردولتی و سهامداران کلیدی تبدیل شده است که به دنبال راه‌حل‌های فوری برای بحران‌های جهانی مربوط به تخریب زمین، خشکسالی و بیابان‌زایی هستند. سال 2024 سی امین سالگرد کنوانسیون سازمان ملل برای مبارزه با بیابان‌زایی است. شانزدهمین اجلاس سران (COP 16) کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با بیابان‌زایی (UNCCD) از 2 تا 13 دسامبر 2024 در ریاض، پایتخت پادشاهی عربستان سعودی برگزار می شد.

سالانه 6 تریلیون دلار خسارت!

 این اولین بار در تاریخ سی ساله کنوانسیون است، که COP در این منطقه(خاورمیانه) برگزار می شود در جریان افتتاح رسمی COP16، وزیر محیط زیست، آب و کشاورزی عربستان سعودی و رئیس COP16 مهندس عبدالرحمن الفضلی تاکید کرد که میزبانی این کنفرانس بر تعهد پادشاهی به حفاظت از محیط زیست در سطوح ملی، منطقه ای و بین المللی تاکید دارد.

وی آمارهای جهانی نگران کننده از جمله تخریب سالانه بیش از 100 میلیون هکتار از زمین های کشاورزی، جنگل ها و مراتع را که بیش از سه میلیارد نفر را تحت تأثیر قرار داده و منجر به خسارت بیش از 6 تریلیون دلار در سال می شود را برجسته کرد.

الفادلی در سخنرانی اصلی خود اظهار داشت: "پادشاهی مصمم است تلاش‌های خود را در چارچوب UNCCD برای رسیدگی به چالش‌های زیست‌محیطی بزرگ و تقویت یکپارچگی با سایر توافق‌نامه‌های بین‌المللی زیست‌محیطی، به‌ویژه کنوانسیون‌های ریو در مورد تغییرات آب و هوا و تنوع زیستی، افزایش دهد. هدف ما دستیابی به نتایج بلندپروازانه ای است که جهشی کیفی در حفظ زمین، کاهش تخریب، و ایجاد انعطاف پذیری در برابر خشکسالی ایجاد می کند و در نهایت به رفاه جهانی کمک می کند."

وی خاطرنشان کرد: خاورمیانه از جمله مناطقی است که بیشترین آسیب را از تخریب زمین، خشکسالی و بیابان‌زایی می بیند. عربستان سعودی به عنوان بخشی از چشم انداز 2030 خود، حفاظت از محیط زیست را در اولویت قرار داده است و بر تخریب زمین و مبارزه با بیابان‌زایی تمرکز دارد. برای دستیابی به این اهداف، عربستان یک استراتژی ملی محیط زیست را اتخاذ کرده، یک صندوق اختصاصی زیست محیطی ایجاد کرده و پنج مرکز تخصصی محیط زیست را راه اندازی کرده است. این ابتکارات توسط مقررات، برنامه‌ها و طرح‌های به‌روز شده برای مهار آلودگی، افزایش پوشش گیاهی، حفاظت از حیات وحش، مدیریت زباله‌ها و پیشبرد مطالعات آب‌وهوایی پشتیبانی می‌شوند.

الفادلی به اهداف بلندپروازانه ابتکار سبز سعودی از جمله احیای 40 میلیون هکتار از زمین های تخریب شده و افزایش مناطق حفاظت شده به 30 درصد از کشور تا سال 2030 اشاره کرد. این ابتکار در سال 2021، یک سال زودتر از هدف جهانی اعلام شده در مونترال در سال 2022 اعلام شد. علاوه بر این، عربستان در تلاش است تا 50 درصد از ترکیب انرژی خود را تا سال 2030 به منابع تجدیدپذیر تبدیل کند و انتشار کربن را کاهش دهد.

تلاش‌ها همچنین شامل یک استراتژی ملی آب برای تضمین پایداری و بازیافت آب، یک استراتژی ملی کشاورزی برای ارتقای مدیریت پایدار زمین، و یک استراتژی امنیت غذایی ملی با هدف کاهش تلفات و ضایعات مواد غذایی است. رئیس COP16 تاکید کرد که از دست دادن تنوع زیستی و تغییرات آب و هوایی چالش‌ها را برای عناصر ضروری زندگی مانند هوا، آب و غذا تشدید می‌کند و بر 1.8 میلیارد نفر در سراسر جهان تأثیر می‌گذارد و مهاجرت را تحریک می‌کند. او خواستار اقدام بین المللی متحد تحت چارچوب UNCCD برای احیای زمین ها، گسترش پوشش سبز، اتخاذ راه حل های نوآورانه، و تقویت مشارکت بین دولت ها، بخش های خصوصی، جوامع محلی، موسسات مالی و سازمان های غیردولتی شد. دستور کار کنفرانس شامل بحث های مهم در مورد تخریب زمین، خشکسالی، و بیابان‌زایی است که بر نیاز به اقدام جمعی جهانی برای ایجاد تاب آوری در برابر این چالش های مبرم تاکید می کند.

اسامه ابراهیم فقیه ها، معاون وزیر محیط زیست عربستان سعودی،هم از مشارکت جهانی ریاض برای مقابله با خشکسالی با حمایت 150 میلیون دلاری عربستان سعودی خبر داد و اینکه COP 16  بطور خاص در مورد تاب آوری خشکسالی است و رصدخانه بین المللی تاب آوری خشکسالی در UNCCD COP16 راه اندازی خواهد شد. خشکسالی تنها کمبود باران نیست، بلکه نتیجه رفتار ما با زمین و اکوسیستم است. یکی از چالش‌های کاهش اثرات خشکسالی در سطح جهانی، رساندن همین پیام به تصمیم‌گیرندگان، مؤسسات مالی و جوامع است. تخریب زمین به خشکسالی و تغییرات اقلیمی دامن می زند و بالعکس، به این معنی که حفاظت، احیاء و مدیریت پایدار زمین ها برای تاب آوری در برابر خشکسالی نقش اساسی دارد. در اولین روز از شانزدهمین نشست کنفرانس اعضای کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با بیابان‌زایی (UNCCD COP16) در ریاض، پادشاهی عربستان سعودی، میزبان وزرای بیش از 196 کشور به اضافه اتحادیه اروپا از سراسر جهان بود. طرفه اینکه نشست وزرا با موضوع «از ژنو تا ریاض و فراتر از آن، تقویت ابزارهای سیاست جهانی و ملی برای رویکرد مدیریت فعال خشکسالی» برگزار شد.

هیات ایرانی، بدون پرچم ایران

هیئت ایرانی هم به سرپرستی غلامرضا نوری قزلجه وزیر کشاورزی در این اجلاس حضور داشت.شوربختانه در عربستان سعودی، عرب نیوز و ... هیچ اثری و خبری از حضور وزیر کشاورزی ایران منتشر نشد. طرفه اینکه در عمده موضوعات مطروحه نشست مذکور، ایران در وضعیت پارامترهای بحرانی قرار دارد.

آماری در تائید نظریات دکتر عیسی کلانتری

 فی الحال ۱۰۰ هزار کیلومتر مربع در ایران فرونشست ۲ سانتی را تجربه می‌کند؛ میانگین سالانه فرسایش خاک نیز به حدود ۱۵ تن در هکتار رسیده که سه برابر متوسط قاره آسیاست. فرو نشست زمین، ناترازی آب، وضعیت های ورشکستگی آبی، فرسایش خاک(نرخ سالانه فرسایش خاک در ایران تا ۳۳ تن در هکتار حدود ۵ تا ۶ برابر حد مجاز)، خشکسالی ممتد، بیابان‌زایی، تخریب زمین، نابودی رویشگاه های جنگلی و از دست دادن بسیاری از عرصه های جنگلی هیرکانی و مرتعی!! افزایش نقاط حساس چشمه های ریزگرد در 23 استان کشور تقریباً 35 میلیون هکتار است که مسئول تولید گرد و غبار در سراسر کشور هستند و تا کنون ، 2.5 میلیون هکتار از کانون های طوفان شن و ماسه در کشور طی 6 سال گذشته بدون برنامه و بودجه مکفی تثبیت شده است.

مدیران غیرمتخصص بدون برنامه در وزارت جهادکشاورزی

تلاش‌های دولت قبل برای رسیدگی به معضل طوفان‌های شن و گرد و غبار (SDSs) به‌عنوان یکی از عوامل مؤثر در خشکسالی و بیابان‌زایی، منجر به برگزاری جلسات دوجانبه و چندجانبه با مقامات سوریه، عراق، عربستان سعودی، ترکمنستان، قطر و کویت برای اجرای توافقات منعقده با این کشورها تا کنون به نتایج قابل قبولی منجر نشده است. بحران تالاب ها به مراحل جدیدی وارد شده، تالاب‌های نیریز، طشک، بختگان، پریشان، تالاب ارژن، گاوخونی، دریاچه کافتر، تالاب جازموریان، مسیله در قم کاملاً خشک شده‌اند.

بیش از۸9 درصد از مساحت کشور ایران تحت تاثیر بیابان‌زایی قرار گرفته است. ظاهرا برنامه یا بودجه مشخصی برای این بحران ها پیش بینی نشده است و وزارت کشاورزی متزلزل‌تر از همیشه، گرفتار مدیران غیر متخصص بدون برنامه و چشم انداز در برابر این موضوعات قرار دارد.

برای خاورمیانه، به‌عنوان یکی از خشک ترین مناطق جهان، با توجه به اینکه 82 درصد از زمین های منطقه تحت تأثیر تخریب قرار دارند ، 20 درصد در معرض خطر بیابان‌زایی هستند و میزان برداشت آب بیش از 8 برابر از منابع تجدیدپذیر است، این نشست فقط یک گردهمایی جهانی نیست، بلکه یک راه نجات است. خطرات در اینجا بیش از هر جای دیگری است. با تشدید کمبود آب، ناامنی غذایی و الگوهای شدید آب و هوایی، COP16 بستری را برای ارتقای چالش‌های منحصر به فرد منطقه و ارائه راه‌حل‌های متناسب برای محافظت از مردم و اکوسیستم‌های آن فراهم می‌کند.

بر اساس کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با بیابان‌زایی ، تا 40 درصد از زمین های کره زمین تخریب شده است که مستقیماً نیمی از جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار می دهد. تعداد و طول مدت خشکسالی ها از سال 2000 تاکنون 29 درصد افزایش یافته است لذا بدون اقدام فوری، خشکسالی ممکن است تا سال 2050 بر سه چهارم جمعیت جهان تأثیر بگذارد. یکی از ارکان کلیدی دهه سازمان ملل در مورد احیای اکوسیستم (2021-2030) احیای زمین است و خواستار حفاظت و احیای اکوسیستم ها در سراسر جهان برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار است.

با هم برای آینده مقاوم در برابر خشکسالی

در این مراسم، رئیس بانک توسعه اسلامی، محمد الجاسر، هم حضور داشت. چون خشکسالی یک چالش همیشه برای بسیاری از کشورهای عضو گروه IsDB است، زیرا از ده کشوری که در سال 2024 بیشتر در معرض خشکسالی قرار داشتند، شش کشور سومالی، افغانستان، جیبوتی، سوریه، تاجیکستان و عراق عضو IDB هستند. وی اعلام کرد که بانک توسعه چندجانبه جنوب جهانی با رتبه AAA، حداقل یک میلیارد دلار از سبد پروژه خود را برای حمایت صریح از تاب آوری در برابر خشکسالی اختصاص خواهد داد. فعالیت ها تا سال 2030 از طریق مشارکت جهانی مقاومت در برابر خشکسالی ریاض که در COP16 اعلام شد.

وی همچنین اذعان داشت که توسعه پایدار نیازمند رویکردهای یکپارچه ای است که نیازهای اقتصادی فوری را با تاب آوری بلندمدت متعادل کند. دکتر الجاسر تکرار کرد: "با هم برای آینده ای مقاوم در برابر خشکسالی تلاش کنیم که در آن عدالت و برابری تلاش های ما را هدایت می کند و رفاه و پایداری را برای همه تضمین می کند."

در جای دیگری از اظهارات خود، رئیس ISDB توضیح داد که چگونه بانک یک برنامه 10.54 میلیارد دلاری برای پاسخگویی به امنیت غذایی (FSRP) را راه اندازی کرد که هدف آن حفظ امنیت غذایی و آبیاری و در عین حال حمایت از مداخلات مقاوم سازی در برابر خشکسالی است.

وی همچنین اشاره کرد که IsDB در معرفی بیش از 5 میلیارد دلار صکوک سبز و پایداری (اوراق قرضه اسلامی) برای بسیج منابع مالی بخش خصوصی برای رشد سبز پیشگام بوده است. صندوق سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) هم اعلام امادگی کرده، آمنه ج. محمد، معاون دبیر کل سازمان ملل متحد، نیز از طریق ویدئو، از COP 16 خواست تا فعالیتها و همکاری بین‌المللی برای معکوس کردن تخریب زمین و تقویت بازسازی زمین‌های تخریب‌شد، تشدید تلاش های مرمت زایی، و اولویت دادن به سرمایه گذاری مالی برای مبارزه با خشکسالی و بیابان‌زایی را اولویت‌بندی کند. خشکسالی ها از سال 2000 به دلیل تغییرات اقلیمی و مدیریت ناپایدار منابع آبی و زمینی 29 درصد افزایش یافته است. سازمان ملل متحد خشکسالی ساخت بشر را در مقیاس سیاره ای یک وضعیت اضطراری می داند، اما خاطرنشان می کند که با اقدامات، سیاست ها و سرمایه گذاری های صحیح می توان با خطرات خشکسالی مقابله کرد. تا کنون ایران؛ طرفی از دریافت این تسهیلات و وام های بین المللی و سرمایه گذاری " صکوک سبز" نبسته است و از دریافت کمکهای مالی ناتوان بوده و بعید است بتواند بدون تجهیز تیم متخصص مالی کشاورزی در وزارت کشاورزی به این مهم دست یابد.

نوک کوه یخ

بیش از 30 کشور تنها در سه سال گذشته وضعیت اضطراری خشکسالی اعلام کردند و این تنها نوک کوه یخ است. از هند و چین تا کشورهای پردرآمد مانند ایالات متحده، کانادا و اسپانیا؛ رویدادهای اخیر در اروگوئه، آفریقای جنوبی و حتی اندونزی که به خاطر جنگل های بارانی اش شناخته می شود، گواه این است که هیچ کشوری از خشکسالی مصون نیست، خشکسالی مانع حمل و نقل غلات در راین شد. ایجاد اختلال در تجارت بین المللی از طریق کانال پاناما منجر به قطع برق آبی در برزیل شد که بیش از 60 درصد از تامین برق خود به آب وابسته است.

پیش بینی می شود خشکسالی های ناشی از تخریب محیط زیست توسط انسان تا سال 2050 بر 3 نفر از هر 4 نفر تأثیر بگذارد، لذا سرمایه گذاری در مدیریت پایدار زمین و آب برای کاهش هزینه ها ضروری است به گزارش جدیدی که اوایل امروز در کنفرانس اعضا (COP16) کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با بیابان‌زایی (UNCCD) ارائه شد. این سرمایه گذاری در حال حاضر بیش از 307 میلیارد دلار در سال در سطح جهان است. شهرنشینی، جنگل زدایی، اضافه برداشت از آب های سطحی و زیرزمینی و تغییرات آب و هوایی پوشش زمین را تغییر داده و ذخایر آب شیرین را کاهش می دهد، به این معنی که خشکسالی نه تنها ناشی از کمبود باران است، بلکه به دلیل نحوه برخورد ما با منابع آبی و زمین است. بنابراین، خطر کمبود آب و همچنین خشکسالی های دوره ای و سیل را می توان از طریق سیاست ها، مشوق ها و سرمایه گذاری های کافی در سرمایه طبیعی مدیریت کرد. اما هزینه‌های اقتصادی بلندمدت مرتبط با خشکسالی و بلایای مرتبط به شدت دست‌کم گرفته شده است، زیرا هزینه ها معمولاً در داخل و خارج از مرزها به دلیل تأثیرات منفی خشکسالی بر بخش هایی مانند انرژی و سلامت و همچنین اقتصاد ملی تاثیری گسترده تر و غیر مستقیم دارند. گزارش جدید می گوید مدیریت پایدار زمین و آب برای خشکسالی نتیجه می دهد.

این گزارش با تکیه بر تعداد زیادی شواهد و مطالعات موردی از کشورهای سراسر جهان مانند شیلی، هند، اردن، کنیا، اسپانیا و تونس - راه حل‌های مبتنی بر طبیعت (NbS) را برای خشکسالی مورد بحث اقتصادی و تجاری قرار می‌دهد. برای مثال، احیای جنگل، مدیریت چرا، و مدیریت، احیا و حفاظت از حوضه‌های آبخیز یعنی اقداماتی که عملکرد اکوسیستم و سلامت خاک را برای افزایش جریان، ذخیره و عرضه آب در حمایت از رفاه انسان بازیابی می‌کند و سرمایه‌گذاری در راه‌حل‌های مبتنی بر طبیعت برای تاب‌آوری در برابر خشک‌سالی اقدام سودمند لازم است.

اقتصادی که به جای تضعیف به سیستم های طبیعی احترام بگذارد، می تواند سالانه 10.1 تریلیون دلار ارزش تجاری بوجود آورده و تا سال 2030 تا مرز 395 میلیون شغل ایجاد کند. سه برابر شدن سرمایه گذاری در راه حل های مبتنی بر طبیعت تا سال 2030 می تواند 20 میلیون شغل اضافی ایجاد کند. پس، مدیریت فعال خشکسالی یک ضرورت اکولوژیکی و اجتماعی و یک فرصت اقتصادی مهم است. هر دلار سرمایه گذاری در راه حل های مبتنی بر طبیعت نه تنها اثرات خشکسالی را کاهش می دهد، بلکه می تواند مزایایی تا 27 دلار آمریکا از جمله درآمد بیشتر کشاورزان، انعطاف پذیری زنجیره ارزش و کاهش هزینه های اقتصادی بلند مدت به همراه داشته باشد

ضرورت بازنگری در نحوه ارزش‌گذاری زمین

پس باید فوراً برای بازنگری در نحوه ارزش گذاری زمین و نحوه مدیریت پایدار زمین اقدام کنیم.اول آنکه ضرر و زیان ناشی از خشکسالی را کاهش می دهند. ثانیا افزایش درآمد استفاده کنندگان از زمین و آب و ایجاد منافع مشترک برای اقلیم، طبیعت را بهمراه دارد؛ ثالثا، راه‌حل‌های مبتنی بر طبیعت کارآمدترین و مؤثرترین رویکردها برای مدیریت خطر خشکسالی در رسیدگی به بحران‌های بیابان‌زایی، تخریب زمین، خشکسالی، خدمات اکوسیستم و از دست دادن تنوع زیستی و ایجاد آینده‌ای پایدار و عادلانه برای بشریت است. پس طبیعت باید در تصمیمات اقتصادی و تجاری لحاظ شود. برای اتخاذ تصمیمات خوب، ما باید وابستگی اقتصادی خود به طبیعت، تأثیراتمان بر طبیعت و ارزش خدمات اکوسیستمی را که جوامع و اقتصادهای ما به آن متکی هستند، درک، اندازه گیری و گزارش کنیم.