دستکاری شورای انقلاب فرهنگی در روزهای ملی
31 فروردین امسال هیچ کس به نانوای محل گل نداد
شورای انقلاب فرهنگی، بهمنماه سال گذشته در کنار تعیین فلهای روزهایی به نامهایی «گلمحمدی و گلاب»، «عسل»، «خرما»، «زعفران»، «انار» و «زیتون»، روز 31 فروردین را هم به نام «گندم و نان» اعلام کردند تا در تقویم رسمی کشور ثبت شود.
اخبار سبز کشاورزی؛ با این همه، 31 فروردین امسال نیز بدون برگزاری مراسمی برای گندم و نان سپری شد، زیرا سالهاست نانوایان کشور روز 22 آبان را بهعنوان روز نان ملی میشناسند و برای آن مراسم برگزار میکنند.
از شورای عالی انقلاب فرهنگی انتظار میرفت با مشورت گرفتن از کارشناسان و متخصصان، وزن و تناسب موارد و محصولات را برای نامگذاری هم در نظر بگیرد.
بیشتر بخوانید: خودکفایی گندم؛ مسیری طولانی و پیچیده
در حالی که گندم به تنهایی بین 11 تا 13 میلیون تن تولید داخلی دارد و با احتساب فرآوردههای آن به مرز 20 میلیون تن میرسد و چند میلیون بهرهبردار و فعال این صنعت برای امنیت غذایی تلاش میکنند.
جایگاه گندم از سمت تولید، فرآوری و عرضه
برای نشان دادن ابعاد اهمیت تولید گندم و نان، چند آمار کوچک سمت عرضه را مرور می کنیم.
- 1/5 میلیون کشاورزان گندمکار
- صدها سیلوی گندم
- بیش از 400 کارخانه آرد
- دهها صنعت مرتبط با گندم و آرد و نان
- بالغبر 100 هزار نانوایی و کارخانه نان در سطح کشور
- هزاران دستگاه کامیون حمل گندم و آرد
- واردات میلیون تنی گندم
- یارانه مستقیم و غیرمستقیم 150 هزار میلیارد تومانی دولت برای گندم و آرد و نان
دهها مورد دیگر.
بیشتر بخوانید: ایرانیان ۳۷ درصد بیشتر از مردم جهان نان استفاده میکنند
عدماستقبال در اولین سال نامگذاری
از سمت تقاضا، هر انسانی اعم از پیر و جوان و زن و مرد و ایرانی و غیرایرانی در این کشور روزانه دستکم دو یا سه وعده نان مصرف میکند و نان غذای اصلی مردم ایران است و ما دارای بالاترین سرانه مصرف نان در جهان هستیم.
میتوان گفت هیچ صنعت، محصول و کالای دیگری این چنین با زندگی روزانه 85 میلیون نفر در ارتباط نیست.
بهعلاوه، مشخص نشده دلیل انتخاب روز 31 فروردین برای چنین مناسبتی چیست؟ چنین روز و زمانی نه زمان کشت و نه زمان برداشت گندم (بهجز معدود مناطق خاص) است و ارتباطی نیز با نان ندارد.
22 آبان چرا مغفول ماند
البته نفس اعلام روز گندم و نان جای تشکر دارد، اما چنانچه اعضای محترم این شورا با کمی زحمت، جستوجوی کوچکی در گوگل انجام میدادند متوجه میشدند که نانوایان از 13سال پیش، روز 22 آبان را بهعنوان روز ملی نان تعیین کرده و هر سال به آن مناسبت مراسمی بر پا میشد.
خاطرنشان می سازد اولین جشن 22 آبان بهعنوان روز ملی نان، از سوی شرکت بازرگانی دولتی در سال 1391 بر پا شد و پس از آن هر ساله نانوایان در شهرهای مختلف به همان مناسبت مراسمی برپا مینمودند.
سوال این است که اعلام همان روز 22 آبان (که مربوط به قبل از انقلاب نیز نمی باشد) بهعنوان روز ملی نان چه اشکالی داشت؟ حتما باید بزرگواران روز غیرمناسبی را تعیین و اعلام کنند که مهر شورای انقلاب فرهنگی داشته باشد؟
با توجه به قداست و اهمیت نان به عنوان برکت سفرههای ایرانی در فرهنگ مردم ایران شایسته بود که برای تکریم گندم و نان و تجلیل از خدمتگزاران آرد و نان روز ملی، طی مراسم ویژه ای و به صورت مستقل از سوی نامگذاران تعیین میشد نه اینکه در بین چندین محصول نامی از گندم هم به میان بیاید.
زوایه داشتن شوراهای دولتی با نظرات رایج!
این چه رسمی است که شوراهای دولتی با نظرات رایج زاویه دارند و چنین دیدگاهی چه حسنی برای کشور دارد؟
با مروری در آرشیوها یا جستوجویی در گوگل با دهها پوستر، خبر و گزارش درباره برگزاری روز ملی نان در 22 آبان سالههای مختلف مواجه میشویم که دارای شعارهای زیبایی است، مانند «به نانوای محله گل بدهیم!»
انتخاب همان روز 22 آبان از سوی شورای انقلاب فرهنگی برای روز نان فرصتی برای این شورا بود که از دست رفت.
به شورای انقلاب فرهنگی پیشنهاد میشود با تعویض روز نان به همان 22 آبان، گامی در تصحیح این امر بردارد.