تغییرات اقلیمی چگونه بر کشاورزی تأثیر می گذارد؟

اخبار سبز کشاورزی؛ اگر تغییرات آب و هوایی بدون کنترل اتفاق بیفتد، بخش کشاورزی اثرات آن را در اقدامی نامتناسب احساس می کند و ما هم اکنون شاهد این اتفاق هستیم. به طور کلی، تغییرات آب و هوایی منجر به دمای شدید، حوادث شدید و غیرقابل پیش بینی آب و هوایی و بارش شدید یا خشکسالی می شود.

برخی از مناطق مرطوب تر یا خشک تر می شوند، موج گرمای بیشتری را تجربه می کنند و از خشکسالی طولانی مدت رنج می برند. از آنجا که شیوه های کشاورزی برای تعامل با آب و هوای محلی یا منطقه ای ایجاد شده است، تغییر اوضاع بر فصل های رشد و سلامت دام تأثیر منفی می گذارد.

اگر شرایط بیش از حد شدید شود ، برخی از مناطق کشاورزی که در حال حاضر تولید می کنند ، ممکن است نیاز به جابجایی یا تطبیق با شرایط جدید داشته باشند.

محصولات زراعی

افزایش دما و تغییر الگوی بارندگی مطمئناً باعث کاهش بهره وری محصولات در برخی مناطق شده و ازدیاد علف های هرز را تشویق می کند. اکنون دوره های رطوبت شدید یا باران غیرمعمول کم در چندین منطقه اتفاق می افتد.

بارش شدید می تواند باعث فرسایش خاک شود و ممکن است توانایی کشاورزان در کنترل سیستم های آبی با روش های فعلی زهکشی مزارع را تحت تأثیر قرار دهد. و خشکسالی می تواند در مناطق دیگر شیوع بیشتری داشته باشد. بسیاری از آفات در آب و هوای گرمتر رشد می کنند، که می تواند تهدیدی اضافی برای محصولات باشد و در تولید محصولات معمولی، استفاده بیشتر از سموم دفع آفات را ضروری می کند. سرانجام افزایش سطح CO2 در جو نیز ممکن است بر کیفیت تغذیه ای محصولات تأثیر بگذارد و محتوای پروتئین آنها را کاهش دهد.

کشاورزی دامی

دام و مرغ در برابر نوسانات دما آسیب پذیر هستند: به دلیل گرم شدن بیش از حد ، که سیستم ایمنی حیوانات را تحت فشار قرار می دهد ، دمای بالا ممکن است به ویژه روی سلامت دام تأثیر بگذارد و همچنین می تواند بر کیفیت گوشت نیز تأثیر بگذارد. تولید شیر ، تخم مرغ و سایر محصولات حیوانی نیز ممکن است به دلیل دمای شدید کاهش یابد.

آفات ، گونه های مهاجم و بیماری ها ممکن است در دمای بالاتر تکثیر یافته و کشاورزی دام را تحت تأثیر قرار دهند. مراتع همچنین می توانند تغییر مکان دهند ، و زمین های تولیدی برای چرا گاو را تغییر دهند. حوادث شدید آب و هوایی ، مانند خشکسالی یا جاری شدن سیل ، ممکن است از طریق اختلال در تأمین آب و غذا ، کاهش میزان متابولیسم و استرس باروری ، بهره وری دام را کاهش دهد.

انعطاف پذیری و سازگاری با تغییرات اقلیمی در کشاورزی

برای مقابله با اثرات پیش بینی شده تغییرات آب و هوایی، سیستم های کشاورزی باید از مقاومت بیشتری برخوردار شوند و توانایی مقابله با حوادث خاص آب و هوایی، بلایای طبیعی یا منابع فزاینده کمیاب (مانند آب) را داشته باشند.

قابلیت سازگاری را می توان در سیستم های کشاورزی ایجاد کرد: از طریق تمرکززدایی محصولات زراعی و دامی و گسترش سیستم های غذایی محلی و منطقه ای برای جلوگیری از خطرات سیستمی، سیستم های کشاورزی می توانند پویاتر و پایدارتر شوند.

تکنیک های سازگاری کوتاه مدت در حال حاضر در دسترس هستند تا در صورت نیاز به اجرا درآیند. کشاورزان می توانند زمان عملیات میدانی را تغییر دهند تا با هرگونه تغییر اوایل یا اواخر فصل سازگار شوند. آنها همچنین می توانند انواع محصولات را به گونه های گیاهی تغییر دهند که در شرایط جدید آب و هوایی محلی بازده بیشتری داشته باشند و با تغییر روشهای آبیاری یا زراعت، کشاورزان می توانند با بارش کم و بیش سازگار شوند و به جلوگیری از رواناب خاک کمک کنند. انعطاف پذیری طولانی مدت باید با منابع کمیاب، در درجه اول زمین و آب سازگار شود.

پروژه های استفاده از سوخت های فسیلی و انرژی های جایگزین برای کشاورزان

کشاورزی مدرن و استفاده از ماشین آلات آن مانند تراکتور ، کمباین و کامیون به سوزاندن سوخت های فسیلی بستگی دارد که به انتشار گازهای گلخانه ای کمک می کند. کودهای مصنوعی از طریق تثبیت نیتروژن از جو با هیدروژن حاصل از سوخت های فسیلی (گاز طبیعی) برای تولید آمونیاک به منظور افزایش رشد محصولات تولید می شوند. پس از مصرف کود، باکتری ها می توانند با تجزیه کود نیتروژن ، نیتروژن اکسید، گاز گلخانه ای تولید کنند.

سیستم غذایی همچنین به سوخت های فسیلی برای حمل و نقل ، برای حفظ محصولات غذایی (تبرید ، انجماد ، کنسرو) و در سیستم های کشاورزی حیوانات صنعتی، برای گرم کردن، خنک سازی و تهویه امکانات محدود حیوانات و تولید خوراک دام متکی است.

برخی از کشاورزان به دنبال گزینه هایی برای کاهش مصرف سوخت فسیلی و استفاده بهینه از انرژی و حتی تولید انرژی های تجدیدپذیر در زمین های خود هستند. یادآوری این نکته مهم است که پروژه های انرژی جایگزین، مانند آنچه در اینجا توضیح داده شده است، اغلب سرمایه های کلانی با بازگشت سرمایه برای مدت زمان طولانی هستند و بنابراین ممکن است جذاب ترین گزینه برای عملیات کشاورزی کوچک نباشد.

انرژی خورشیدی در مزارع

مزارع برای استفاده از انرژی خورشیدی و کاهش اعتماد به سوخت های فسیلی بسیار مناسب هستند. سیستم های الکتریکی خورشیدی می تواند به کشاورزان در تأمین انرژی خانه ها، انبارها، سایر سازه ها و موتورهای الکتریکی کمک کند.

سیستم های الکتریکی از راه دور خورشیدی (آنهایی که به شبکه برق متصل نیستند) می توانند از باتری برای ذخیره انرژی استفاده کنند و در مواردی که افزایش خطوط برق موجود غیر اقتصادی باشد، می توانند مفید باشند.

انرژی حرارتی خورشیدی را می توان به طرق مختلف مهار کرد: انرژی خورشیدی می تواند آب را برای استفاده در تمیز کردن یا در سیستم های آب گرم کند. سازه ها می توانند جهت جمع آوری انرژی خورشیدی برای خشک کردن دانه ها و سایر محصولات طراحی شوند و گلخانه ها را می توان برای به حداکثر رساندن تابش خورشید و کاهش نیاز به گرم کردن ساختمان با گاز یا روغن طراحی کرد.

استفاده از نیروی باد

به طور کلی ، کشاورزان سه گزینه برای استفاده از مزایای انرژی باد در مزرعه خود دارند. اول، کشاورزان می توانند از یک توربین بادی برای تولید برق در مزرعه استفاده کنند تا برای خانه یا کار مورد استفاده قرار گیرد.

دوم، کشاورزان می توانند با یک توسعه دهنده باد کار کنند، زمین را تهیه کنند و به عنوان یک جریان درآمد دیگر، اجاره پرداخت کنند. سرانجام کشاورزان می توانند مزارع بادی خود را توسعه دهند و برق را به بازار بفروشند.

در مجموع، انرژی خورشیدی و بادی در کنار یکدیگر گزینه های مختلفی را برای کاهش ردپای کربن در اختیار کشاورزان قرار می دهد، در حالی که به طور بالقوه مزایای اقتصادی را برای درآمدزایی یا صرفه جویی در هزینه های انرژی اضافه می کند.

این فناوری های انرژی جایگزین استراتژی های بازاریابی را برای کشاورزان و تبلیغ محصولات خود و همچنین فرصت های بالقوه آموزشی برای بازدید کنندگان از مزرعه فراهم می کند.

منبع: foodprinte

مترجم: صدف وزیری