قارچ های فسفر یاب

یک فرآیند سیستمی طبیعی باعث می شود گیاهان از قارچ ها فسفر جذب کنند.

از طریق یک فرآیند طبیعی ظریف اما انعطاف پذیر، قارچ های موجود در خاک با باکتری ها و گیاهان مشارکت می کنند و فسفر را از خاک به ریشه های گیاه منتقل می نمایند. این نوعی همزیستی مشارکتی بین خاک، گیاهان و میکروارگانیسم ها است که به کاهش کود فسفر، بازسازی خاک و رشد محصولات مقاوم کمک می کند.

کریس نیکلز، دانشمند و مشاور خاک، مستقر در پنسیلوانیا، می گوید: "در این فرآیند طبیعی فسفر بسیار کمی از بین می رود و آب بسیار کمی نیز مصرف می شود. به مرور زمان، طبیعت یک سیستم انعطاف پذیر بسیار کارآمد ایجاد می کند که به وسیله آن گیاهان قادر به دسترسی به مواد مغذی مورد نیاز از خاک به هنگام نیاز از آنها هستند."

با این حال، مهمترین مسئله وجود میکروارگانیسم ها در خاک است، زیرا قارچ های میکوریزا از اهمیت بالایی برخوردار هستند. این موجودات مو مانند در یافتن رسوبات کوچک فسفر در زمین مهارت دارند.

نیکولز می گوید که آنها با این کار مواد غذایی را از ریشه گیاه دریافت می کنند.

او می گوید: "برای تهیه غذا، این میکرواورگانیسم ها ابتدا باید چیزی به گیاه بدهند. بنابراین ابتدا مقداری از کربنی که از گیاه می گیرند به باکتری ها می دهند. سپس این باکتری آنزیم هایی آزاد می کند که به شکستن پیوندهای متصل به فسفر به سایر مواد معدنی موجود در ذرات خاک کمک می کند.

سپس، از آنجا که فسفر اکنون در آب حل شده است (رطوبت موجود در خاک)، جذب هیف های قارچی می شود. آنها آن را دوباره به ریشه های گیاه می برند و در آنجا به سلول های ریشه نفوذ کرده، فسفر را تحویل می دهند و کربن را از ریشه برای خود می گیرند. این یک خط لوله برای رساندن مواد مغذی از خاک به گیاهان است. گیاهان برای آغاز این فرآیند سیگنال می دهند."

تردمیل کودی

نیکولز سهم خود را در تحقیق در مورد پویایی زیست شناسی خاک و مکانیسم های مورد نیاز برای بازسازی سلامت خاک انجام داده است. وی بعنوان میکروبیولوژیست تحقیقاتی با USDA و سپس بعنوان دانشمند ارشد در موسسه Rodale خدمت می کند.

او از طریق کار فعلی خود به عنوان مشاوره و آموزش کشاورزی، با کشاورزان و دیگران همکاری می کند تا با کمک به آنها در طراحی نقشه های مزرعه، زندگی بیولوژیکی در خاک را احیا کنند.

تحقیقات و تجربیات او از کشاورزان در وهله اول به پتانسیل پویای خاکهای فعال بیولوژیکی جهت رشد و نمو محصولات زراعی خود و کاهش نیاز کشاورزان به کودهای مصنوعی اشاره دارد.

وی می گوید، با اینکه که میکروارگانیسم های بیشماری بومی در خاک هستند، اما همچنان جمعیت پایینی دارند، زیرا کار آنها با استفاده مکرر کشاورزان از کودها "برون سپاری" می شود.

نیکولز می گوید: "با استفاده از کود، فعالیت زیستی خاک را متوقف کرده ایم. این گیاهان دیگر سیگنالهای نیازهای خود را متوقف کرده اند و محیط زیست نمی تواند کار خود را انجام دهد. و چون آنها( میکرواورگانیسم ها) نمی توانند کار کنند، غذا نمی خورند و تولید مثل نیز نمی کنند. و در نتیجه با گذشت زمان، جمعیت میکروارگانیسم های خاک کاهش یافته است. " در نتیجه نیاز به کود، افزایش یافته است.

وی ادامه می دهد:" در دهه های اخیر، شاهد کاهش سلامت خاک بااستفاده از کودها هستیم. اینجا در ایالات متحده نیز، خاک ما در مواد آلی و فعالیت بیولوژیکی ضعیف شده است. ساختار خاک ضعیف است و نفوذ آب کاهش یافته است. در ضمن شاهد افزایش آفات و بیماریها در محصولات زراعی هستیم."

کاهش راندمان استفاده از کود گویای افزایش وابستگی خاک به کودها برای رشد محصولات است.

نیکولز می افزاید:" نگاه کلی به اطلاعات اخیر دانشگاه مینه سوتا نشان می دهد که امروزه کود بیشتری نسبت به سال 1960 برای رشد یک بوته دانه لازم است. مخصوصا به نیتروژن بیشتری نیاز داریم، این امر در مورد فسفر نیز صادق است. در سال 1960، زندگی بیولوژیکی بیشتری برای همکاری با خاک در محصولات زراعی وجود داشته است."

نیکولز می گوید که، از میزان کود فسفری که کشاورزان استفاده می کنند، فقط 30% از آن جذب گیاه می شود. بقیه در خاک باقی می مانند یا در نهایت با ذرات خاک از طریق فرسایش آب و باد جابه جا می شود.

فسفرهمانند کود نیتروژن راحت در اب حل نمی شود، اما باعث آلودگی مجاری آب بر روی ذرات خاک می شود.

استفاده نامناسب گیاه از فسفر به کار رفته به دلیل فرصت کمی آن برای جذب مواد مغذی توسط گیاهان است. در یک سیستم طبیعی، هنگامیکه قارچ ها فسفر را به ریشه گیاه می رسانند، قارچ ها و باکتری ها فقط در صورت نیاز گیاه فسفر را تأمین می کنند. مقدار کمی فسفر اضافی از بین می رود و پاسخ به موقع اتفاق می افتد.

وقتی انسان سعی می کند این نیاز را با استفاده از مصنوعات برطرف کند، زمان و محل قرارگیری فسفر مورد استفاده لزوماً با نیازهای گیاهان هماهنگ نمی شود. بنابراین ، بسیاری از کودها بدون استفاده باقی می مانند.

خبر خوب این است که این فسفر بلااستفاده مانده در خاک به ذخیره فسفر کمک می کند.

در آمریکای شمالی، خاک به لحاظ تاریخی غنی از فسفر بوده است. علاوه بر این ، ده ها سال است که کشاورزان از کودهای مصنوعی استفاده می کنند. اگر فقط 30٪ جذب گیاهان شود و مقداری نیز در اثر فرسایش از بین برود، هنوز مقداری از فسفر باید در خاک موجود باشد.

رسوبات مستمری که از فسفر ساخته می شود به این منبع موجود احتمالی افزوده می گردد.

حیوانات، پرندگان و حشرات دائماً فسفر را در خاک وارد می کنند، همه اینها به آن بانک فسفر اضافه می گردد.

هدف ما این است که فسفر بیشتری را به طور مداوم در دسترس گیاهان قرار دهیم. قارچ ها و باکتری های خاک می توانند بدون نگرانی این فسفر را از خاک استخراج کنند.

مترجم: معصومه صالحی وزیری

منبع: کشاورزی موفق