ابهام در شفافیت مالی وزارت جهاد کشاورزی
ماجرای کارت هدیه یک میلیاردی خبرنگاران چیست؟
از زمانی که خبر درخواست شفاف‌سازی درباره کارت هدیه یک میلیاردی خبرنگاران جهاد کشاورزی منتشر شد، موجی از گمانه‌زنی‌ها و پرسش‌ها به راه افتاده است.
از زمانی که خبر درخواست شفاف‌سازی درباره کارت هدیه خبرنگاران جهاد کشاورزی به مبلغ بیش از یک میلیارد تومان در رسانه‌ها منتشر شد، موجی از گمانه‌زنی‌ها و پرسش‌ها به راه افتاده است.
به گزارش اخبار سبز کشاورزی؛ این موضوع که از سوی انجمن صنفی رسانه‌های تخصصی کشاورزی و صنایع غذایی مطرح شد، به سرعت به یکی از سرخط‌های اصلی بسیاری از پایگاه‌های خبری و خبرگزاری‌ها تبدیل گشت.
بیشتر بخوانید: به نام رسانه‌ها، به کام...!؟/ ابهامات در نحوه توزیع کارت هدیه وزارت جهاد کشاورزی به خبرنگاران
معمای ارقام میلیاردی؛ یک میلیارد، یک و سیصد میلیون یا بیشتر؟
در میان این هیاهو، رقم دقیق این هدایا همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد؛ آیا مبلغ واقعی یک میلیارد تومان بوده یا آنطور که برخی منابع اشاره می‌کنند به یک میلیارد و سیصد میلیون و حتی دو میلیارد تومان می‌رسد؟
جدای از مبلغ احتمالی کارت هدیه خبرنگاران جهاد کشاورزی که گفته می‌شود شامل ۷۰۰ میلیون تومان رفاه کارت و ۶۰۰ میلیون تومان کارت بانکی (در مجموع یک میلیارد و سیصد میلیون تومان) است، ابهامات اصلی در جای دیگری نهفته است.
مهم‌تر از خود رقم هدیه، «نبود یک لیست شفاف و مشخص از اسامی خبرنگاران دریافت‌کننده»، «میزان دقیق دریافتی هر فرد»، «نام واقعی و دارای مجوز رسانه»، «مدت زمان همکاری رسانه‌ای با وزارت کشاورزی» و در نهایت، «استحقاق دریافت این کارت‌هاست» که اذهان را به خود مشغول کرده است.
نگرانی و اعتراض خبرنگاران
بسیاری از خبرنگاران در تماس‌های مکرر با رسانه‌ها، از این موضوع در اضطراب هستند که آیا ممکن است نام آنها در جداول ارائه شده به معاونت ذکر شده باشد، در حالی که یا از اصل ماجرا بی‌خبر بوده‌اند یا رقم واقعی کارت هدیه خبرنگاران جهاد کشاورزی دریافتی آنها در مقابل نامشان درج نشده است.
با یک حساب سرانگشتی ساده نیز نمی‌توان تصور کرد که چطور ممکن است ۴۰ یا ۵۰ خبرنگار فعال در حوزه کشاورزی، پایگاه‌های خبری تخصصی، صفحات کشاورزی روزنامه‌ها و صداوسیما، مجموعاً بیش از یک میلیارد و 300 میلیون تومان عیدی دریافت کرده باشند. خبرنگاران بیشتر از آن جهت است که (اگر ز باغ رعیت ملک خورد سیبی...) پیش بیاید.
سوال مهم‌تر اینجاست که چرا امور مالی و معاونت منابع و توسعه مدیریت، جداول مبهم را به عنوان سند پذیرفته‌باشند؟
لشکر سایبری به خط؛ دفاع تمام‌قد از وزیر در برابر رسانه‌های مستقل؟
در سوی دیگر ماجرا، زمزمه‌هایی از فعالیت یک لشکر سایبری حامی وزیر به گوش می‌رسد که البته این گروه با چنین ارقامی حاضر به حمله به رسانه‌های مستقل و بزرگنمایی غیرحرفه‌ای نمی‌شود.
طبق برخی ادعاها، هر رسانه وابسته به این لشکر سایبری، ماهانه بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ میلیون تومان دریافت می‌کند تا تصویری رویایی از وضعیت ارائه دهد: امنیت غذایی برقرار است، کشاورزان جیرفتی دروغ می‌گویند و هیچ‌گونه رانت، امضای طلایی و فسادی در صدور مجوزها و تخصیص سهمیه ارزی وجود ندارد، سیب زمینی ۶۰ هزار تومانی و لوبیای ۳۰۰ هزارتومانی و واردات گندم، کمبود کودهای پایه و اوره و دیگر نهاده‌ها و... همگی ساختگی و دروغ هستند.
در این سناریو، هشدارها و تذکرات نمایندگان مجلس، اعضاء کمیسیون کشاورزی مجلس، مدیران بدنه کشاورزی و نقدها و تحلیل‌های رسانه‌ها و حتی نظر دکتر پزشکیان در خصوص نقش نابلدی وزیر که موجب گرانی‌ها و افزایش قیمت‌ها شده «اشتباه» است.
نجات دهنده در راه است؟
شنیده‌ها حاکی است که نگاه‌ها به مدیرکل دفتر وزارتی دوخته شده و این احتمال وجود دارد که مدیرکل دفتر وزارتی طی نامه‌ای به معاونت مدیریت و توسعه منابع، مسئولیت دریافت و توزیع این مبالغ (به تعبیر برخی، «کارت پاشی») را برعهده بگیرد تا شاید مفری برای فرار وزارتخانه از این مخمصه باشد که در صورت وقوع این موضوع، دامنه مطالبات خبرنگاران به سوی او گسترش خواهد یافت و برگ دیگری بر کارنامه تاریک و ناشفاف صدارت و وزارت دوره نوری قزلجه افزوده می‌شود.
آبروی معاون وزیر در گرو شفافیت؛ آیا قانون قربانی مصلحت می‌شود؟
با توجه به رویکرد قانون‌مدارانه وزیر و دقت نظر معاون مدیریت و توسعه منابع، که قاعدتا تمایلی به هیچ نقطه تاریکی در عملکرد خود ندارد (در صورت کاندیدا شدن برای وزارت و...) حاضر نیست اعتبار و قانون را فدای مصلحت کند، رسانه‌ها همچنان منتظر شفاف‌سازی کامل این موضوع و اصلاح روابط و تعامل با اهالی رسانه هستند.
اینک باید دید آیا این ابهام بزرگ در شفافیت مالی وزارت جهاد کشاورزی به زودی برطرف خواهد شد؟! و چه پاسخی به سوالات بی‌شمار درباره یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان کارت هدیه خبرنگاران جهاد کشاورزی داده می‌شود.
بیت المال یا بیت الحال
شنیده‌ها حاکی است که مدیر روابط عمومی پس از انتشار این خبر، به انجمن اعلام نموده که به رسانه‌ها چه ارتباطی دارد که کارت‌ها چگونه هزینه شده است؟ و اساسا چه الزامی است که به آنها پاسخ داده شود؟
در حالی که اولا این کارت‌ها برای تحویل به خبرنگاران به مدیر روابط عمومی تحویل شده، نه برای هر کاری و در حقیقت او رابط بوده و علاوه بر این وقتی شخصی مسئولیت می‌پذیرد باید پاسخگوی مردم و ولی‌نعمتان خود باشد و رسانه‌ها از این جهت که به نمایندگی از مردم و افکار عمومی اطلاع رسانی انجام می‌کنند موظف به مطالبه‌گری هستند.
آقای وزیر! معاون وزیر! و مدیرکل!
به یاد داشته باشید شهرام دبیری، معاون پارلمانی رئیس‌جمهور، هم در ابتدای موضوع لو رفتن سفر لاکچری خود می‌گفت: به هیچ کس مربوط نیست به کجا و با کی و با چی و چه زمانی مسافرت نموده (در حالی که با هزینه شخصی خود چنین کرده بود)؛ اما بعدا متوجه شد وقتی فردی مدیر می‌شود و مسئولیت می‌پذیرد همه امور و رفتار عمومی یک مدیر باید با جامعه همخوانی داشته باشد و باید به نهادهای نظارت یباید پاسخگو باشد.
نمایندگان مسئولیت خود را فراموش نکنند
حال باید دید بلیت لاکچری ۵ میلیار تومانی فرست کلاس وزیر و نماینده مجلس به برزیل، کت و شلوار لاکچری یک صد میلیون تومانی وزیر، کاور کت ۲۵ میلیون تومانی ضد چروک وزیر، تزئینات و تغییر مبلمان اتاق وزیر و اتاق خواب و پذیرای وی در وزارتخانه که چند میلیارد تومان هزینه تزئین دربر داشته و اینک ناپدید شدن یا ابهام در توزیع یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان کارت هدیه مخصوص خبرنگاران جهاد کشاورزی جزو مطالبات عمومی نیست؟
نقش سازمان بازرسی در شفاف‌سازی و جلوگیری از انحرافات
با توجه به عملکرد بسیار عالی سازمان بازرسی کل کشور با مدیریت جناب دکتر خداییان در شفاف‌سازی و جلوگیری و مقابله با فسادها و پیامک‌های این سازمان به شهروندان مبنی‌بر گزارش ترک فعل و سوء‌مدیریت و قانون‌گریزی‌ها و شکل‌گیری‌های فساد از طریق سامانه ۱۳۶، از طریق همین مطلب درخواست می‌نماید به این ابهام و ده‌ها موارد دیگر رسیدگی و اطلاع‌رسانی عمومی شود.
بیشتر بخوانید:
