اخبار سبز کشاورزی: برای بسیاری از افرادی که با موضوع تولید در زمان حاضر ارتباط دارند، نام‌گذاری امسال از سوی مقام معظم رهبری چندان ناآشنا و غیرمنتظره نبود. همه می‌دانند که در سال‌های اخیر دنیا دچار تحولات زیاد و عمیقی شده و روز به روز سهم دانش در تولید افزایش می‌یابد.
یادداشت/ نادر کریمی جونی؛ کارشناس اقتصاد کشاورزی: در این باره تولیدکنندگان به این نتیجه رسیده‌اند که بدون به کارگیری دانش در تولید، افزایش بهره‌وری و استفاده از فناوری، مدار تولید به همان روال و رویه‌های گذشته و سنتی باز می‌گردد و در این صورت علاوه‌بر آن هزینه‌های تولید به میزان قابل‌توجهی افزایش می‌یابد حجم محصول تولیدی نیز در سقف مشخص و غیرقابل قبولی و متوقف و منجمد می‌شود و از این بابت سود حاصل از تولید و منافع دیگر چندان رضایت بخش نخواهد بود.
به همین دلیل، حتی در روستاها و شهرهای کوچک کشورهای توسعه یافته از اوایل دهه گذشته میلادی رفته رفته کشاورزان و صنعتگران محلی رو به استفاده از دانش آوردند و دانش را در تولید محصول دخالت دادند.
روشن است که همه محصولات طبیعی مانند کشاورزی و محصولات مصنوعی مانند صنعتی از این علمی شدن بهره‌مند شدند.
حتی در کشورهای توسعه نیافته و یا در حال توسعه که موارد اولیه را برای صنعتگران کشورهای پیشرفته فراهم می‌کنند کارآفرینان و صاحبان سرمایه و تولیدکنندگان اروپایی، اصول علمی را در تولید محصولات پایه به کار گرفته‌اند تا مواد اولیه‌ای که در کشورهای پیشرفته در حال توسعه و یا توسعه نیافته تولید می‌شود با استانداردها و معیارهای کشورهای پیشرفته منطبق باشد.
این از آن روست که تولیدکنندگان اروپایی، آمریکایی و آسیای جنوب‌غربی مانند ژاپن و کره‌جنوبی هر چند در تولید محصول نهایی اصول علمی را به کار گرفته‌اند؛ اما تا وقتی ماده اولیه و محصول پایه ضوابط و استانداردها را رعایت نکرده باشد، محصول نهایی نمی‌تواند به معیارهای تدوین شده دست پیدا کند.
از این رو کشورهای توسعه یافته در صدد برآمدند تا دیگر کشورهای همکار خود را با اصول، ضوابط، نرم‌افزارها و سخت‌افزارهای فناوری آشنا کنند و این کشورهای همکار را به رعایت و به کارگیری اصول علمی و دانش در امر تولید ترغیب و یا حتی وادار نمایند.
هیچ تردیدی نیست که کشورهای توسعه یافته و یا در حال توسعه دقیقاً به خاطر همین اجبار دست‌کم در صنایع و محصولاتی که با کشورهای توسعه یافته مرتبط بود و یا تولیدکننده در کشور در حال توسعه همکار شرکت و یا تولیدکننده‌ای در کشور توسعه یافته محسوب می‌شد، اندک اندک علمی‌تر شدند، تا جایی که امروز برخی کشورهای در حال توسعه حتی به صورت تقلیدی، تولید دانش بنیان را سرلوحه تولید خود قرار داده‌اند.
نکته دیگر در این باره آن است که اگرچه امروز بسیاری از کارها توسط ماشین‌آلات و تکنولوژی انجام می‌گیرد و بسیاری از کارها به خاطر آن که ماشین سلیقه و هم خود را در انجام کار دخالت نمی‌دهد به ابزار سپرده شده است؛ اما در عین حال کشورها فراموش نمی‌کنند که ایجاد اشتغال برای شهروندانشان یک وظیفه ذاتی و عینی دولت‌هاست و هیچ دولتی نمی‌تواند از این مهم شانه خالی کند.
دولت‌ها می‌دانند هر یک سال که از عمر نیروی کار جوان بگذرد و در آن سال منفعت رسانی از سوی نیروی کار به جامعه صورت نگرفته باشد، یک سال از عمر مفید یک انسان به هدر رفته است؛ یک سالی که قابل جبران نیست.
از همین روست که تمام مسئولیت‌های تولید به تکنولوژی و ماشین‌آلات سپرده نمی‌شود و در بسیاری از موارد استفاده از نیروی کار بر به‌کارگیری دستگاه اولویت پیدا می‌کند.
این مناسبات نشان می‌دهد که اگر ایرانیان هم می‌خواهند مسیر تجربه شده و مطمئن صنعتی شدن را انتخاب کنند، باید به تولیدی توجه کنند که در آن به کارگیری دانش و استفاده از نیروی انسانی در اولویت قرار داشته باشد. این مفهوم همان چیزی است که امسال رهبر انقلاب توجه خود را به آن مبذول داشته و رعایت آن را به دیگران توصیه کرده است.
