سوءمدیریت اقتصادی؛ از تقدیرهای پر زرق و برق تا سفره خالی مردم
چرا تقدیر به جای پاسخگویی در مواجهه با سوءمدیریت اقتصادی؟ تحلیلی بر چرایی تقدیس ناکارآمدی و پیامدهای آن بر معیشت مردم.
در میان انبوهی از گرانی‌های سرسام‌آور و نوسانات غیرقابل پیش‌بینی بازار، خبری می‌رسد: تقدیر از معاونت توسعه بازرگانی وزارت جهاد کشاورزی! آن هم توسط چه کسی؟ علی‌اکبر صالحی، دیپلمات باسابقه و رئیس پیشین سازمان انرژی اتمی.
به گزارش اخبار سبز کشاورزی؛ این خبر، بیش از آنکه آرامش‌بخش باشد، چون پتکی بر سر واقعیت‌های تلخ اقتصادی فرود می‌آید و جامعه را در بهت فرو می‌برد: چرا و چگونه «سوءمدیریت اقتصادی» نه تنها مورد نقد قرار نمی‌گیرد، بلکه تقدیس هم می‌شود؟
از پرونده هسته‌ای تا تشدید بحران اقتصادی: تناقض آشکار
دکتر صالحی، چهره‌ای شناخته‌شده در پرونده هسته‌ای و مذاکرات تحریم‌ها. بسیاری معتقدند همان سازوکارها و تصمیمات دوران او، تا حدی به وضعیت فعلی اقتصاد ایران و تداوم تحریم‌ها دامن زده است.
حال، وقتی او به جای آنکه صدای مردم دردمند باشد و گرهی از مشکلات اقتصادی باز کند، از مدیری تقدیر می‌کند که خود در بطن انتقادات مربوط به «سوءمدیریت اقتصادی»، بروکراسی فرسایشی و تأخیر در ترخیص کالاها قرار دارد، این پرسش‌ها پررنگ‌تر می‌شوند: آیا این تقدیر، تلاشی برای سرپوش گذاشتن بر ناکارآمدی‌ها و توجیه وضعیت موجود نیست؟
«خودتحریمی‌های داخلی»؛ قاتل واقعی سفره مردم
گزارش‌های متعدد از گوشه و کنار بازار، حکایت از روندهای طولانی، غیرشفاف و پرهزینه در وزارت جهاد کشاورزی دارد. این «سوءمدیریت اقتصادی» و بروکراسی اداری، هزینه‌هایی چون دموراژ کشتی‌ها و انبارداری گمرک را به شدت افزایش داده و در نهایت، سفره مردم را کوچک‌تر کرده است.
فعالان اقتصادی بارها فریاد زده‌اند که مشکل اصلی، نه تحریم‌های خارجی، بلکه «خودتحریمی‌های داخلی» و ناکارآمدی سیستم مدیریتی است.
وعده چابک‌سازی، حاصلش تقدیرنامه!
در حالی که شعار «تسهیل امور و چابک‌سازی اداری» در دولت چهاردهم سر داده می‌شود، شاهد صدور تقدیرنامه‌ها به جای پاسخگویی و اصلاح فرایندها هستیم. این رویکرد، مسئولیت‌ها را پنهان کرده و ناکارآمدی را به نام موفقیت جا می‌زند؛ یک «سوءمدیریت اقتصادی» در لباس تقدیر!
پیام خطرناک تقدیر از ناکارآمدان
نکته نگران‌کننده‌تر، جایگاه فرد تقدیرکننده است. صالحی، که روزگاری راه‌حل مشکلات را در مذاکره و رفع تحریم‌ها می‌دانست، اکنون که نتایج ملموسی حاصل نشده، در قامت مدافع وضع موجود و مدیران ناکارآمد ظاهر می‌شود.
این یعنی تداوم چرخه‌ای معیوب؛ مسئولانی که در شکل‌گیری بحران نقش داشته‌اند، با تقدیرهای پرزرق و برق، عملکرد مدیران ناکارآمد را توجیه می‌کنند و این خود مصداق بارز «سوءمدیریت اقتصادی» در سطوح بالاست.
سفره کوچک مردم، نیازمند اصلاح نه تقدیر!
جامعه به وضوح می‌بیند که سفره‌اش روز به روز کوچک‌تر می‌شود. از صف‌های طولانی مقابل وزارت جهاد برای یک امضا تا افزایش لحظه‌ای قیمت اقلام ضروری مانند مرغ، روغن و برنج؛ همه نشانه‌ای از نیاز مبرم به اصلاح عمیق در سیستم بازرگانی کشور است.
تقدیرنامه‌ها نه تنها هیچ مشکلی را حل نمی‌کنند، بلکه توهینی آشکار به واقعیت‌های معیشتی مردم و نمایشی ناامیدکننده از «سوءمدیریت اقتصادی» است.
شفافیت و پاسخگویی، لازمه عبور از بحران
کشور امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند شفافیت، پاسخگویی و اصلاح فوری در ساختار بازرگانی است، نه تقدیرنامه‌های نمایشی. دکتر صالحی باید به جای توجیه، از گذشته خود و تصمیماتی که به تداوم فشارهای اقتصادی منجر شد، پاسخگو باشد.
همچنین، آقای مشیری باید شفاف‌سازی کند که چرا روندی که قابلیت انجام در عرض چند ساعت را دارد، ماه‌ها در پشت در اتاق او معطل می‌ماند. تا زمانی که «پاسخگویی» جای خود را به «تقدیر» ندهد و «سوءمدیریت اقتصادی» به رسمیت شناخته و اصلاح نشود، بحران گرانی و نابسامانی بازار هر روز عمیق‌تر خواهد شد.
