سرماخوردگی به قیمت سه روز مزد!
گزارشی از تأثیر آلودگی هوا و شیوع بیماریهای فصلی بر هزینههای درمانی؛ از افزایش شدید هزینه یک سرماخوردگی ساده تا فشار اقتصادی بر کارگران و اقشار کمدرآمد.
هوای آلوده تهران این روزها بیش از همیشه سلامت مردم را تهدید میکند. مردم نه تنها باید با کمبود اکسیژن و آلودگی شدید هوا دستوپنجه نرم کنند، بلکه هزینههای سرسامآور درمان و معیشت نیز به بحرانی جدی تبدیل شده است.
به گزارش اخبار سبز کشاورزی به نقل از اقتصادنیوز: آلودگی هوای تهران و سایر شهرها تنها یک تهدید سلامتی نیست؛ بلکه به یک بحران اقتصادی و اجتماعی تبدیل شده است. طبق گزارشها، بیش از ۷۰ درصد از بیمارانی که در فصلهای سرد به مراکز درمانی مراجعه میکنند، به دلیل بیماریهای تنفسی ناشی از آلودگی هوا تحت درمان قرار میگیرند.
آلودگی هوا از یک سو نفس مردم را تنگ کرده و از سوی دیگر، شیوع همزمان ویروسهای فصلی مانند آنفلوآنزا و کرونا، شرایط را سختتر کرده است. مردم با دو چالش جدی روبهرو هستند: چگونه از بیماریهای خطرناک دور بمانند و چگونه هزینههای درمان را در این وضعیت اقتصادی دشوار تأمین کنند؟ از خرید دارو گرفته تا هزینههای درمانی، همه چیز گرانتر از قبل شده و بسیاری برای تأمین هزینه یک نسخه ساده باید بخشی از درآمد ماهانه خود را هزینه کنند.
هزینه یک سرماخوردگی ساده، سه روز حقوق را میبلعد
در حال حاضر هزینه درمانی به یکی از بزرگترین معضلات اقشار متوسط و کمدرآمد تبدیل شده است. طبق بررسیهای میدانی، هزینه ویزیت پزشک در درمانگاههای عمومی بهطور میانگین حدود ۱۵۰ هزار تومان است. این رقم با احتساب هزینه دارو، آزمایش و سرم، در مجموع به حدود یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان میرسد. برای افرادی که بیمه ندارند، این هزینه معادل دستکم سه روز درآمد است. کارگری که روزانه حدود ۵۰۰ هزار تومان درآمد دارد، برای درمان یک سرماخوردگی معمولی باید سه روز حقوق خود را هزینه کند.
این شرایط برای اقشار آسیبپذیر که دسترسی محدودی به بیمه دارند، فشار مضاعف ایجاد میکند. بسیاری از آنها به دلیل مشکلات مالی، درمانهای کامل را رها کرده و به داروهای ارزانقیمت بسنده میکنند؛ موضوعی که خود به تشدید بیماریها و پیامدهای خطرناک منجر میشود.
«دارو که هیچ، یک ویتامین اضافه هم نمیتوانم بخرم!»
روایت مردم از هزینههای درمانی، عمق بحران را نشان میدهد. مادری که برای خرید داروی فرزندش به داروخانه مراجعه کرده، میگوید: «دو قلم میوه بخوای کنار داروها بگیری، خدا تومان باید بدی! آلودگی هوا به حدی رسیده که خیلیها نمیدونن باید چیکار کنن. بیماریها زیاد شده، هزینهها هم هر روز بالاتر میره. از صبح تا الان که بچمو بردم دکتر، داروهاشو گرفتم و یکدو قلم صیفیجات برای سوپ خریدم، یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان هزینه کردم.»
این فقط یکی از هزاران روایت مشابه است. وقتی آلودگی هوا یک بحران همهجانبه میشود، هزینه درمان و هزینه معیشت رویهم انباشته شده و زندگی مردم را تحت فشار میگذارد.
یکی از افرادی که دوره نقاهت بیماری را میگذراند، میگوید: «کاش این داروها فایده داشت! فقط نمیذاره تلف شیم؛ وگرنه دوره درمان خیلی طولانیه. آخرش هم فکر کنم خوب نمیشیم، ویروس بیخیال میشه!»
نفس کشیدن سخت شده؛ زندگی روزمره سختتر
یک شاگرد مغازه که مجبور است هر روز در این هوای آلوده سر کار باشد، میگوید: «من هوا میخوام، نه پول! چطور میتونم هم بیماری رو درمان کنم هم هزینههای زندگی رو بدم؟ پولی که درمیارم از ضرر این هوا کمتر نیست!»
طبق بررسیهای مرکز آمار، هزینه درمان بیماریهای تنفسی برای برخی افراد تا ۴۰ درصد از درآمد ماهانهشان است. این فشار سنگین، دسترسی به درمانهای پیشگیرانه را کاهش میدهد و شکاف طبقاتی در سلامت را بیشتر میکند. این روزها مراقبتهای بهداشتی مناسب، بیشتر در دسترس اقشار پردرآمد است و همین مسئله نابرابری سلامت را تشدید کرده است.
آلودگی هوا و بیماریهای فصلی؛ یک بحران تمامعیار
طبق گزارشها، بیش از ۷۰ درصد مراجعهکنندگان بیمارستانها در زمستان، حامل بیماریهای تنفسی مرتبط با آلودگی هوا هستند. این بحران علاوه بر افزایش هزینههای درمانی مردم و دولت، باعث کاهش بهرهوری نیروی کار و افت تولید اقتصادی نیز شده است. کاهش تولید و افزایش هزینههای درمان بهطور مستقیم بر اقتصاد کشور اثر میگذارد و معیشت مردم را تهدید میکند.
هزینههای درمان به جان مردم افتاده است
آلودگی هوا سالانه جان بیش از ۵۸ هزار ایرانی را میگیرد. هزینههای اقتصادی ناشی از آلودگی هوا در ایران حدود ۱۷ میلیارد دلار برآورد میشود؛ شامل هزینه درمان بیماریهای تنفسی، قلبی و مغزی که به شدت افزایش یافتهاند. اما فشار این هزینهها بیش از همه بر دوش طبقات پایین جامعه است.
در شرایط کنونی، آلودگی هوا و بیماریهای فصلی تنها یک بحران سلامت نیستند؛ بلکه فشار اقتصادی ناشی از هزینههای درمانی و معیشتی، زندگی بسیاری از مردم را در تنگنای بیسابقهای قرار داده است. برای اقشار کمدرآمد، این بحران به معنای انتخاب میان درمان و تأمین هزینههای زندگی است.
