درخشش نخل روغنی در سپهر نظام بهره‌برداری روغن‌های گیاهی

در 18 دسامبر 1591، یک سفر دریایی هفت ماهه از مستعمرات آفریقا به انگلستان با لنگر انداختن یک کشتی در اسکله «لایم هاوس» در لندن پایان یافت. این کشتی حامل 150 عاج فیل و 589 کیسه فلفل، 32 بشکه روغن نخل بود و گمان می‌رود که این اولین ورود روغن پالم به اروپا باشد.

اخبار سبز کشاورزی ؛ دکتر حسین شیرزاد، تحلیلگر و دکترای توسعه کشاورزی | گیاه نخل روغنی، بومی‌آفریقای غربی است، جایی که رابطه آن با انسان به هزاران سال قبل باز می‌گردد. با این حال، ارزش میادله و سودآوری آن در جنوب شرقی آسیا زمانی که تصاحب نخل روغنی توسط شرکت‌های استعماری اولین مزارع مدرن را ایجاد کرد، محقق شد و در آینده تجاری دو قرن بعد به روشنی جای خود را در میان دنیای روغن‌های خوراکی و صنعتی باز نمود.

بیشتر بخوانید: مراکش و استفاده از قدرت نرم ژئوپلیتیک کود

پالم هدیه‌ای از غرب آفریقا

نخل روغنی که با نام علمی‌" Elaeis guineensis jaq "شناخته می‌شود، از غرب آفریقا منشأ گرفته و سابقه مصرف آن به 5000 سال قبل باز می‌گردد. درخت روغن نخل یک محصول منحصر به فرد است؛ زیرا میوه آن دو نوع روغن مجزا تولید می‌کند.

روغن نخل خام از مزوکارپ و روغن خام هسته خرما از هسته؛ هر دوی این روغن ها که عمدتاً از تری گلیسیرید تشکیل شده‌اند، از نظر شیمیایی و فیزیکی با یکدیگر متفاوت هستند.

در واقع، روغن پالم از گونه‌ای از نخل‌های استوایی به نام نخل روغنی آفریقایی دریافت می‌شود. "روغن خام پالم" از میوه قرمز گوشتی نخل و "روغن هسته خرما" از خرد کردن دانه سفت میوه استخراج می‌شود. طول عمر اقتصادی نخل روغنی حدود 25 تا 30 سال است، پس از آن محصول کاهش می‌یابد و نخل آنقدر بلند می‌شود که به طور موثر برای برداشت اقتصادی نیست.

پس از گذراندن دوران طفولیت، نخل‌های بالغ بریده می‌شوند تا راه را برای نخل‌های جدید باز کنند. هنگامی‌که نخل‌های روغنی سه ساله می‌شوند، حدود 12 دسته میوه غول پیکر تولید می‌کنند که وزن هر کدام به 30 کیلوگرم می‌رسد. از ستون فقرات این دسته‌های پر جنب و جوش بیش از 3000 میوه مولد روغن رشد می‌کند.

نخل‌های روغنی بازده ثابتی دارند، زیرا از هر نخل به‌طور جداگانه هر دو هفته یکبار دسته‌های میوه تازه قابل برداشت تولید می‌شود. در کارخانه روغن نخل، خوشه‌های برداشت شده تحت فرآیند خرمنکوبی قرار می‌گیرند و میوه‌ها را از خوشه جدا می‌کنند.

آنچه باقی می‌ماند اسکلت دسته میوه است که می‌تواند برای تشکیل مالچ بازیافت شود یا در تولید سوخت‌های زیستی استفاده شود.

سرخرطومی‌خرمای آفریقایی (Rhynchophorus phoenicis) حشره گرده افشان نخل روغنی است و برای تولید محصول بسیار حیاتی است. نخل روغنی قبل از اینکه به آسیای جنوب شرقی معرفی شود، بازده اش 40 درصد کمتر از امروز بود. شش ماه پس از گرده افشانی، میوه نخل روغنی به اندازه آلو می‌رسد و از بنفش به میوه نارنجی و قرمز آتشین تبدیل می‌شود.

هر میوه حاوی حدود 50 درصد روغن است و همانطور که ذکر آن رفت؛ هم گوشت (معروف به مزوکارپ) و هم هسته آن می‌توانند روغن تولید کنند. هسته در مرکز میوه قرار دارد و جایی است که روغن هسته خرما به دست می‌آید. این روغن زرد تیره است که معمولا برای تولید مواد شوینده، لوازم آرایشی، پلاستیک و مواد شیمیایی استفاده می‌شود.

بیشتر بخوانید: نوسازی کشاورزی آینده ساز با قدرت هوش مصنوعی (AI)

روغن پالم خام که از مزوکارپ میوه استخراج می‌شود، روغن قرمز تیره ای تولید می‌کند که در انواع غذاها یافت می‌شود. در ادبیات استخراج صنعتی؛ روغن نخل خام (CPO) از میوه نخل به دست می‌آید، در حالی که روغن هسته پالم خام (CPKO) از دانه درختان گرفته می‌شود.

درختان نخل روغنی در تمام طول سال برداشت می‌شوند، به طور متوسط 10 تن میوه در هکتار تولید می‌کنند که بسیار بیشتر از محصولات سویا، کلزا و آفتابگردان است.

این بدان معناست که نخل روغنی 10 برابر زمین کمتری نسبت به سه محصول اصلی تولید کننده روغن دیگر، سویا، کلزا و آفتابگردان نیاز دارد. نخل روغنی یک گونه گیاهی گرمسیری است و در بارندگی زیاد، نور کافی خورشید و شرایط مرطوب رشد می‌کند - این بدان معناست که بهترین مناطق رشد در امتداد نوار باریکی در اطراف استوا قرار دارند- نخل پالم در بسیاری از کشورهای آفریقا، آمریکای جنوبی و آسیای جنوب شرقی کشت می‌شود.

روغن پالم 35 درصد از بازار روغن نباتی جهان را به خود اختصاص داده است. برترین بازیگران کلیدی در بازار جهانی روغن پالم شرکتهای معتبر(Wilmar، Sime Darby، IOI Corporation، Kuala Lumpur Kepong، Asiatic Development، London Sumatra، Boustead، United Plantations Bhd، Asian Agri، و PT Dharma Satya Nusantara Tbk) هستند. اندازه بازار بازار جهانی روغن پالم در سال 2020 معادل 75.45 میلیون دلار آمریکا بود.

بیشتر بخوانید: روند تجدید ساختارها در صنعت کشاورزی

تولید کنندگان و بازیگران بزرگ پالم

بازار جهانی تنها در اختیار دو کشور اندونزی و مالزی است. امروزه حدود 83 درصد از کل روغن پالم از اندونزی و مالزی تهیه می‌شود. بیش از 40 کشور دیگر مانند تایلند، کلمبیا و نیجریه آن را در مقادیر بسیار کمتر اما به سرعت در حال افزایش تولید می‌کنند.

تایلند 4 درصد از کل تولید را به خود اختصاص می‌دهد، در حالی که تولیدکنندگان برتر در آمریکای جنوبی و آفریقا کلمبیا (2 درصد) و نیجریه (2 درصد) هستند. بزرگترین مصرف کنندگان روغن پالم کشور هند (18درصد از کل جهانی)، چین (14درصد) و اتحادیه اروپا (11درصد) بزرگترین واردکنندگان روغن پالم هستند و از 2022 پاکستان هم با ( 7درصد) در غیاب ایران و به مدد کریدورهای تجاری به یک بازار مهم تبدیل شده است.

از منظر قاره ای ، آسیا 58.4 درصد از کل روغن پالم مبادله شده بین المللی را وارد می‌کند، در حالی که اروپا 20.9 درصد و آفریقا 13.3 درصد واردات دارند. سایر قاره ها 7.4 درصد باقی مانده را تشکیل می‌دهند در سال 2018، جهان 72 میلیون تن روغن نخل تولید کرد. اندونزی 57 درصد (41 میلیون تن) و مالزی 27 درصد (20 میلیون تن) را به خود اختصاص دادند.

حدود 84 درصد از تولید جهانی روغن نخل از اندونزی و مالزی تامین می‌شود. اندازه بازار بازار جهانی روغن پالم تا سال 2027 معادل 92.17 میلیون دلار آمریکا پیش بینی میگردد. مزارع نخل روغنی آب بر و پر مصرف هستند، به طوری که یک نخل روغنی متوسط در مالزی روزانه حدود 100 لیتر آب مصرف می‌کند و حدود 243000 لیتر برای تولید یک تن دسته میوه تازه مورد نیاز است.

در نهایت، بسیاری از «مشتقات روغن پالم» از طریق فرآیندهای صنعتی به دست می‌آیند که روی هم حدود 60 درصد مصرف جهانی روغن پالم را تشکیل می‌دهند .تولید روغن پالم در آسیای جنوبشرقی با ریسک هایی هم همراه است مثلا، یک رویداد آب و هوایی مانند ال نینو می‌تواند بازده و تولید را در سال آینده کاهش دهدبه طور معمول، حدود شش ماه طول می‌کشد تا تغییرات در الگوهای آب و هوا بر تولید روغن نخل تأثیر بگذارد.

بنابراین، در حالت تعادل، فصل 2022-23 ممکن است دچار افت معمول مرتبط با چشم‌انداز خشک‌تر ال نینو نشود. با این حال، بازدهی 2023-24 ممکن است کاهش یابد و به طور بالقوه تولید نهایی را کاهش دهد.

اندونزی بزرگترین تولید کننده و صادرکننده روغن نخل در جهان است. اندونزی تا 56.94 درصد از کل تولید جهان را تولید می‌کند. در اندونزی، سه بازیگر اصلی، یعنی شرکت‌های دولتی، شرکت‌های خصوصی و مالکان خرد، بر تولید روغن نخل تسلط دارند. کشاورزان خرده مالک 41.35 درصد از کل تولید روغن پالم را در اختیار داشتند و نرخ بهره وری آنها 3.43 تن در هکتار است. بهره‌وری کشاورزان خرده‌مالک در بین سه بازیگر کمترین است و نشان می‌دهد که آنها نمی‌توانند خروجی‌های خود را در بهترین حالت تولید کنند.

بهره وری پایین کشاورزان خرده مالک نشان داد که آنها نمی‌توانند نهاده‌های خود را به روش‌های کارآمد تخصیص دهند. روغن پالم نقش مهمی‌در اقتصاد ملی در اندونزی ایفا می‌کند زیرا مزارع روغن نخل فرصت‌های شغلی را به ویژه در مناطق روستایی ایجاد می‌کند، مواد خام را برای بخش صنعت فراهم می‌کند و همچنین به درآمد ارزی کمک می‌کند. علاوه بر این، روغن پالم پربازده ترین منبع روغن گیاهی برای بیودیزل است.

بیشتر بخوانید: آگرو پولی، هژمونی شرکت‌ها بر زنجیره غذایی جهانی

یک هکتار روغن پالم می‌تواند 3.5 تن روغن نباتی تولید کند. این در مقام مقایسه با دومین محصول پرمحصول، کلزا، که تنها می‌تواند 0.8 روغن نباتی در هر هکتار زمین تولید کند، بسیار کارآتراست. در حال حاضر اندونزی بالاترین تولید کننده روغن پالم و رتبه اول در جهان است. اندونزی با پیشی گرفتن از مالزی در سال 2008، توسعه سریع مزارع نخل روغنی را در دهه‌های اخیر تجربه کرده است و این کشور مسئول تقریباً 50 درصد از تولید جهانی روغن نخل در سال 2017 بوده است.

در نتیجه، یک اجماع در حال ظهور وجود دارد که صنعت روغن نخل به طور قابل توجهی برای اقتصاد روستایی اندونزی از نظر بهبود رفاه خانوار و زیرساخت‌های محلی سود برده است، این توافق به این دلیل به وجود آمده است که در مقایسه با محصولات معمولی مانند لاستیک و برنج، کشت نخل روغنی از نظر زمین و نیروی کار بازده بالاتری دارد. به نظر می‌رسد این بهره وری بالاتر محصول با افزایش درآمد کشاورزان همراه باشد.

صنعت روغن نخل برای اقتصاد مالزی اهمیت زیادی دارد. پالم حدود 2.7 درصد از تولید ناخالص داخلی مالزی را تشکیل می‌دهد و 34.3 درصد از کل صادرات جهانی روغن نخل را در سال 2020 تشکیل می‌دهد. مالزی، همراه با اندونزی، بیش از 80 درصد از تولید جهانی روغن نخل را تشکیل می‌دهند. از سال 2021، مالزی پس از اندونزی، دومین صادرکننده بزرگ روغن نخل است. حدود 2.26 میلیون مالزیایی از طریق صنعت روغن نخل امرار معاش می‌کنند که در سال 2010 توسط Palm Oil World " برآورد شده است.

روغن پالم و محصولات جانبی آن در صنایع مختلف پایین دستی مانند مواد غذایی و نوشیدنی، آرایشی و بهداشتی، دارویی، اولئوشیمیایی، بیودیزل، انرژی‌های تجدیدپذیر و مواد پیشرفته مانند نانولوله‌های کربنی کاربرد پیدا کرده است.

موسسه تحقیقات روغن پالم مالزی (PORIM) از سال 1988 ابتکاری را برای بررسی امکان تبدیل محصولات روغن نخل به سوخت انجام داده است. یکی از اولین محصولات استفاده از متیل استر روغن پالم به عنوان جایگزین دیزل بود. استفاده از متیل استرها به عنوان سوخت از نظر فنی یک جایگزین بسیار مناسب است که توسط مالزی به دست آمده است.

متیل استر روغن پالم به نام دیزل روغن پالم (POD) شناخته می‌شود. روغن پالم ارزان ترین و مقرون به صرفه ترین روغن خوراکی است. بنابراین، هنگامی‌که قیمت کالا افزایش می‌یابد، بدون شک قیمت مواد غذایی را به طور کلی افزایش می‌دهد و به تورم کمک می‌کند.

خواص تغذیه‌ای و تنوع کاربرد روغن نخل

روغن نخل دارای خواص تغذیه ای و عملکردی قابل توجهی هست که می‌تواند به نفع صنایع غذایی کشورهای در حال توسعه مورد استفاده قرار گیرد. روغن پالم حاوی α-، β- و γ-کاروتن است. اینها پیش سازهای ویتامین A هستند که از شب کوری جلوگیری می‌کند، به حفظ بافت ها کمک می‌کند و باعث رشد می‌شود.

در کشورهای در حال توسعه که کمبود ویتامین A یک مشکل بزرگ در میان بزرگسالان و کودکان است، استفاده از روغن پالم در وعده‌های غذایی در مقادیر متوسط وسیله ای نسبتا مقرون به صرفه برای اطمینان از دریافت کافی ویتامین A است.

روغن پالم حاوی فیتواسترول هایی مانند سیتوسترول، استیگماسترول و کامپسترول است. این استرول‌های چربی دوست به راحتی در دستگاه گوارش جذب می‌شوند و سپس از طریق یک سری واکنش‌های آنزیمی‌به کلسترول تبدیل می‌شوند که پیش ساز اصلی هورمون‌های استروئیدی است.

اسکوالن، موجود در روغن پالم، زمانی که مقادیر بیش از حد آن دارای یک فعالیت بازخورد منفی بر عملکرد ردوکتاز HMG-CoA، آنزیمی‌که در تولید کلسترول در کبد نقش دارد، دارد. بنابراین، استفاده متوسط از روغن پالم احتمالاً برای پروفایل چربی خون مفید است. روغن پالم سرشار از ویتامین E است که عمدتاً از توکوفرول ها و توکوترینول ها تشکیل شده است.

این ترکیبات به عنوان آنتی اکسیدان‌های قوی عمل می‌کنند که آن را نسبتاً در برابر اکسیداسیون پایدار می‌کند.هم مطالعات حیوانی و هم انسانی نشان می‌دهد که توکوترینول ها می‌توانند کلسترول پلاسما، آپولیپوپروتئین B، ترومبوکسان B2 و فاکتور پلاکتی IV را کاهش دهند.

آنها همچنین می‌توانند زوال اکسیداتیو غشاهای سلولی را مهار یا به تاخیر بیاندازند. این باعث می‌شود تا روغن پالم در برابر بیماری‌های مزمن مانند سرطان که در حال حاضر در کشورهای در حال توسعه در حال ظهور است، محافظت کند.

روغن پالم یک منبع ضروری برای کالاهای روزانه است و به طور گسترده (68 درصد ) در مارگارین، شیرینی، شکلات و تنقلات، و غذاهای بسته بندی شده و فست فود استفاده می‌شود روغن پالم پرفروش ترین روغن خوراکی است. می‌توان آن را در یکی از هر ده محصول غذایی در سراسر جهان یافت. مزیت اصلی روغن پالم به عنوان یک روغن خوراکی قیمت پایین و کاربرد بالای آن در مقایسه با سایر روغن‌های گیاهی است.

همچنین برای تولید کالاهایی که به مواد غذایی مرتبط نیستند، (کاربردهای صنعتی 27 درصد) مانند محصولات آرایشی و بهداشتی، صابون ها و مواد شوینده، گریس و جوهر چاپگر استفاده می‌شود.

علاوه بر این، روغن پالم برای تولید بیودیزل مفید است(انرژی زیستی 5 درصد ) که با توجه به نقش سوخت‌های فسیلی در انتشار گازهای گلخانه‌ای (GHG) اهمیت فزاینده‌ای پیدا کرده است. البته در برخی کشورها نسبت به سایرین از روغن پالم برای سوخت‌های زیستی بسیار بیشتری استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، در آلمان، انرژی زیستی بیشترین استفاده را دارد که 41 درصد میباشد (بیشتر از غذا که 40 درصد) است.

بنابراین انتظار می‌رود تقاضا برای روغن پالم در آینده به طور قابل توجهی افزایش یابد، که این افزایش با تطبیق پذیری کلی روغن برای تولید کالاهای روزانه و نقش بالقوه آن در کاهش تغییرات آب و هوایی حمایت می‌شود.

روغن هسته خرما به دلیل سطح بالای چربی اشباع شده، پس از سرخ کردن، پایداری اکسیداتیو بالایی را ارائه می‌دهد که آن را به گزینه ای جذاب برای رستوران ها تبدیل می‌کند.

بیشتر بخوانید: تجربه چین در احداث و نوزایی شهرهای مولد ساحلی دریا پایه

همچنین این روغن مورد توجه عرضه کنندگان مواد غذایی تجاری(شرکت‌هایی مانند Unilever، Nestlé و PepsiCo. ) قرار گرفته است زیرا در دمای اتاق جامد می‌ماند و حمل و نقل و نگهداری آن را آسان می‌کند. افزایش تمرکز مصرف‌کننده بر سلامت و تندرستی همراه با اثر نامطلوب روغن‌های نیمه هیدروژنه بر سطح کلسترول، باعث می‌شود پردازنده‌های غذا و اسنک به سمت گزینه‌های بدون چربی ترانس و مقرون به صرفه مانند روغن نخل سوق پیدا کنند.

در خصوص تقاضا برای روغن اسید پالم باید عنوان نمود که از سال 2015 تا 2020، فروش روغن اسید پالم با نرخ ثابتی افزایش یافته است و بطور متوسط بیش از 5 درصد سالیانه افزایش یافته است. روغن اسید پالم (PAO) اسید چرب مقطری است که برای خوراک بیودیزل، خوراک دام و صابون سازی استفاده می‌شود و از پساب کارخانه روغن پالم (POME) مشتق می‌شود. PAO محصول جانبی روغن پالم است که از پالایش شیمیایی به دست می‌آید و از FFA (بیش از 50 درصد ) و روغن خنثی با 2-3 درصد رطوبت تشکیل شده است.

خواصی مشابه تقطیر اسیدهای چرب نخل (PFAD) دارد، اما FFA آن به طور کلی کمتر است. اروپا روغن اسید پالم را در مقیاس بزرگ تولید می‌کند. در مقابل، در کشورهای APAC مانند مالزی و اندونزی، تولیدکنندگان روغن نخل PFAD را به جای PAO دریافت می‌کنند، زیرا در منطقه به صورت فیزیکی پردازش می‌شود.

نگرانی در حوزه سلامت؛ چگونه کلرپروپاندیول ها وارد روغن پالم می‌شوند؟

روغن پالم باید برای بهبود خواص طعمی‌و ماندگاری آن تصفیه شود. با این حال، روغن پالم که به این روش تهیه می‌شود، می‌تواند برای مصرف کنندگان خطراتی برای سلامتی ایجاد کند.

مطالعات مختلف در سال‌های اخیر وجود استرهای اسید چرب 3-مونوکلروپروپان-1،2-دیول (3-MCPD) را در روغن پالم تصفیه شده نشان داده اند. 3-MCPD زمانی تشکیل می‌شود که چربی‌ها و روغن‌ها در معرض دمای بالا، در حضور کلر آلی و غیرآلی، اغلب در طول فرآیند پالایش، قرار می‌گیرند. 3-MCPD مشکوک به افزایش خطر ابتلا به سرطان است. مطالعات حیوانی نشان داده است که مصرف بیشتر 3-MCPD منجر به آسیب کلیه و کبد و تومورهای خوش خیم می‌شود. بنابراین سازمان بهداشت جهانی برای مصرف روزانه دو میکروگرم 3-MCPD به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، حد مجاز تعیین کرده است. روغن پالم به عنوان یک ماده غذایی استفاده می‌شود و بنابراین تحت کنترل‌های دقیق کیفیت و ایمنی مواد غذایی است.

نگرانی‌های زیست محیطی

رشد سریع تقاضای بین‌المللی برای روغن نخل نگرانی‌های جهانی قابل توجهی را برانگیخته است، زیرا مزارع نخل‌های روغنی محیطی را که در آن توسعه می‌یابند بدتر می‌کنند و در نتیجه اثرات زیست‌محیطی پیچیده‌ای در کشورهای تولیدکننده ایجاد می‌کنند.

تقاضا برای روغن نخل، نیروی محرکه نگرانی‌های زیست محیطی و اجتماعی گسترده مربوط به تغییر کاربری زمین (LUC) مرتبط با گسترش مزارع نخل روغن در کشورهای تولیدکننده بوده است. از سال 1980، میزان زمینی که جهان برای پرورش نخل استفاده می‌کند، بیش از چهار برابر شده است و از 4 میلیون هکتار به 19 میلیون هکتار در سال 2018 رسیده است.

اندونزی و مالزی 63 درصد از زمین‌های جهانی را برای نخل استفاده می‌کنند. نتایج تحقیقات نشان داده که این گسترش باعث افزایش جنگل‌زدایی، از دست دادن تنوع زیستی، آتش‌سوزی جنگل‌ها و آلودگی هوا، انتشار کربن، برداشت آب و درگیری‌های زمینی می‌شود .هر سال، جهان حدود 5 میلیون هکتار از جنگل‌ها را از دست می‌دهد و حدود 80 درصد آن به دلیل توسعه کشاورزی برای تولید کالاهای اساسی کشاورزی است.

علاوه بر این، آتش سوزی در مناطق نخل روغنی در مناطقی که توسط مزارع بزرگ یا مالکان خرد اداره می‌شود، رایج است. آتش سوزی جنگل‌ها و جنگل زدایی به دلیل گسترش مزارع باعث انتشار قابل توجه گازهای گلخانه‌ای می‌شود و آلودگی جوی ناشی از این آتش سوزی ها بر سلامت انسان در مناطق اطراف و حتی ایالت‌های همجوار تأثیر می‌گذارد. اما مشخص نیست که جایگزین ها بهتر از این عمل می‌کردند.

در واقع، از آنجایی که ما می‌توانیم تا 20 برابر بیشتر از هر هکتار روغن از نخل در مقایسه با روغن‌های جایگزین تولید کنیم، احتمالاً از بسیاری از اثرات زیست‌محیطی مناطق دیگر در امان بوده است. تولید روغن پالم برای پاسخگویی به تقاضای فزاینده برای روغن‌های گیاهی رشد کرده است. تولید روغن پالم طی 50 سال گذشته به سرعت افزایش یافته است. در سال 1970، جهان تنها 2 میلیون تن تولید می‌کرد. این در حال حاضر 35 برابر بیشتر است.

توسعه مشتقات پالم

تمرکز فزاینده مصرف‌کننده بر سلامت و تندرستی همراه با اثر نامطلوب روغن‌های نیمه هیدروژنه بر سطح کلسترول، باعث می‌شود پردازنده‌های غذا و اسنک به سمت مشتقات روغن نخل بدون چربی ترانس و بدون GMO سوق پیدا کنند. فراکسیون ها و سایر مشتقات روغن پالم خام حدود 60 درصد از مصرف جهانی روغن پالم را تشکیل می‌دهند چنانکه تولید محبوب ترین روغن نباتی جهان در سه دهه گذشته پنج برابر شده و به نزدیک به 77 میلیون تن در سال 2021 رسیده است.

مشتقات روغن پالم با نام هایی مانند سدیم لوریل سولفات یا پروپیلن گلیکول در مواد تشکیل دهنده ذکر شده است. گسترش سریع مزارع نخل روغنی در سراسر مناطق استوایی به تخریب زمین و انتشار گازهای گلخانه ای کمک کرده است و سازمان‌های غیردولتی را به مبارزه برای پایداری و مسئولیت پذیری سوق داده است. تقاضای جهانی برای روغن‌های گیاهی طی 50 سال گذشته به سرعت افزایش یافته است. نخل به عنوان پربازده ترین محصول روغنی، مقدار زیادی از این محصول را به خود اختصاص داده است. بازده جهانی روغن به صورت میانگین مقدار روغن نباتی تولید شده (بر حسب تن) در هکتار اندازه گیری می‌شود.

نخل روغنی در هر هکتار 4 تا 10 برابر بیشتر از سایر منابع روغن گیاهی مانند سویا یا نخل نارگیل تولید می‌کند( از هر هکتار زمین می‌توان حدود 2.9 تن روغن پالم تولید کرد که این مقدار تقریباً چهار برابر بیشتر از جایگزین هایی مانند روغن آفتابگردان یا کلزا که در آن در هر هکتار حدود 0.7 تن دریافت می‌کنند و 10 تا 15 برابر بیشتر از جایگزین‌های محبوب مانند روغن نارگیل یا بادام زمینی است). این کارخانه تنها 9 درصد از 322 میلیون هکتار زمین مورد استفاده برای تولید محصولات روغنی در سطح جهان را تشکیل می‌دهد، اما 36 درصد از روغن را تولید می‌کند. این باعث می‌شود که استفاده کارآمد و سودآور از زمین باشد.

ارزش اقتصادی روغن پالم به مشاغل، زیرساخت ها و درآمدهای مالیاتی تبدیل می‌شود. از آنجایی که جهان به دنبال کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی و انتقال به سمت منابع انرژی تجدیدپذیر است ، تقاضای جهانی برای مواد اولیه سوخت زیستی همچنان در حال افزایش است.

روغن پالم با بازده بالای روغن و کاربردهای همه‌کاره‌اش، می‌تواند یک ماده اولیه ضروری برای تولید سوخت زیستی باشد و جایگزینی برای سوخت‌های فسیلی باشد. محصول جانبی فرآیند پالایش، تقطیر اسید چرب نخل است. این بقایای قهوه ای روشن، نیمه جامد و غیر خوراکی به عنوان ماده اولیه در تولید بیودیزل و همچنین برای تولید شمع، صابون، خوراک حیوانات و برخی محصولات شیمیایی به طور فزاینده ای محبوب می‌شود.

سالانه حدود 3 میلیون تن تقطیر اسیدهای چرب در سراسر جهان از طریق پالایش روغن پالم تولید می‌شود. بحث بر سر این است که آیا به دلیل ارزش بازار و کاربردهای فراوان آن، اصلاً باید به عنوان یک «بقایای فرآوری» در نظر گرفته شود؟ بازار جهانی بخش روغن هسته پالم در سال 2020 10.2 میلیارد دلار بود. و پیش بینی می‌شود تا سال 2026 به 14 میلیارد دلار برسد که نشان دهنده نرخ رشد ترکیبی سالانه 5.4 درصد است.

ایالات متحده بزرگترین بازار منطقه ای بخش روغن هسته پالم را تشکیل می‌دهد که 28.8 درصد از فروش جهانی را در سال 2020 به خود اختصاص داده است. اندازه بازار روغن پالم در سال 2022 به 62.8 میلیارد دلار ارزش داشت و پیش بینی می‌شود تا سال 2030 به 103.5 میلیارد دلار برسد و از سال 2023 تا 2030 با متوسط 5.35 درصد سالیانه رشد کند بخش روغن هسته پالم تا سال 2026 به 14 میلیارد دلار می‌رسد. پیش‌بینی می‌شود چین، دومین اقتصاد بزرگ جهان، تا سال 2026 به اندازه بازار تخمینی 11.7 میلیارد دلار آمریکا برسد.

تحلیل منطقه‌ای بازار جهانی روغن نخل

رشد آینده در بازار با توجه به اهمیت روزافزون روغن پالم پایدار تایید شده (CSPO) در برابر پس زمینه نگرانی‌های عمومی‌در مورد مسائل زیست محیطی، اجتماعی و جنگل زدایی مرتبط با کشت روغن نخل بستگی دارد. تقاضا برای روغن پالم تولید شده پایدار نیز به دلیل تمرکز فزاینده کشورهای توسعه یافته بر روی سوخت پاک و سبز و کاربرد رو به رشد به عنوان ماده اولیه در تولید سوخت زیستی است.

بازده بهره وری سوخت زیستی روغن پالم بالاترین میزان را در بین تمام محصولات دانه‌های روغنی دارد. از دیگر عواملی که باعث افزایش مصرف روغن پالم می‌شود، می‌توان به ویژگی ارزان ترین روغن نباتی بودن آن اشاره کرد. آسیا و اقیانوسیه بر کل بازار جهانی روغن نخل از اندونزی و مالزی تسلط دارد. در سال 2022 اندونزی به طور جداگانه دارای 43.5 میلیون تن بود. اندونزی و مالزی بزرگترین صادرکنندگان روغن پالم هستند که مجموعاً 45.8 میلیون تن را در سال 2020-2021 صادر کرده اند.

هند بزرگترین واردکننده روغن پالم با ارزش 5.5 میلیارد دلار در سال 2020 است. هند بزرگترین مصرف کننده روغن پالم در جهان، دولت هند در تلاشی تهاجمی‌به سوی خودکفایی در روغن‌های گیاهی، گسترش سریع مزارع نخل داخلی را در اولویت قرار داده است تا میزان مصرف روغن پالم را در 15 سال آینده دو برابر کند. ایالات متحده بیش از یک میلیارد دلار روغن پالم وارد کرده است.

منطقه اروپا نیز افزایش مصرف روغن پالم را در پسا کوویید تجربه کرده است. مزارع روغن پالم توسط بسیاری از کشورهای تولید کننده به دلیل نگرانی‌های زیست محیطی کنترل می‌شود. اندونزی تلاش‌های خود را در "مزارع پایدار" با 2 میلیون هکتار مزرعه گواهی شده گسترش می‌دهد.

آمریکای لاتین 340 هزار هکتار نخل روغنی کاشته است که دارای "گواهینامه پایداری(RSPO) " هستند انتظار می‌رود در آینده منطقه آسیا پاسیفیک بالاترین سهم را در بازار جهانی روغن نخل داشته باشد در سال 2022، مصرف داخلی اندونزی حدود 18 میلیون تن (حدود 45 درصد از کل تولید اندونزی) بودکه بیش از نیمی‌از آن برای تولید بیودیزل و مواد اولئوشیمیایی(مواد اولئوشیمیایی از طریق واکنش‌های شیمیایی تولید می‌شوند که ساختار زنجیره تری گلیسیرید را تغییر می‌دهند تا راه را برای کاربردهای بالقوه بیشتری مانند چسب ها و محصولات پاک کننده را باز کنند) استفاده شد.

بنابراین این کشور سعی خواهد نمود تا در سالهای آتی ذخایر بافر خود را توسعه دهد. بازده نخل جهانی در طول زمان افزایش یافته است، اما بسیار کمتر از افزایش تقاضا است. در حال حاضر جهان حدود 322 میلیون هکتار را به محصولات دانه‌های روغنی اختصاص داده است.

این منطقه ای شبیه به وسعت هند است. اگر نفت زیستی جهانی فقط از نخل تامین می‌شد، به 77 میلیون هکتار زمین نیاز داشتیم که اکنون تقریباً چهار برابر کمتر است. اگر ما آن را از کلزا تهیه کنیم، به منطقه ای شبیه به اندازه امروزی نیاز داریم.

از نارگیل، منطقه ای به اندازه کانادا؛ و در شدیدترین حالت، ما باید 2 میلیارد هکتار را به دانه کنجد اختصاص دهیم - کمی‌بیشتر از مجموع کانادا، ایالات متحده آمریکا و هند. از این نظر، روغن پالم یک محصول «محافظه زمین» بوده است. تغییر به گزینه‌های جایگزین به این معنی است که جهان باید از زمین‌های کشاورزی بیشتری استفاده کند و با هزینه‌های زیست محیطی ناشی از آن مواجه شود. بایکوت جهانی روغن پالم مشکل را حل نمی‌کند: به سادگی آن را به جای دیگری منتقل می‌کند، و در مقیاسی بزرگ‌تر، زیرا جهان برای پاسخگویی به تقاضای انواع روغن ها به زمین‌های بیشتری نیاز دارد.