کمیسیونی نه برای تولیدکنندگان
انتخابات هیات رئیسه کمیسیون کشاورزی و صنایع وابسته به آن در اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران (پارلمان بخش خصوصی) در روزهای پایانی شهریور امسال برگزار گردید

انتخابات هیات رئیسه کمیسیون کشاورزی و صنایع وابسته به آن در اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران
(پارلمان بخش خصوصی) در روزهای پایانی شهریور امسال برگزار گردید و طی آن محسن امینی با 14 رای به ریاست کمیسیون «کشاورزی و صنایع وابسته» اتاق بازرگانی انتخاب گردید. همچنین ناصر مرادی و محمدرضا صدیقپور به ترتیب با 12 و 10 رای بهعنوان نائبرئیس انتخاب شدند.
به گزارش «دام و کشت و صنعت» در نتایج انتخابات هیاترئیسه کمیسیون کشاورزی و صنایع وابسته، دو نکته حائز اهمیت است؛ اول آن که در این رایگیری بهنظر میرسد اتفاقنظر بالایی روی افراد انتخاب شده نیست، بهطوری که آقای محسن امینی، رئیس کمیسیون با 14رای به این سمت انتخاب شد و آقایان مرادی و صدیقپور هر کدام با 12 و 10 رای بهعنوان نوابرئیس انتخاب گردیدند؛ که این موضوع احتمالا کار افراد منتخب را مقداری سخت خواهد کرد و در ادامه راه برای تصمیمگیری در موضوعات مختلف، قدرت عمل و مانورپذیری آنها را تحتتاثیر قرار خواهد داد.
برتری صنایع به بخش تولید
نکته دوم و بسیار مهمتر در انتخابات کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی ایران آن است که بهطور عمده در این کمیسیون، بخش صنایع وابسته به کشاورزی نسبت به بخش تولید، برتری بیشتری دارد و منتخبان بیشتر از بخشهای صنایع وابسته به کشاورزی هستند.
گو اینکه اساسا چنین سنت دیرینهای پیوسته در اتاق بازرگانی حاکم بوده و بخشهای تولیدی کشاورزی، دام، طیور، شیلات و … چندان که باید مورد توجه قرار نگرفته و این موضوع میتواند از جمله ایرادهای پارلمان بخش خصوصی باشد.
تشکلهای بخش تولید، صنایع و بازرگانی و صادراتی در حوزه کشاورزی، همگی در اتاق و کمیسیون کشاورزی آن حضور دارند، اما معمولا منتخبان هیأت رئیسه کمیسیون از بخش صنایع بوده و بخشهای تولیدی، برجستگی کمتری دارند.
هر چند که در یک نگاه کلی، سرنوشت این سه به هم گره خورده است؛ یعنی وجود بخشهای صنایعتبدیلی قدرتمند و نیز بخش بازرگانی قوی در کنار تولیدات بخش کشاورزی از اهمیت بالایی برخوردار است و این سه میتوانند در یک ارتباط منطقی و اصولی مقدمات رشد همدیگر و درنهایت رشد و توسعه بخش کشاورزی را فراهم آورند و با اجرای صحیح برنامههایی مانند کشاورزی قراردادی، افزایش فرآوری محصولات کشاورزی و بالا بردن ارزشافزوده این محصولات و نیز بازاریابی داخلی و خارجی، بسیاری از مشکلات بخش کشاورزی را رفع و از طرفی بهمنظور بهرهوری بالاتر از منابع آب و خاک و هدایت الگوی کشت به سمت و سوی منطقی، گام بردارند.
هنوز هم دیر نیست
بهنظر میرسد کمیسیون کشاورزی میتواند از امکانات موجود و در اختیار خود برای پیشبرد برنامهها و رفع مشکلات، استفاده بهینه نماید، اما به نظر برخی فعالان، کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی، نتوانسته از این پتانسیل به خوبی استفاده و آنچنان که باید و شاید در روند تصمیمگیریها و سیاستگذاریها تاثیرگذار باشد؛ بهویژه در مواردی مانند ارتباطات با کمیسیون کشاورزی، آب و محیطزیست مجلس شورای اسلامی و حضور در جلسات کمیسیون کشاورزی مجلس و تاثیر بر تصمیمگیریها، عملکرد چندان موفقی نداشته است که امید میرود در دوره جدید این نقیصهها را در نظر قرار داشته باشد.
ماهنامه دام و کشت و صنعت - شماره ۲۵۷- مهر سال ۱۴۰۰