سگ‌ها چگونه فکر می‌کنند؟ بخش دوم
در مطلب گذشته مطالبی درباره نحوه فکر کردن سگ‌ها ارائه کردیم، اکنون قصد داریم درباره نقش ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه در بروز رفتار سگ صحبت کنیم.
در مطلب گذشته مطالبی درباره نحوه فکر کردن سگ‌ها ارائه کردیم، اکنون قصد داریم درباره نقش ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه در بروز رفتار سگ صحبت کنیم.
اخبار سبز کشاورزی ؛ سگ‌ها این توانایی را دارند که درباره وقایع و اتفاقات پیش‌بینی سریعی را انجام دهند و این پیش‌بینی می‌تواند منجر به این شود که این موجودات شایستگی زیستی سطح بالاتری داشته باشند.
پیش‌بینی سگ‌ها چند جانبه است و توسط اندام‌های چشایی، بویایی و شنوایی انجام می‌شود و در نهایت منجر به سریع‌ترین واکنش نسبت به محرک‌های محیطی می‌شود. هرچه دریافت سگ از محیط کامل‌تر باشد می‌تواند اقدام مفیدتر و سریع‌تری را انجام دهد.
بیشتر بخوانید: سگ‌ها چگونه فکر می‌کنند؟
سگ‌ها در زمان تولد صرفاً از حس بویایی خود استفاده می‌کنند و به مرور بعد از سن بیست‌روزگی حس چشایی و شنوایی نیز به اندازه حس بویایی، ولی بسیار تاثیرگذار فعالیت خود را آغاز می‌کند.
دقیقاً از همین زمان است که سگ‌ها از دریافت‌های محیطی خود برای شکل دادن به شخصیت‌شان استفاده می‌کنند. همانند بسیاری از موجودات، شخصیت سگ‌ها در سنین مختلف می‌تواند متفاوت باشد. دلیل این تفاوت این است که برداشت سگ‌ها از محیط‌ها مختلف با برداشت‌های متفاوت ایجاد می‌شود.
به‌عنوان مثال سگی که هنوز به سن سه‌ماهگی نرسیده است، تلاش خود را می‌کند تا از آسان‌ترین راه ممکن خود را به منابع مورد نیازش برساند. این سگ در این سن درصورت بروز درگیری با هم سن و سال‌های بزرگ جثه‌تر و موجودات دیگر بسیار تحت‌تاثیر قرار می‌گیرد و تا زمانی‌که نتواند بر ناکامی ناشی از اتفاقات گذشته غلبه کند این رفتار را از خود بروز می‌دهد و صرفاً تلاش در عوض کردن مسیر و رسیدن به امن‌ترین راه ممکن برای رسیدن به منافع خود را خواهد داشت.
به مجرد اینکه سگ بتواند اعتماد به نفسش را به دست بیاورد و از اتفاقات گذشته برای آینده استفاده کند می‌تواند دارای قلمروی شود و در قلمرو خود تمام مایحتاجش را مرتفع سازد. نتیجه این اتفاق این است که سگ در سنین مختلف رفتارهای متفاوتی را از خود بروز می‌دهند.
اگر فرض ما بر این باشد که سگ در سن حدود سه ماهگی شخصیتی را کسب کرده و قرار است تا آخر عمر سوار بر همان شخصیت شود، کاملا اشتباه کرده‌ایم؛ چراکه شخصیت سگ‌ها به مرور می‌توانند تغییر کنند.
مثالی دیگر اینکه همان سگ را در نظر بگیرید که در دوران کودکی نتوانسته است از پس خواهر و برادرهای خود برآید، این سگ به‌صورت ناخواسته نسبت به سگ‌های دیگر پرخاشگرتر می‌شود و این پرخاشگری به‌دلیل فشارهای وارده اتفاق می‌افتد و به‌عنوان مکانیسمی است که می‌تواند سگ را به خواسته خود می‌رساند.
در نتیجه رفتار تحکم‌آمیز همسالان به‌مثابه پله‌ای است برای اینکه سگ بتواند از پس مشکلات محیطی و ضعف فیزیکی یا روانی خود استفاده کند.
نکته بسیار مهم این است که سگ‌ها می‌توانند از این رفتارها برای خرید زمان و فرصت پیدا کردن استفاده بکنند که این دوران مهم‌ترین چالش زندگی یک سگ کوچک می‌تواند باشد.
در هر صورت سگی که از این چالش تجربه گرانبهایی به دست آورد می‌تواند از آن جهت حفظ بقای خود استفاده کند. پس این شخصیت ضعیف به‌صورت ژنتیکی به سگ رسیده است که می‌تواند به ایجاد سگی با اعتماد به نفس بالا یا سگی پرخاشگر و سلطه‌جو این سگ شود.
هرچه سطح این خشونت‌ها در کودکی و در محیط بیشتر باشد باید انتظار بازخوردهای سنگین‌تر و محکم‌تری را از سگ نسبت به محیط اطراف سگ‌ها و موجودات دیگر داشته باشیم.
فرض دیگر این است که در یک خانواده که شامل چند توله سگ می‌شود تعدادی از سگ‌ها دارای شخصیت سست و متزلزلی هستند و یک سگ از نظر شخصیتی که از پدر و مادر کسب کرده است ثبات بیشتر و استقلال بیشتری دارد، در نتیجه این سگ می‌تواند به سادگی بر سگ‌های دیگر تحکم کند و شایستگی زیستی سطح بالاتری را برای خود ایجاد کند.
