پرونده واگذاری کشت و صنعت مغان به دادگاه می رود؟

باقلوای کشت و صنعت مغان در حلقوم شیرین تر از عسل آب شد

حضرت آقای ژایله، ارباب شیرین عسل حدود 40 هزار هکتار اراضی کشت و صنعت مغان (به طول 52 کیلومتر در عرض 32 کیلومتر) با تمام تجهیزات، منصوبات، تأسیسات، ابنیه، مجوزها، حق آب ها، ماشین‌آلات، کارخانه ها، دامداری ها (فقط یک قلم 15 هزار رأس دام اصیل شیری که هر رأس دام شیری مولد و مرغوب تا 70 میلیون تومان ارزش اقتصادی دارد)، صنایع تبدیلی، کارخانه قند، کارخانه فرآوری بذر، کارخانه خوراک دام و… (در مجموع مساحتی بزرگتر از شیراز یا بخوانید یک کشور کوچک) را به متری حدوداً قیمت روز یک پفک نمکی (متری 6 هزار و پانصد تومان) خریداری کرد و صدایی از حلقوم هیچ‌کسی در نیامد.

و پس از آن بود که فروشگاه های زنجیره ای شیرین عسل در هر کوی و برزن پا گرفت و کشاورزان شاهد بودند کاخ روی کاخ ساخته شد اما هیچ یک از امضاءکنندگان پای سند واگذاری تقریباً رایگان انجیل کشاورزی ایران مواخذه نشد و اگر رئیسی به فریاد این مظلوم حوزه کشاورزی نمی رسید به راحتی نوشیدن یک آب عسل شیرین و گوارا کل کشت و صنعت مغان نوشیده شده بود.

متأسفانه در بین مسئولان ارشد کشاورزی هم هیچ کس اما نپرسید چرا مرکز تولید بذور هیبرید ذرت کشور ناگهان خاموش شد چرا واگذارکنندگان و خریدار در هیچ مرجعی پاسخگو نشدند.

باید منتظر بمانیم تا ببینیم رئیسی توان برگرداندن این بزرگ کشت و صنعت را به مادر وطن دارد؟ آیا این پرونده به دادگاه مجرمان اقتصادی می رود؟ آیا واگذارکنندگان محاکمه می شوند؟ آیا این مجتمع بزرگ برای خرید توسط سرمایه گذاران داخلی، خارجی و کارآفرینان مقیم خارج کشور به مزایده گذاشته می‌شود؟ آیا تعاونی ها و اتحادیه های کشاورزی برای خرید آن (به صورتی که به خریدار قبلی فروخته شده، پا پیش می گذارند؟ و ده ها آیای دیگر ….

نویسنده: قاسم گلباف