آلودگی مزارع به میکروپلاستیک

بررسی‌های جدید نشان داده که کودهای تولید شده از فاضلاب‌ها و پسماندها که به میزان گسترده‌ای در اراضی کشاورزی به کار برده می‌شوند می‌توانند مقادیر عظیمی از میکروپلاستیک‌ها را به مزارع وارد کنند.

به گزارش اخبار سبز کشاورزی ، پسماندهای حاصل از فرآوری لجن فاضلاب‌ها که منابع غنی از عناصری نظیر فسفر و ازت هستند و به‌منزله یک کود خوب در اراضی کشاورزی استفاده می‌شوند می‌توانند حاوی میکروپلاستیک‌هایی باشند که برای محیط‌زیست مضر هستند.

مطالعات جدید نشان می‌دهد که یک کامیون حاوی این پسماند مقادیر زیادی از میکروپلاستیک‌ها را به همراه دارد که مستقیماً با پاشیده شدن آنها بر روی خاک وارد محیط‌زیست می‌شوند که در وهله اول اراضی کشاورزی اروپا می‌توانند به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین منابع آلوده به این آلاینده‌ها در جهان درآیند.

پسماندهای فاضلاب به منزله یک منبع پایدار از کود هم در اراضی کشاورزی بزرگ و هم باغچه‌های خانگی مصرف می‌شوند. این مطالعات در حال توضیح دادن این مسئله هستند که این مواد برای محیط زیست و ارگانیسم‌های زنده، مناسب و بی‌خطر نیستند.

نتیجه یک مطالعه در سال گذشته که کودهای به کار برده شده در باغچه‌های خانگی را آنالیز کرده بود نشان داد که سطح مواد سمی «PFAS» برای تمام مواد شیمیایی در تمامی نمونه‌برداری‌ها ناسالم بوده است.

این تحقیق دریافت که روش‌های به کار برده شده در فرآوری پسماندها موجب شکسته شدن و بی‌اثری این مواد شیمیایی نمی‌شود و همانگونه که این مواد در سطح وسیعی از مزارع استفاده می‌شود به همان نسبت وارد محصولات غذایی و آب‌هایی زیرزمینی می‌گردند.

این مطالعات جدید توسط دانشمندان دانشگاه‌های کاردیف و منچستر با تمرکز بر روی تمام اراضی کشاورزی اروپا به اجرا درآمد.

این بررسی‌ها در دو منطقه از انگلستان با یک جمعیت 300هزار نفری انجام و معلوم شد که گیاهان قادر هستند ذرات پلاستیک بین یک تا 5 میلی‌میکرون را به‌طور 100درصد جذب و مانع از لغو آنها به داخل آب‌های زیرزمینی گردند.

هر گرم از پسماند فرآوری شده می‌تواند حاوی بیش از 24عدد میکروپلاستیک باشد که در حدود یک درصد از وزن آن را تشکیل می‌دهد. این بررسی نشان داد که بین 31 تا 42هزار تن یا هزاران میلیارد ذرات پلاستیک، سالانه وارد خاک‌های اروپا می‌شود. بر این اساس غلظت و تجمع میکروپلاستیک‌ها در آب‌های سطحی و اقیانوس‌ها در حد غیرقابل باوری است.

هنوز پرسش‌هایی وجود دارد مبنی‌بر اینکه آیا میکروپلاستیک‌ها باید در مراکز فرآوری به‌طور کلی حذف شوند و یا این‌گونه وارد محیط زیست و در انجام معدم‌سازی شود.

فقدان یک استراتژی روشن از سوی شرکت‌های آب و فاضلاب به منظور مدیریت میکروپلاستیک‌ها در پسماندهای فاضلاب به آن معنی است که این آلاینده‌ها همچنان به خاک برگردانده شده و اکثراً وارد آب‌های زیست‌محیطی می‌شوند.

یافته‌ها، دیدگاه‌های جدیدی درمورد مهاجرت و جابه‌جایی میکروپلاستیک‌ها در محیط زیست دارند، اما به نظر می‌رسد که هیچ کدام به اندازه تحقیقی که اخیراً در این زمینه انجام یافته، نیستند.

یک بررسی در سال 2018 نشان داد که میکروپلاستیک‌های موجود در نمونه‌های مدفوع انسانی در سراسر جهان و نمونه‌های خون و در عمق شش‌ها برای اولین‌بار مشاهده گردیده است.

یک تحقیق دیگر آشکار کرد که چگونه میکروپلاستیک‌ها می‌توانند موجب سرعت بخشیدن به رشد گونه‌هایی از باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها و انگل‌هایی که نسبت به اکثر آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم هستند و می‌توانند عامل بسیاری از بیماری و نیز حمل عوامل بیماری از فواصل دور به دریاها گردند.

مهدی رجول دزفولی