تولید؛ یا واردات؛ آیا جنگ ادامه خواهد یافت؟
در سال‌های گذشته، هنگامی که تولیدکنندگان نمایشگاه محصولات خود را در پارک گفت‌وگو برپا می‌کردند، برخی واردکنندگان نیز همراه ایشان بودند و
اخبار سبز کشاورزی؛ در سال‌های گذشته، هنگامی که تولیدکنندگان نمایشگاه محصولات خود را در پارک گفت‌وگو برپا می‌کردند، برخی واردکنندگان نیز همراه ایشان بودند و داشته‌های خود را در معرض دید علاقه‌مندان قرار می‌دادند.
اما به دلیل نفوذ مافیای واردات و محصولات آماده مصرف بی‌کیفیت، برپاکنندگان آن نمایشگاه تصمیم گرفتند که نمایشگاهی جامع برپا نمایند و حساب خود را از واردکنندگان جدا نمایند.
در مقابل، واردکنندگان در محلی دور از شهر و پرترافیک در نمایشگاه ایران‌مال یک سالن را برای واردکنندگان اختصاص دادند. اگرچه در سال‌های گذشته این دو نمایشگاه همزمان برپا می‌شد، اما امسال و برای دورشدن از رقابت ناسالم تصمیم برآن شد که این دو نمایشگاه با فاصله زمانی مشخصی برپا شود تا متخصصان و علاقه‌مندان برای حضور در نمایشگاه دچار چالش و همزمانی برنامه‌ها نشوند.
البته همان موقع هم گفته می‌شد که همزمان برگزار کردن این دو نمایشگاه در واقع خدمت به بازدیدکنندگان و مخاطبان است؛ چراکه وقتی یک گروه برای بازدید از یکی از این دو نمایشگاه به تهران می‌آید، می‌تواند از نمایشگاه دیگر هم بازدید کند؛ و به این ترتیب در وقت و هزینه‌های رفت و آمد صرفه‌جویی می‌شود.
اما در همان حال این نکته نیز مطرح است که چون بازدید از هر دو نمایشگاه در یک روز امکان‌پذیر نیست، مخاطب حتما باید در تهران اقامت بگزیند که هزینه‌های آن در تهران(اگر خانه اقوام و فامیل نباشد)، کمتر از هزینه‌های رفت و برگشت نیست.
با این همه، بسیاری از ناظران معتقدند که برگزاری دوگانه این نمایشگاه‌ها، یعنی نمایشگاهی که به واردکنندگان تعلق دارد و هر ساله در یک سالن نمایشگاه ایران‌مال برگزار می‌شود و نمایشگاه، بزرگ و بین‌المللی که چندسالی است عنوان جامع را بر خود نهاده در مرکز نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران برپا می‌شود؛ که عموما تولیدکنندگان نهاده‌های کشاورزی، بذر، سم، ماشین‌آلات و ادوات تاسیسات آبیاری و ...، برای مخاطبان نوآوری‌ها را ارائه می‌دهد.
در این‌مورد البته ذکر این نکته مهم است کسانی که از نهاده‌ها و محصولات خارجی و وارداتی استفاده می‌کنند، معمولا به کالای ایرانی چندان توجهی نمی‌کنند و افرادی که کشت و زرع خود را بر استفاده از محصولات ایرانی استوار کرده‌اند، از برندهای خارجی و غیرایرانی استفاده نمی‌کنند.
بنابراین در کلیت ماجرا نمی‌توان تصریح کرد که این دو نمایشگاه قرار است بازار یکدیگر را تصاحب نمایند؛ اما چنین واقعیتی مانع از رقابت‌های بی‌رحمانه میان این دو نشده است؛ هر دو بخش معتقدند که به تنهایی می‌توانند نیاز به نهاده‌ها در مزارع کشور را در زمینه‌های کود، سم، بذر اصلاح شده و ماشین‌آلات کشاورزی تامین کنند، در حالیکه واردات نهاده‌های بی‌کیفیت خارجی مشابه محصولات تولید داخل تنها حیف و میل کردن ارز است.
البته به‌نظر می‌رسد، تمام تولیدکنندگان، در زمینه‌هایی نظیر بذرهای هیبریدی، نمی‌توانند تمام نیازهای کشور در این زمینه را تامین کنند؛ اما در مورد کود و سم ظرفیت تولیدی بیشتر از نیاز کشور دارند.
به علاوه، هم اکنون در موارد معدودی هنوز کشورمان در برخی از گونه‌های سم و کود که توان تولید آن در داخل کشور نیست؛ نیازمند واردات است. نکته‌ای که در این میان وجود دارد، رقابت میان دو گروه واردکننده و تولیدکننده است.
در این میان تولیدکنندگان می‌پرسند در حالی که یک تولیدکننده فقط برای خرید و واردات ماده موثره و مواد اولیه ارز دریافت می‌نماید، چرا واردکنندگان حتی برای کارتن و کارگر حمل و نقل محصول نهایی، ارز یارانه دریافت می‌کنند؟
مقامات دولتی در مقابل این اعتراض تولیدکنندگان پاسخ صریحی نمی‌دهند و بارها نگارنده با رده‌های گوناگونی از مدیران کشاورزی کشور در این مورد صحبت کرده است.
مدیران ارشد دولتی در این مورد فقط توضیح می‌دهند که اولویت‌شان تولید کالا و نهاده در داخل است؛ اما اگر ضرورت تامین امنیت غذایی در نظر گرفته شود، آن‌گاه اگر نیاز باشد، استفاده از کالا و محصول وارداتی نیز مجاز است.
اظهاراتی که امسال و در افتتاحیه نمایشگاه واردکنندگان نهاده‌های کشاورزی در مرکز نمایشگاهی ایران‌مال بر زبان آورده شد، نشان می‌دهد که در دولت اراده آشکاری برای حمایت از تولید نهاده‌های کشاورزی وجود دارد و رضایت به واردات سم و کودی می‌دهد؛ که مشابه آن در داخل تولید نمی‌شود.
عده‌ای معتقدند تقویت واردات با ارزهای حمایتی به رانتی بازمی‌گردد که پیدا و پنهان دست‌اندرکاران بخش خصوصی و احتمالا دولتی از آن منتفع می‌شوند و باعث شده تا برخی از تولیدکنندگان در کنار تولید خود، به واردات هم مشغول شوند و از آن منبع درآمد قابل اعتنایی را نصیب خود سازند. با این شرایط، پافشاری تولیدکنندگان بر حفظ هویت مستقل‌شان از واردکنندگان نیز ادامه پیدا می‌کند و تولیدکنندگان استقلال خویش را از دست نخواهند داد.
از این بابت احتمالا دوگانگی میان نمایشگاه واردکنندگان و تولیدکنندگان که هم اکنون وجود دارد، باقی خواهد ماند و یکتا شدن این دو، چشم‌اندازی نخواهد داشت.
