نکاتی در مورد تفاوت قهوه فوری و قهوه معمولی
قهوه‌شناس باشیم
بسیاری از ما اطلاعات کمتری در مورد قهوه و انواع آن داریم. نسکافه، کاپوچینو، قهوه‌ترک، اسپرسو، کافی‌میکس و... همه از انواع قهوه هستند.
نوشیدنی محبوب ما ایرانیان چای است و به همین دلیل شاید بسیاری از ما اطلاعات کمتری در مورد قهوه و انواع آن داریم. نسکافه، کاپوچینو، قهوه‌ترک، اسپرسو، کافی‌میکس، آمریکانو، کافه لاته و … همه از انواع قهوه هستند اما تفاوت‌هایی نیز با هم دارند.
دانه‌های زرد رنگ قهوه، درون میوه‌های قرمز رنگ‌خام و بدبویی قرار دارند که پس از خارج کردن آن از درون میوه، تخمیر، خشک، سپس برشته و به رنگ قهوه‌ای تیره در می‌آیند که این روزها آن را به شکل دانه کامل یا پودر شده در بازار می‌بینیم.
با توجه به این‌که قهوه در چه کشور و چه منطقه‌ای کشت شده باشد، طعم و رنگ متفاوتی دارد و بنا به روش یا دستگاهی که قهوه را دم می‌کنند و همچنین میزان شکر و شیری که به آن افزوده می‌شود، نام‌های مختلف اسپرسو، کاپوچینو، کافی‌میکس و … می‌گیرد.
قهوه فوری و قهوه معمولی
این روزها در بسیاری از فروشگاه‌ها و در میان انواع قهوه دانه‌ای، پودری یا کافی‌میکس، شاهد انواع قهوه‌های فوری هستیم، اما این قهوه چه فرقی با قهوه معمولی دارد؟
دانه قهوه دارای مقداری فیبر نامحلول است. یعنی اگر دانه قهوه را آسیاب کرده و در آب بجوشانیم، فیبر آن رسوب و رنگ قهوه‌ای در آب‌جوش حل می‌شود. حال اگر به روش صنعتی و با استفاده از صافی، رسوب را حذف و محلول حاصل را تبخیر، خشک و آسیاب کنند، قهوه فوری حاصل می‌شود که در زمان ریختن آن در آب‌جوش، قهوه آماده به‌دست می‌آید.
البته رنگ انواع قهوه فوری ممکن است با یکدیگر متفاوت باشد و این موضوع به نوع قهوه و روش خشک کردن آن بستگی دارد و نشان‌دهنده فساد یا تعیین‌کننده کیفیت و طعم محصول نیست.
اغلب قهوه‌های پودری معمولی، عطر و طعم اصیل خود قهوه را می‌دهند اما به‌دلیل آن‌که قهوه‌فوری طی فرآیند تهیه تا اندازه‌ای عطر و طعم خود را از دست می‌دهد، گاهی آن را با شیر، شکر، شکلات، فندق، کارامل یا کاپوچینو طعم‌دار می‌کنند.
قهوه فوری یا نسکافه
قهوه را به دو روش تهیه می‌کنند؛ با دُرد یا صاف نشده و بی دُرد یا صاف شده؛ قهوه عربی و قهوه ترک را با دُرد درست می‌کنند. قهوه‌عربی سیاه‌رنگ و تلخ است اما قهوه‌ترک مزه‌ای ترش و شیرین دارد. اروپاییان اما معمولا دُرد قهوه را از آب آن جدا می‌کنند. به همین خاطر قهوه اروپایی همیشه درشت‌تر از قهوه عربی و ترک، سائیده می‌شود.
قهوه برخلاف چای نیازی به دم کردن ندارد؛ چرا که ماده عطری، رنگی و موثر آن در تماس با آب‌جوش آزاد می‌شود. قهوه‌فوری(Instand Coffee) در نیمه دوم قرن بیستم در بازار اروپا و آمریکا عرضه شد.
این قهوه در واقع شیره تبخیر شده قهوه صاف و عصاره دانه قهوه است که نیازی به قهوه‌جوش ندارد و با حل کردن مقداری از آن در یک فنجان آب‌جوش، قهوه آماده به دست می‌آید.
این نوع قهوه در آغاز مخالفان جدی در میان طرفداران قهوه داشت؛ چرا که قهوه‌نوشان حرفه‌ای معتقد بودند که طعم و عطر واقعی این نوشیدنی در بسته‌بندی‌های قهوه فوری از دست می‌رود.
اما امروزه با پیشرفت فناوری برای تولید قهوه فوری، دیگر فاصله میان کیفیت این دو نوع قهوه از میان رفته و حتی قهوه فوری طرفداران بیشتری پیدا کرده است، چرا که این نوع قهوه معمولا پس از سایش، پروسه تولید را طی می‌کند و در حقیقت به نوعی پرورده و خوش‌طعم می‌شود.
اولین شرکتی که قهوه فوری را راهی بازار جهانی کرد، شرکت معروف Nestle coffee بود که در بین ایرانیان به‌اصطلاح به نسکافه معروف شد. به‌گفته متخصصان علوم غذایی، میزان کافئین قهوه فوری، کمتر از قهوه معمولی است و به اندازه نصف آن است.
