زعفران روستای وامنان، سالمترین زعفران کشور+ ویدئو
زعفران دیم روستای وامنان در شرق استان گلستان سالمترین زعفران کشور است.
اخبار سبز کشاورزی؛ در آبان ماه سالجاری برداشت گل زعفران در اراضی زیرکشت ارتفاعات روستای وامنان بخش کوهساران شهرستان آزاد شهر بهعنوان قطب اصلی تولید زعفران گلستان در سال ۱۴۰۳ با پانزده روز تاخیر نسبت به سال گذشته آغاز شده است.
این محصول خوش عطر و بو و پرخاصیت علاوهبر مصرف در صنایع غذایی، شیرینیپزی، داروسازی و دیگر صنایع کاربرد بسیار دارد.
محصولات زعفران این روستا که امسال به سطح ۵۰۰ هکتار بالغ میگردد، بهعلت عدم کاربرد هر گونه علفکش، حشرهکش، قارچکش و سایر نهادههای شیمیایی و همچنین بدون آبیاری از سالمترین زعفرانهای تولیدی کشور بوده و آزمایش کروسین (کروسین مسئول رنگ قرمز زعفران و مهمترین عامل دارویی این گیاه) آن براساس دادههای آزمایشگاهی بین ۲۷۰ تا ۳۳۰ بوده، در صورتی که حداقل لازم میزان کروسین ۲۵۰ است.
آقای حسین جمشیدپور، کشاورز جوان ساکن روستای وامنان که بهصورت خانوادگی در کار فرآوری این گرانبهاترین ادویه جهان است، میگوید: فقدان آموزش در حوزه کشت زعفران از مشکلات اساسی این بخش است؛ زیرا خیلی از مسائل درخصوص کشت زعفران را کشاورز در طول سال با آزمون و خطا تجربه میکند یا با مراجعه به سایتهای اینترنتی جواب سوالات خود را پیدا میکند.
از دیگر مشکلاتی که این روستا با آن روبهروست زمان برداشت محصول با کمبود نیروی انسانی روبهرو میشوند.
خامفروشی و نبود زنجیره ارزش زعفران، عدم برندسازی، بالابودن هزینههای تولید، نبود تجهیزات مناسب برای فرآوری و خشکسالی و از همه مهمتر عدم کفایت حمایتهای بالادستی ازجمله مشکلات زعفرانکاران گلستانی است.
در زمینه تاریخچه کشت زعفران در این روستای کوهستانی که ۱۴۰ کیلومتر با مرکز استان، یعنی شهرستان گرگان فاصله دارد باید گفت که حدود سال ۱۳۷۷ بود که حاج آقا احمدی کشاورز، روحانی ساکن روستا حین گشت و گذار اطراف روستا و در جنگلهای وحشی اطرف گل زعفرانهای وحشی را دید و به ذهنش آمد که اگر اینجا زعفران به صورت خودرو و طبیعی رشد میکند، حتما میشود آن را هم کاشت و این باعث حرکتی اثرگذار و تحولی بررگ در اقتصاد این روستا گردید.
اینطور بود که ایشان سراغ یکی از دوستای خراسانیش رفته و از ایشان درخواست پیاز زعفران مینماید و از همانجا که نتیجه کار را مشاهده میکند سایر روستاییان را نیز ترغیب میکند که در اراضی خرده مالکی خود که برای کشت وپرورش گندم و سیب زمینی و حبوب اقتصادی نیست و به کشت زعفران روی بیاورند.