بحران آب بیش از همیشه به ایرانیان نزدیک شده
بحران آب به زندگی روزمره شهروندان ایرانی نزدیک شده است. اخطاری که از حدود یک دهه پیش بارها و بارها گفته شده بود حالا به مرحله وضعیت حساس کنونی رسیده است
ایران ایستاده بر مرز تنش آبی
بحران آب به زندگی روزمره شهروندان ایرانی نزدیک شده است. اخطاری که از حدود یک دهه پیش بارها و بارها گفته شده بود حالا به مرحله وضعیت حساس کنونی رسیده است. روزگاری حدود دو سال پیش تنها به خاطر بارش های موسمی و فصلی مناسب بسیاری تصور بحران آبی را خطای گویندگان و کارشناسانش می دانستند اما به نظر می رسد پس از بحران های پیاپی در تابستان سال گذشته در چندین استان کشور از جمله خوزستان و اصفهان، حالا دیگر کمتر مسولی اخطار بحران آبی را جدی نخواهد گرفت.
به گزارش اخبار سبز کشاورزی به نقل از روزنامه ابتکار| اخیرا شرکت آب و فاضلاب استان تهران عبور از شرایط کم‌بارشی را با کمک و همیاری مردم ممکن دانست و اعلام کرده است که؛ فقط ۱۸ درصد سدهای تهران آب دارد.
شرکت آب و فاضلاب استان تهران با ارسال پیامکی به شهروندان تهرانی اعلام کرد: تداوم پایداری تامین آب در سومین پاییز کم بارش متوالی، همیاری شما را می‌طلبد.
این شرکت همچنین تاکید کرد: گزارش تازه دفتر اطلاعات و داده‌های آب کشور نشان می‌دهد درصد پرشدگی سدهای تهران ۱۸ درصد است.
بیشتر بخوانید: دیو خشکسالی در کمین ایران
بحران آب و فاجعه منطقه‌ای و جهانی
این در حالی است که به گزارش اقتصاد انرژی ، از سوی دیگر نگاهی به اخبار و گزارش‌های منتشر شده طی شش ماهه اخیر نشان می‌دهد که بحران آب به مساله امنیتی برای کشورهایی نظیر مصر، سودان، اتیوپی، ایران و عراق تبدیل شده است.
فسطین اشغالی و اردن نیز با بحران آب دست به گریبان هستند. کمبود منابع آبی مدت‌‌ها است که به کاتالیزوری بالقوه برای درگیری‌ها و بی‌ثباتی‌ها در خاورمیانه تبدیل شده اما در یک سال اخیر وضعیت به گونه‌ای بوده که هیچ وقت شاهدش نبوده‌ایم. از این رو خطر تبدیل شدن بحران آب به یک بحران منطقه‌ای نمود بیشتری یافته است.
برخی از کارشناسان معتقدند یکی از دلایل اصلی کم‌آبی در استان‌های جنوبی ایران پایین آمدن غیرمعمول سطح منابع آبی به دلیل خشکسالی است. البته باید به خاطر داشت که بحران آب ایران تنها به استان خوزستان محدود نمی‌شود اما به نظر این استان نقطه‌ای است که به این بحران بیشتر و زودتر احساس شده است.
سایه بحران آبی ایران بر سر منطقه
تحریم‌های شدید، نگهداری نکردن از زیرساخت‌ها و مدیریت غیراصولی منابع آب موجب شده که بخش‌های آب و انرژی در ایران عملکرد نامتناسب داشته باشند و این مسئله به شدت اعتراضات افزوده است.
البته از سوی دیگر این مشکل را حالا باید یک بحران منطقه‌ای دانست و حتی بحران در ایران به عراق نیز سرایت کرده است. چرا که این کشور بخش اصلی انرژی برق خود را از ایران تامین می‌کند و کمبود منابع آبی در ایران به معنای کمبود انرژی برق در عراق خواهد‌بود. عراق هچنین همانند ایران از کاهش شدید منابع آبی رنج می‌برد.
پروژه آبی ترکیه و نبرد پنهان آبی در منطقه
نکته عجیب این است که در حالی که ترکیه با پروژه آبی گاپ در حال نابودی مسیرهای آبی عراق است این کشور به جای شکایت از ترکیه دست به شکایت از ایران زده است.
پروژهٔ آناتولی جنوب شرقی یا پروژه گاپ ، یک پروژهٔ توسعهٔ چند بخشی است که شامل سدسازی گسترده در جنوب شرق آناتولی ترکیه می‌باشد که بر اساس مفهوم توسعهٔ پایدار برای ارتقای زندگی ۹ میلیون نفر (۲۰۰۵) ساکن این منطقه آغاز شده‌است.
ورشکستگی آب چه معنایی دارد؟
ورشکستگی آب زمانی رخ می دهد که میزان مصرف آب بیش از منابع قابل بهره برداری آب باشد. اکنون که بحران آب یکی از اساسی‌ترین چالش‌های قرن حاضر است پس منشا بسیاری از مسائل و مشکلات نیز به شمار می‌رود.
هرچقدر که فاصله بین توان تامین آب و شدت تقاضا بیشتر شود عمق بحران نیز بیشتر می‌شود. در صورتی که این عدم تعادل با راهکارهای مدیریتی منطقی و مطلوب مهار نشود تبدیل به چالش خواهد شد.
در ایران به دلیل کم‌آبی، موقعیت جغرافیایی، خشکسالی انسان محور، نحوه مدیریت منابع آبی کشور و استفاده از روش‌های غیراصولی برداشت به بحران آب دامن زده شده است. هم چنین بحران مدیریت، بسیار فراتر از ضعف در مدیریت بحران است.
کاهش منابع آب، استفاده‌های مهارگسیخته و نابجای ما از منابع زیرزمینی آب و رفتار نامسئولانه ما با کره زمین، جمعیت بزرگی از ساکنان این سرزمین را در همین روزها با نه پدیده کم‌آبی که با بی‌آبی روبه‌رو کرده است و به تبع آن با بی‌برقی، نشست زمین و مهاجرت میلیونی ایرانیان از جنوب و شرق کشور به بخش‌هایی از سرزمین که هنوز در آنها کم‌و بیش آب در دسترس است.
کشاورزی نیز یک فعالیت پرمصرف آبی است که در اثر فقدان آب محدود خواهد شد. بنابراین کمبود آب در ادامه کمبود مواد غذایی را نیز به دنبال خواهد داشت که مستقیماً حیات انسان و تمام موجودات زنده را تهدید می‌کند. از این‌رو تنش‌های آینده به جنگ آب تعبیر می‌شود.
بلایی که بر سر منابع آب و مردم ساکن در این سرزمین نیز آمده است نتیجه درست مدیریت نکردن منابع آب، برنامه‌ریزی نادرست، انتخاب طرح‌های توسعه در مسیری نادرست در سرزمین کم‌آب، صادرات محصولات غذایی، برداشت‌های بی‌رویه و غیرمجاز، نابودی مراتع و محیط زیست، اجرا نکردن طرح‌های جبرانی و فقدان برنامه‌ریزی جامع و دورن‌گر (درازمدت) و توجه ناکافی به مرحله ارزیابی، از جمله مهم‌ترین دلایل نارسایی‌های گسترده در چرخه مدیریت به شمار می‌روند.
