«قطع آب و برق»: کلافگی مردم، بیتفاوتی مسئولان! تا کی باید تاوان سوءمدیریت را بدهیم؟
نارضایتی مردم از «قطع آب و برق»! چرا مسئولان پاسخگو نیستند؟ بررسی ریشههای بحران، راهکارهای نجات، و مقایسه با کشورهای موفق.

مشکلات بحران کمآبی و کمبود برق این روزها شدت بیشتری گرفته است. با گرمتر شدن هوا، بهخصوص تنش آبی در بیش از ۱۲ استان کشور، وضعیت روز به روز بحرانیتر میشود.
اخبار سبز کشاورزی؛ به گفته مسئولان، سدهای تهران حدود ۱۴ درصد آب دارند و با این روند، به زودی خشک خواهند شد. از طرف دیگر، قطع مکرر برق نه تنها مشترکان خانگی را در کل کشور کلافه کرده، بلکه زیانهای بسیاری را به واحدهای تولیدی و صنعتی وارد آورده است که نتیجهای جز میلیاردها تومان خسارات مالی و توقف تولید در پی ندارد.
چرا کشورهای خشکتر از ما، مشکل قطعی آب و برق ندارند؟
با یک مقایسه کوچک بین کشور ما و کشورهای حوزه خلیج فارس، متوجه میشویم که چرا کشورهایی که خشکتر از ما هستند و شاید در طول سال اصلاً بارندگی ندارند، هیچگونه ناترازی و قطعی آب یا برق ندارند. ریشه این موضوع را باید در سه راه حل اساسی و علمی جستجو کرد:
- تصفیه آب دریا و شیرین کردن آن برای مصارف شرب و کشاورزی
- تصفیه آب فاضلاب به روش استاندارد و بهروز و تبدیل آن به آب قابل مصرف
- استفاده از هوش مصنوعی و تکنولوژی مدرن در جهت ایجاد ابرهای بارانزا که سالهاست در این کشورها مورد استفاده قرار گرفته است.
راهکارهایی که نادیده گرفته شدند
این روشها رویاپردازانه و غیرممکن نیستند. در کشور ما نیز از سالها قبل امکان اجرای آنها وجود داشت، ولی متاسفانه با بیتدبیری و سیاستهای غلط در صنعت آب، سدسازیهای بیرویه در سطح کشور، استفاده بیرویه از آبهای زیرزمینی، عدم استفاده از سیستمهای نوین آبیاری در کشاورزی، کشت محصولات آببر که به گفته بسیاری از متخصصان حوزه کشاورزی لطمات عمدهای را به مصرف آب کشاورزی وارد کرده است، مجموع این راهکارهای اشتباه امروزه کشور را به ورشکستگی آبی رسانده است و اخیراً دولت به فکر تعطیلی ۱ یا ۲ روزه کشور افتاده و مردم را تشویق به مسافرت میکند!
صنعت برق هم حال و روز بهتری ندارد
همچنین در صنعت برق نیز همین مشکلات وجود دارد: زیرساختهای قدیمی، عدم سرمایهگذاری در صنعت برق، عدم استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر و امکانات بالقوهای که در کشور وجود دارد (مثل نیروی باد و آفتابی که حداقل ۳۰۰ روز در سال وجود دارد)، عدم تجهیز نیروگاههای برق که سالهاست بدون توجه باقی مانده و رها شده است.
تا کی باید تاوان سوءمدیریت را بدهیم؟
این بحرانها و معضلات که بیشترین فشار آن بر مردم است، تا کی و چه زمانی لاینحل میماند؟ با این قطعیهای چند ساعته برق و آب، آیا کشور رو به پیشرفت خواهد رفت؟
وقت آن است که دولت به جای صرف هزینههای میلیارد دلاری در بخشهای غیرضروری، به فکر آب و برق و گاز مردم باشد و مانع از هم فروپاشی جامعه و اقتصاد کشور شود. امروز اگر کاری انجام نشود، فردا خیلی دیر است.