کدام سگ پشم ریز کمتری دارد؟
سگ‌ها حیواناتی هستند که در طبیعت زندگی می‌کنند و لازم است برای کنترل دمای بدن خود پوشش داشته باشند. اخبار سبز کشاورزی؛ دکتر محمود نادرخانی، موسس مجموعه تربیتی
سگ‌ها حیواناتی هستند که در طبیعت زندگی می‌کنند و لازم است برای کنترل دمای بدن خود پوشش داشته باشند.
اخبار سبز کشاورزی ؛ دکتر محمود نادرخانی، موسس مجموعه تربیتی و پرورش سگ «بیبرو» ؛ پوشش سگ‌ها از زمانه تولگی تا بزرگسالی دستخوش تغییراتی می‌شود و این تغییرات بسته به فصل به دنیا آمدن سگ و شرایط آب و هوایی متفاوت است.
بیشتر بخوانید: سگ به چه میزان غذا در روز نیاز دارد؟
اگر سگ در ارتفاع بالاتری از سطح زمین و به‌عبارتی در مناطق کوهستانی زیست کند، پوشش کرکمانند و پشمی آنها زمان طولانی‌تری بر روی بدنشان باقی خواهد ماند، در نتیجه ظاهری بزرگ‌تر از آن چیزی را که هستند، نمایان می‌کنند.
به‌عنوان مثال سگ‌های همانند ماستیف تبتی، قفقازی و سگ‌های ایرانی که در مناطق کوهستانی زندگی می‌کنند دارای پوشش ضخیم و طولانی‌مدتی هستند. این پوشش از ابتدای فصل پاییز روییده و تا انتهای خردادماه روی بدن حیوان باقی می‌ماند.
اگر به زمان رویش و ریزش کرک و پشم در سگ‌ها دقت کنید، متوجه می‌شوید که هماهنگی زایدالوصفی با گونه‌هایی مانند بز و گوسفند دارند. البته به‌نوعی سگ‌سانان به‌صورت منطقه‌ای دارای تفاوت‌های ژنتیکی هستند.
به‌عنوان مثال زمانی‌که گوسفندان به مناطق مرتفع و ییلاقات می‌روند و فرآیند پشم‌چینی آنها اتفاق می‌افتد، سگ‌ها نیز کرک و پوشش زمستانی خود را از دست می‌دهند.
اکنون شاهدیم که در مناطق مرکزی ایران نژادهای همانند سالوکی، سگ‌های قرمز اصفهانی و خوزستانی حدود ۴ ماه است که پوشش کرکمانند خود را از دست داده‌اند.
بیشتر بخوانید: مشکلات کدام نژاد سگ کمتر است؟
سگ‌ها چه زمانی پوشش خود را از دست می‌دهند؟
معمولا سگ‌ها زمانی پوشش خود را از دست می‌دهند که آماده جفت‌گیری هستند و معمولاً این اتفاق از ابتدای برج سه شروع می‌شود و تا انتهای برج پنج ادامه دارد و زمان رویش نیز از ابتدای برج شش یا هفت است و نهایتاً در انتهای سال حدود برج ۱۱ و ۱۲ پوشش سگ به نهایت رشد خود می‌رسد.
بیان این مطلب صرفاً به این دلیل است که باید بدانیم سگ‌ها چه روندی را در طبیعت طی می‌کنند.
سگ‌ها می‌توانند در مناطق مختلف پوشش‌های متفاوتی داشته باشند، این امر وضعیت آب و هوایی و شرایط جغرافیایی وابسته است.
سگ‌ها به مرور توانستند با شرایط محیطی خود را تطبیق دهند، به‌طوری که به عنوان مثال در بریتانیا سگ‌هایی که در فصول گرم و سرد تمایل به شکار پرندگان و آوردن شکار در آب را دارند دارای پوستی ضخیم‌تر و پوششی کرک‌تر به نسبت سگ‌های مناطق دیگر هستند که در مناطق معتدل همانند جلگه اروپا زندگی می‌کنند.
در حال حاضر در مجموعه بیبرو سگ‌هایی با نژادهای مالینو داد شپرد، ژرمن شپرد ورک لاین، ژرمن شپرد شولاین، روتوایلر، سالوکی، پامرانین و داگو آرژانتینو در حال تربیت هستند؛ جالب اینکه زمان پشمریزی هر کدام از این نژادها متفاوت است.
بیشتر بخوانید: سگ در روز چقدر باید بدود یا راه برود؟
در حال حاضر که در مردادماه به سر می‌بریم ژرمن شپردهای شلاین، ورک لاین و داد شپردها و بلژین مالینوها در حال پشمریزی هستند؛ این در حالی است که سگ‌های کوچک همانند پامرانین در انتهای خردادماه پشمریزی خود را آغاز می‌کنند.
همچنین سگی مانند داگو آرژانتینو حدوداً در انتهای اردیبهشت‌ماه پشمریزی خود را تمام می‌کند و سالوکی‌ها نیز همانند داگو آرژانتینو انتهای خردادماه پوشش زمستانی خود را از دست می‌دهند.
باید توجه داشت که این تفاوت در زمان پشمریزی به شرایط روحی و روانی حیوان، تغذیه، شرایط دمایی مح یط و ضخامت پوست سگ بستگی دارد.
می‌بینیم که نژادهای مختلف و دارای پوشش‌های متفاوت، رفتار پشمریزی متفاوتی از هم دارند، حال اینکه کدام سگ پشم‌ریز و کرک کمتری دارد، بستگی به نژادی دارد که شما انتخاب می‌کنید.
در مجموع سگ‌ها با توجه به جثه از نظر پشمریزی تفاوت زیادی با یکدیگر ندارد؛ چراکه در یک دوره زمانی مشخص (حدود ۴۰ روز) سگ درگیر از دست دادن پوشش خود است.
چه بخواهیم و چه نخواهیم لازم است پشم‌های زاید سگ را از محیط زیست او خارج کنیم؛ چراکه شرط لازم رعایت بهداشت داشتن پوست و مویی شفاف، براق و خوشبو است.
هر چند داشتن کرک و پشم سگ‌ها را زیبا می‌کند، اما باید تحمل دفع پوشش زیبای زمستانه را نیز داشته باشیم.
