با توجه به توسعه مراکز شهری و صنعتی در اطراف زاینده رود در صورتی که اقدام جدی و سریع صورت نگیرد، آلودگی در بستر رودخانه صورت گرفته و سلامت انسان و دیگر موجودات را تهدید می‌کند
با توجه به توسعه مراکز شهری و صنعتی در اطراف زاینده رود در صورتی که اقدام جدی و سریع صورت نگیرد، آلودگی در بستر رودخانه صورت گرفته و سلامت انسان و دیگر موجودات را تهدید می‌کند.
تأمین آب با کیفیت مناسب برای پاسخ به تقاضای فزاینده بخش‌های مختلف، یکی از چالش‌های اصلی برنامه‌ریزان و مدیران آب کشور است.
استان اصفهان با قرارگیری در منطقه خشک و نیمه خشک مرکزی، یکی از استان‌های کم آب ایران است. منابع آب شیرین این استان محدود بوده و در سالهای اخیر نیز مواردی همچون رشد جمعیت و بهره برداری های غلط از منابع آب، باعث آلودگی منابع آب و به خصوص منابع آب‌های زیرزمینی در بعضی مناطق این استان شده است.
در پژوهشی که توسط حجت الله یونسی، آزاده ارشیا، حسن ترابی پوده، بابک شاهی نژاد، مسعود سیدی پور و نیاز وحدت پور انجام گرفت، کیفیت منابع آب زیرزمینی در آبخوان های زیرحوضه جنوبی زاینده رود مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه، کیفیت منابع آب زیرزمینی در هفت آبخوان ز یر حوضه جنوبی زاینده رود شامل آبخوان های چهل خانه، دامنه داران، بوئین میاندشت، کرون، لنجانات، نجف آباد و چادگان مورد بررسی قرار گرفت.
در این پژوهش عناصر سنگین شامل روی، مس، سرب، کادمیوم و آرسنیک از نمونه های آزمایشگاهی به تعداد ۲۹۳۵ نمونه آزمایشگاهی در فصل‌های تر و خشک بررسی شدند.
در این پژوهش مشخص شد که کمترین مقدار شاخص کیفی آب در آبخوان های کرون و لنجانات و نجف آباد قرار دارد که به ترتیب در طبقات نسبتا بد و بد قرار می گیرند. مقدار متوسط نیترات در آبخوان های دامنه داران، کرون و نجف آباد بیشتر از سایر نقاط است که اغلب فراتر از حد مجاز رفته و کنترل آلودگی آب در این مناطق ضروری است.
در این پژوهش روند تغییرات بلند مدت پارامترهای کیفی بررسی شد و نتایج به طور کلی نشان دهنده کاهش کیفیت آب در آبخوان های زیرحوضه جنوبی زاینده رود در طی زمان بود.
پژوهشگران این تحقیق معتقدند که افزایش استفاده از کودهای شیمیایی در دهه های اخیر می تواند یکی از علل ایجاد روند مثبت معنی دار TH و TDS ، EC باشد. همانطور که دیده شد در طی زمان Ph دارای روند منفی معنی دار بوده که شاید یکی از علل آن دفن زباله ها در محدوده مورد نظر باشد.
آنالیز روند کیفیت منابع آب زیر زمینی نشان داد که کیفیت آب در آبخوان های زیر حوضه جنوبی زاینده رود با گذشت زمان بدتر شده است. نیترات یکی از عوامل شیمیایی و شاخص آلودگی شیمیایی آب است که می تواند سلامت آب شرب را تحت تأثیر قرار دهد و سبب اثرات سوء بهداشتی در مصرف کنندگان شود.
نویسندگان این تحقیق تاکید کردند که ضروری است برای مقابله با کاهش کیفیت و افزایش آلودگی آب این مناطق برای پاک سازی منطقه از منابع آلوده کننده توسط مدیران و برنامه ریزان مد نظر قرار گیرد. با توجه به توسعه مراکز شهری و صنعتی در اطراف زاینده رود در صورتی که اقدام جدی و سریع صورت نگیرد، آلودگی در بستر رودخانه صورت گرفته و سلامت انسان و دیگر موجودات را تهدید می کند.
گفتنی است، نتایج پژوهش «بررسی کیفیت منابع آب زیرزمینی در آبخوان های زیرحوضه جنوبی زاینده رود» در شماره بیست و ششم مجله علمی پژوهشی مهندسی اکوسیستم بیابان دانشگاه کاشان در سال ۱۳۹۹ به چاپ رسید.
