تحلیلگر و دکترای توسعه کشاورزی
با به قدرت رسیدن رضاخان و تکوین ساخت دولت مطلقه مدرن در ایران و تمرکز منابع قدرت، نفوذ سیاسی اشرافیت رو به کاهش گذاشت،
طی سال ۱۳۰۸ تا ۱۳۱۵ توسعه اقتصادی کشور به دلیل رشد صنعتی تقویت شد و سهم بخش کشاورزی در صادرات کاهش یافت
اوﻟﯿﻦ ﻗﺮارداد ﺗﺠﺎری ﻣﯿﺎن اﯾﻦ دو ﮐﺸﻮر در ﺑﻬﻤﻦ ﻣﺎه ۱۳۰۴ ﺷﻤﺴﯽ ﻣﻨﻌﻘﺪ و آﻟﻤﺎن اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ در ﺗﻤﺎم زﻣﯿﻨﻪ ﻫﺎی ﻧﺴﺎﺟﯽ، چرم، توتون، ﮐﺎﻏﺬﺳﺎزی، و... ﻧﻘﺶ داﺷﺖ.
در ایران میراث یک اشرافیت ریشه دار مالک یا اشراف روستانشینی که نوعی احساس مسئولیت و علاقه به ایفای نسل اندرنسل وظایف شان را در ذهن داشته
با شروع دوره دوم ریاست جمهوری دونالد ترامپ، تأثیرات متقابل بین سیاست، امنیت، ژئوپلیتیک و اقتصاد سایه سنگین خود را بر بازار مواد غذایی کشور افکنده است
ایران دارای پیشینه تاریخی سترگی از فعالیت‌های دامداری و دامپروری به مثابه یکی از کهن‌ترین پیشه‌ها است.
روند دگرگونی و تغییر ساختاری که با ادغام روزافزون اقتصاد ایران در نظام بین‌الملل پیش رفت، آغاز تجاری‌سازی کشاورزی کشور را رقم زد.
پس از انعقاد قرارداد ترکمانچای در سال ۱۲۰۷ که تعرفه گمرکی نیم درصدی بر اساس ماده سوم عهدنامه برای ورود کالاهای روسی به ایران تعیین شد.
شمال ایران از لحاظ گذار به شکل روابط اقتصاد پولی- کالایی همیشه مقام اول را حائز بوده این امر از توسعه داد و ستد تجارتی میان روسیه و ایران ناشی می‌گردد
آغاز ورود دولت به عرصه مدیریت روستایی کشور را می توان از سال ۱۳۱۴تا ۱۳۱۸ مشاهده کرد که قانون کدخدایی تصویب و مورد اجرا قرار گرفت.